Hey ! You Have To Be My Husband ( Completed )

Part - 12 ( Zaw )

အပိုင္း -၁၂

ေနာက္ဆံုးတြင္ မကိုဋ္ထြဋ္ေခါင္၏အနားမွေနေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္၏။ ႐ွိန္းေရ! ငါေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့အရာတိုင္း မင္းေၾကာင့္မဟုတ္ရပါဘူးကြာ။ ငါ့စိတ္ ငါ့သေဘာ ငါဆံုးျဖတ္ခ်က္သက္သက္ပါပဲ။ ျပန္ရလာမည့္အက်ိဳးဆက္ေတြမွာေတာ့ မွန္ေနရင္ မင္းစံရပါေစ။မွားခဲ့ရင္ေတာ့ ငါသာခံရပါေစ။ ငါခ်စ္ရတဲ့မင္းအေပၚမွာ မေကာင္းတဲ့အရာမွန္သမ်ွ ျမဴတစ္မႈန္ေတာင္မက်ရေစပဲ ကိုယ္ေရာစိတ္ပါေႏြးေထြးလံုျခံဳ႐ွိပါေစ။ ငါအျမဲဆုေတာင္းေနမိသလိုပါပဲ။ မင္းဘဝတစ္သက္တာလံုး ပူပင္မႈေတြကင္းေဝးၿပီး ဒီအရိပ္ေၾကာင့္ ေအးပါေစ။ ဒီအရိပ္ေၾကာင့္ပဲ ေႏြးပါေစကြယ္ ။

*
*
*
*
*
*
*
*

" ေဒါက္! ေဒါက္! ေဒါက္!

အခန္းတံခါးကိုလာေခါက္ေနသည့္အသံေၾကာင့္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္မွေန အျပင္ကိုလွမ္းၾကည့္မိသည္။ အျပင္မွာမျမင္ဘူးသည့္တိုင္ အလင္း၏ဖုန္းထဲမွျမင္ဖူးေနေသာ လူကိုေတြ႔လိုက္ရ၏ ။

ေ႐ွ႕ရက္က အလင္း အလုပ္မွျပန္လာၿပီးေနမေကာင္းျဖစ္သည္။ ေတာ္ရံုဖ်ားနာခဲသူက ဒီတစ္ခါမွေတာ့ အိပ္ယာထဲမွပင္မထႏိုင္။ ခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ ဒဏ္ရာတခ်ိဳ႕ရထားတာေတြ႔ေပမည့္ ကိုယ္ကလည္း ဘာေၾကာင့္လဲဆိုတာမေမးခဲ့သလို အလင္လည္း ဘာစကားမွေျပာမလာေခ်။ အခုေနာက္ပိုင္း အလင္းခႏၶာကိုယ္ေပၚတြင္ ဒဏ္ရာတခ်ိဳ႕ကိုမၾကာခဏေတြ႔ေနရတတ္၏။ ထိုဒဏ္ရာေတြသည္ ဒီလူနဲ႔တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းပတ္သက္ေနရမည္ကိုသိေနေသာေၾကာင့္ စိတ္တိုမိ၏။

တံခါးကိုဆြဲဖြင့္ေပးလိုက္သည့္အခါ အိမ္ထဲသို႔ခပ္တည္တည္ဝင္လာသည္။ သူ႔အိမ္ကိုျပန္လာသူလို သက္ေတာင့္သက္သာပံုစံ႐ွ္ိေနသူအား ၾကည့္ကိုမရေခ်။ အိမ္ထဲဝင္လာသူအား ေနာက္မွေနျပီး သူ႔အက်ႌစကိုဆြဲထားလိုက္သည္။

မကိုဋ္လည္း ေနာက္ေက်ာဆီမွတင္းခနဲျဖစ္သြားရသည့္အတြက္ သမင္လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္၏ ။ ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ကိုယ့္ကိုၾကည့္ေနေသာေကာင္ေလး။ လင္းျမတ္ဆီမွ ဒီေကာင္ေလးအေၾကာင္းကိုမၾကာခဏၾကားေနရသည့္တိုင္ အခုမွအျပင္မွာျမင္ဖူးျခင္းျဖစ္သည္။