Hey ! You Have To Be My Husband ( Completed )

Part - 2 ( Zaw )

အပိုင္း - ၂

" အလင္း အဲမွာဘာရပ္လုပ္ေနတာလဲ။ အခန္းထဲဝင္လာခဲ့ေလ "

*
*
*
*
*
*
*
*

က္ိုယ္သေဘာမက်ေသာနာမ္စားကို တြင္တြင္ေခၚေနသည့္ေကာင္ေလးအား မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ၿပီး ၾကည့္မိသည္။ဒါကိုသတိထားမိသူက ခ်က္ခ်င္းရီျပလာရင္း ကိုယ့္အနားကို ဖ်ိဳးဖ်ိဳးဖ်က္ဖ်က္ႏွင့္ေလ်ွာက္လာေတာ့၏။ အနားေရာက္တာႏွင့္ကိုယ့္လက္ကိုဆြဲေခၚလာၿပီး ကုတင္ေပၚထိုင္ေစသည္။Laptop Screen ေပၚတြင္ ဆရာႏွင့္အစ္ကိုေလးသက္ထက္ပန္ကို ေတြ႔လိုက္ရတာေၾကာင့္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ရျပန္၏။

" ဆရာနဲ႔အစ္ကိုေလး အဆင္ေျပရဲ႕လား "

" ေျပတယ္ ကိုလင္းျမတ္ "

" ငါ့အမ်ိဳးသားအနား႐ွိရင္ အဆင္ကေျပေနၿပီးသားပဲ "

ဆရာ့ရဲ႕ခပ္ရႊင္ရႊင္စကားအဆံုး ကိုယ့္အေနာက္မွာထိုင္ေနသည့္လံုးလံုးက ကုတင္ကိုလက္သီးျဖင့္ခပ္ဖြဖြထိုးျပလာကာ

" ဂါး! ဒါကဘယ္လိုေတာင္ ပလီပလာေတြမ်ားေနရတာလဲ။ သားေလးကိုမသနားဘူးလား Dad "

" သနားရေအာင္ မင္းကိုငါ အိမ္ေပၚကမ်ားႏွင္ခ်မိလို႔လား။အေဖေတြ အီတလီလာမယ္ဆိုကာမွ မင္းကခ်က္ခ်င္းျမန္မာျပည္ျပန္လာမယ္ျဖစ္တာေလ ။
မင္းအေၾကာင္း ငါသိမ်ားသိေနသလားလို႔ "

" Stop!Stop! ေတာ္လိုက္ေတာ့Dad။ အခု Dadက
ေဖနဲ႔ အီတလီမွာခ်စ္ၾကည္ႏူးေနရမဲ့အခ်ိန္ေလ။ သားေလးလဲအနားယူေတာ့မယ္ ဟုတ္ၿပီလား "

" ဟုတ္ပါၿပီ ကိုလင္းျမတ္ေရ လံုးလံုးေလးကိုဂ႐ုစိုက္ေပးပါေနာ္။ ေျပာရဆိုရခက္ေနရင္လဲ အခ်ိန္မေရြးလွမ္းတိုင္လို႔ရပါတယ္။ အီတလီကိုခ်က္ခ်င္းျပန္ေခၚပါ့မယ္"

အစ္ကိုေလးသက္ထက္ပန္၏စကားအဆံုးတြင္ အေနာက္ဘက္မွသည္ ကိုယ့္ခါးကိုတင္းက်ပ္စြာဖက္လာသည့္လက္တစ္စံုႏွင့္ ကိုယ့္ပခံုးေပၚကိုေမွးတင္လာသည့္ မ်က္ႏွာတစ္ခု။ ႐ုတ္တရက္မို႔လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည့္အခါ ထိုသူ၏ပါးျပင္ႏွင့္ ကိုယ္ႏွာဖ်ားက
ခပ္ဖြဖြထိမိသြားရေတာ့၏။ သူ႔မိဘေတြအေ႐ွ႕မွာမို႔ အားနာစိတ္ႀကီးသြားရေတာ့သည္။ ဖက္တြယ္ထားသည့္လက္တစ္စံုထဲမွ မသိမသာ႐ုန္းထြက္မိေသာ္လည္း ပိုမိုတင္းက်ပ္သြားသည့္အေျခအေနကိုသာၾကံဳရျပန္သည္။ အတင္းအက်ပ္႐ုန္းရင္လည္း သ႐ုပ္ပ်က္ေတာ့မည္။