Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
⚡
Arabadan indiğimden beri yakıcı güneş gözlerime hücum etmişti. Apartmanın önünde giden arabaya gözlerini dikmiş kuzenime sinirli bir bakış atarak kolunu dürttüm. "Şişt! Hayırdır ne arıyorsun burada?" diye sorduğum soruya bana dönmeden hayret edercesine kendi kendine "Bu herif sana nasıl baktı amına koyayım" diye karşılık verdi sessizce
"Ne diyorsun Özgür! Saçma sapan konuşma yine. Eve geçiyorum ben. Geliyorsan gel gelmiyorsan da evine doğru yol al" diye devam ettim.
Bezgin bir nefes verip "Tamam sen git birazdan geliyorum" dediğinde gözlerimi devirip apartman kapısına döndüm ve tam adım atıyordum ki aklıma çantamı alamadığım geldi. Kaldırdığım ayağımı sertçe yere vurup tozun kalmasına sebebiyet verdim. Ulan bu gereksiz kuzenim yüzünden çantamı almayı unutmuştum. Suat'ı dakikalarca tuttu ve habire gereksiz sorularını dizdi. Suat ise bana ayıp olmasın diye yanıtlamak zorunda hissettiriyordu kendini.
Neyse diyerekten yoluma devam ettim. Merdivenlerden birer birer çıkarak ikinci katta bulunan evime yetiştim. Elimi cebime iliştirdim bulamadım. Arka cebime de attığım anda onu da çantama attığımı hatırladım. Öfkeyle ayağımı sert olmayacak şekilde kapıya vurup bir sinirle aşağı indim. Dışarı çıktığımda Özgür'ü göremedim. Telefonumu çıkardığım gibi Eyyüp'ün numarasını tuşladım.
Eyyoo aranıyor...📞
Telefon uzun uzun çaldı ama açan olmadı. Bu yüzden bir müddet apartmanın önündeki iki basamaklı kapıya kalçamı yaslatarak beklemeye karar verdim. Suat'ı arasam mı diye iç geçirdim ama eve girebilmem için buna mecburdum. Tekrar ekrandan sevgilimin numarasını bulup tuşladım.
Suat aranıyor...📞
Telefon konuşmamı bitirdikten sonra sevgilimin ismini değiştirecektim. Suat diye kaydetmem çok mesafeliye kaçıyordu. Çok geçmeden telefon açıldı kalbim de heyecandan yerinden sökülür gibi oldu.
Muzip bir sesle "Bebeğim. Ne çabuk özledin beni!" diye lafa atlayınca içime yarım yamalak bir nefes çektim. Ellerim ise çıplak bacaklarıma gitmiş tırnaklarıyla etimi deşiyordu.
"Seni her saniye özlüyorum ama uatanarak senden birşey rica edeceğim."
"Söyle çekinme yavrum. Sevgilimin ben senin. Paraya mı ihtiyacın var?"
"Yo-yok o anlamda değil..."
"Çekinme oğlum. Varsa öyle bir durum ibanını gönder yeterli. İstediğin kadar atarım bebeğime. Yeter ki beni sömürmeyi öğren"
