Hey ! You Have To Be My Husband ( Completed )

Part - 7 ( Zaw )

အပိုင္း - ၇

ရွိန္းက.... ။ ငါ့ရဲ႕ရွိန္းငယ္က....  ။ ဘာလို႔မ်ား ဘာလို႔မ်ား
ငါ့ကေလးကဒီလိုအေျခအေနႀကီး ။ ႐ူးသြားလိုက္ခ်င္သည္။ဒီအခ်ိန္ ခဏေလာက္ေတာ့ ႐ူးသြားခ်င္မိေလေတာ့သည္။

*
*
*
*
*
*
*
*

အခန္းတြင္း မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာသည့္အထိ တိတ္ဆိတ္ေနေလ၏။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏အသက္ရႉသံမ်ားသည္ ပုံမွန္ထက္ပိုၿပီးက်ယ္ေလာင္ေနသည္။ အိပ္ေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ပဲ ညအေမွာင္ထဲ ထိုင္ေနမိျခင္းျဖစ္သည္။ လမင္း၏အလင္းေရာင္အနည္းငယ္ေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထိုင္ေနသည့္ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မပီဝိုးတဝါးေတာ့ျမင္ေနရသည္။

လင္းျမတ္ ရွိန္း၏လက္ဖဝါးေလးႏွစ္ဖက္ကို အသာဆုပ္ကိုင္ ထားေပးမိသည္။ ကိုယ္တိုင္မွာေတာ့ ေဒါသစိတ္ေၾကာင့္မတည္ၿငိမ္နိုင္ေသးေခ်။

" ငါ့အသက္ ၆ႏွစ္အ႐ြယ္ေလာက္မွာ အေမကေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ကေျပာလို႔ ငါ့အေမရဲ႕ေနာက္ေယာက်္ားဆိုတာက ငါ့ပေထြးဆိုတဲ့ေတာ္စပ္မႈကိုသိခဲ့ရတယ္။ ငါ့လိုကေလးတစ္ေယာက္က ဘယ္လိုအရာေတြကိုမွ တားဆီးတာမ်ိဳး ၊ အားေပးတာမ်ိဳးလုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိမွာတဲ့လဲ။ အဲအခ်ိန္မွာ ငါ့ကိုမၾကည္ျဖဴတာ ငါ့အေမတစ္ေယာက္ထဲတင္မဟုတ္ဘဲငါ့ပေထြးပါ, ပါလာတယ္။ အေမက ငါ့ကိုမၾကည္ျဖဴေပမဲ့ နာက်င္ေအာင္မလုပ္ဘူး။ ခါးလွေအာင္မဆင္ေပမဲ့ ဝမ္းဝေအာင္ေတာ့ေကြၽးပါတယ္။ ငါ့ပေထြးကေတာ့ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ နာက်င္ေအာင္အၿမဲလုပ္တယ္။ ငါနာက်င္ရတိုင္း ငါ့ကိုကာကြယ္ေပးတဲ့သူ ဘယ္သူမွမရွိဘူး။ ငါ့ပေထြးအိမ္ကိုေရာက္ၿပီး
တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ အိမ္ကို ငါ့ပေထြးရဲ႕တူဆိုတဲ့သူတစ္ေယာက္ေရာက္လာတယ္ "

ငါ့ပေထြးရဲ႕တူဆိုသည့္စကားေၾကာင့္ ရွိန္း၏လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ ထားမိသည့္ ကိုယ့္ရဲ႕လက္ေတြသည္ ပိုၿပီးတင္းက်ပ္သြားမိေလေတာ့၏ ။

" မင္း ... မင္းဆက္မေျပာလဲရတယ္ရွိန္း။ ငါ့အတြက္ မင္းက ဘယ္ေတာ့မွေျပာင္းလဲစရာမလိုတဲ့ ငါ့ရဲ႕ရွိန္းပဲ။ မင္းအရမ္းနာက်င္ရတဲ့အရာေတြကိုျပန္မေျပာလဲရတယ္"