"දේශි ,ඔයා නිදාගන්නෙ නැද්ද "
"නිදාගන්න බෑ මල්ශි..."
"මටත් නින්ද යන්නෑ ඒකයි මාත් ආවේ කාමරෙන් එලියට"
සාලෙ පුටුසෙටිය උඩට වෙලා වාඩිවෙලා බලාගත්තු අත බලන් ඉන්න දේශිව දැක්ක මල්ශිත් දේශි ලගින්ම ඇවිත් වාඩි උනේ කිසිදෙයක් හිතාගන්න බැරුව....
"මොනවද බන් මේ වෙන්නෙ.."
"මන්දා ඕයි...ආන්‍යා ගියත් හරි අබිරු අයියා මොහකට පස්සෙන් ගියාද මන්දා"
"ඒ දෙන්නගෙ හැසිරීම් වෙලාවකට එක වගේ නේද"
"ම්ම්ම්"
"කාමරේ ඉන්නත් බෑ බන්...නන්ගි සැරින් සැරේ ඇහරලා අහනව ආන්‍යා ආවද කියල"
"ඉතිම්"
"මන් බොරුවක් කිව්වා ආන්‍යා ගෙදර ගියා කියල"
"ම්ම්ම්...අපිට බොරුකාරයෝ වෙන්නත් වෙලා"
"ඒකට කමක් නෑ...ඒත් මට බයයි ඒ දෙන්නා ගැනම"
"ම්ම්ම්...මටත් ටිකක්"
"තාන්‍යාගෙන් මොකක් හරි අහමුද"
"මොනව අහන්නද ඉතිම්"
"එයා දන්නවා ඇති ගිය තැනක්"
"මන් හිතන්නෙ නෑ එයා දන්නවා කියල.."
"ඒත් "
"ඕන නෑ අපි බලමුකෝ වෙන දෙයක් වෙයිනේ"
"මට බය අබිරු අයියා දොරවල් වහන් ඉන්න කිව්ව එකට"
"මොකක් හරි හේතුවක් ඇති ඒම කියන්න..එයා අපි ගැන හරියට හොයනව"
"ම්ම්ම්..ඔයා ගැන අපි ගැන නෙවෙයි "
"හ්ම්"
මල්ශි එහෙම කිව්වත් එක්කම දේශි මල්ශි දිහා බැලුවත් කලුවරේ මල්ශිගේ මුහුණ දේශිට පෙනුනේ නෑ...ඒත් මල්ශිගේ ඇස් වල කදුලු පිරිලා....හිමීට අනික් පැත්ත හැරිලා කදුලු පිහගත්ත මල්ශි දේශිගේ උරහිසට හේත්තු උනේ මැදියම් රෑ 1.30 පහු උනත් මේ දෙන්නටම නින්දක් නම් අහලකවත් නො එද්දියි...
...................*******.....................
"හොයාගත්තද උබ අරුන් ගැන"
"නෑ සර්..මිස්ටර් හරිතගේ කාර් එක පාරේ අයිනේ තිබුනා ඒත් මිස්ටර් හරිත පේන්න හිටියේ නෑ"
YOU ARE READING
𝗧𝗛𝗘 𝘁𝗼𝘂𝗰𝗵𝗲𝗿 𝗢𝗙 𝗺𝘆 𝗛𝗘𝗔𝗥𝗧❤️ ( 𝘊𝘖𝘔𝘗𝘓𝘌𝘛𝘌𝘋)(G×G)
Romance"ඔයා ප්‍රාර්තනාවක් කරනවද 𝗽𝗿𝗶𝗻𝗰𝗲𝘀𝘀" "ම්ම්..ඔව්...කවදහරි දවසක මට හැමදේම දකින්න අවස්ථාව ලැබුනොත්..මම දකින පලවෙනිම රූපේ ඔයාගේ වෙන්න ඕන" "එහෙනම් මන් ඒ ප්‍රාර්තනාව ඉශ්ට කරන්නම්" "පොරොන්දු වෙනවද.." "ඔව්..මගේ 𝗽𝗿𝗶𝗻𝗰𝗲𝘀𝘀.."
