Villanueva Series #2: Love's Fatal Twist

CHAPTER 15

"Morning" Bati nito sakin.

Hindi ko siya pinansin at lumabas, nag tungo ako sa garden, "Ang ganda" Sambit ko habang pinagma-masdan ang mga bulaklak.

The footsteps stopped behind me and all of a sudden, I felt someone gently placed their hands on my shoulders.. I knew who it was..

"Caleb?" Lumingon ako at nakita ko siyang may magandang ngiti.

I just smiled at him while maintaining eye contact.. My heart beats faster while I am looking at him right now..

He just looked at me with those beautiful hazel eyes that he had.. We just stared at each other for a while without saying a word..Ang mga mata niya ay pinag halong kulay asul at berde, lalo na ang kayumanggi.

Parang huminto ang oras sa isang sandali.. Tinitingnan ko siya at tinitingnan niya rin ako nang walang sinasabi. Naramdaman ko ang init na lumalabas mula sa akin habang nararamdaman ang kanyang tingin.. Ang aking puso ay bumibilis at nararamdaman ko ang pagbigat ng aking paghinga habang kami ay nagtitinginan lamang.

"Ba-Bakit?"

Biglang huminto ang kanyang tingin habang siya'y nagsalita.. Isang salita lamang.. Ang kanyang malalim na boses ay nagpadama ng kurot sa aking likuran habang ang tunog ng aking tibok na puso ay malakas na naririnig sa aking tenga..

"Bakit, what?"

"Ganda no?" Turo ko sa mga bulaklak, kahapon lang naiinis ako sakaniya ngayon. Parang nag la-laho.

Lalo pang bumibilis ang tibok ng aking puso habang nararamdaman ko pa rin ang init na nagmumula sa kanyang tingin habang muli niya akong tinitingnan.

Sandali akong nawalan ng sasabihin at hindi ko mahanap ang mga salita upang ilarawan ang naramdaman ko habang tinitingnan siya

"Yes, it looks great" He said.

"You look great, too" sabi nito saakin as he finally stops staring at me and looks at the flowers as well

'yan nanaman siya. Minsan naiinis nanaman ako kapag ganito. Hindi ko alam kung ano gusto niyang i-parating, wala naba sakaniya lahat nang sinabi niya saakin dati? Hindi naba siya galit sakin? Naniniwala naba siya na aksidente ang lahat?

"Edi wow" I answered him in a sarcastic voice as I am still staring at his beautiful hazel eyes..

He then started laughing.. It was a good laugh.. His laugh was full with hope and he is smiling right at me...

"Galit ka ba? galit ka pa ba?" 'Diko mapigilang i-tanong sakaniya. Ayoko na mag lokohan kami.

Hindi niya sinagot ang tanong ko, at mas piniling tumingin sa malayo. Tila iniiwasan ang bawa't pag silip ko sa mga mata niya

Okay lang ito. Calista. Balang araw, baka mapatawad niya rin ako, sana kapag napatawad niya na ako. Napatawad ko na rin ang sarili ko

I continue to stare at him while he is busy laughing and enjoying the view.

His laugh is contagious as I found myself smiling back at him.. He is really cute when he smiles..

He continued to laugh for a few seconds more as he looks back at me with those hazel eyes..

Gusto ko na siya. Hindi lang gusto, gustong-gusto ko na, nahulog na ako. Akala ko sa bangkuan lang ako mahuhulog, sa'yo rin pala, tànginà!

Akala ko habang buhay tayo magiging mag kaaway, baka puwedeng maging masaya ako.

"You okay?" Tanong nito, napansin niya siguro ang mga ti-tig ko sakaniya

"Oo naman."

"Sure?" sabi nito sakin habang tinitingnan niya ulit ako. Tumango ako at ngumiti.

"Bakit?" Tanong ulit niya sakin habang nakikita niyang tinitingnan ko padin siya

"Wala, sige pasok na ako sa loob" Tawang sabi ko, pumasok ako sa loob, pinigilan ko na huwag dumampi ang luha ko.

"Hija?" Lumingon ka agad ako sa tinig sa likuran ko. "Manang"

"Bakit ka umiiyak?" Tanong nito, "Halika" Inanalayan ako nito papuntang kusina upang makatayo nang maayos.

"Okay ka lang?" Seryosong tanong nito, ngumiti ako nang bahagya.

"Opo, uhm manang....Pina-patanong po ito nang kaibigan ko puwede po ba mag ka gusto ang isang tao pero may nagawa siyang kasalanan na hindi kailan man kaya mapatawad?" Kumunot ang noo nito

"Hija, lahat nang tao puwedeng mag mahal. Kahit ano pa ang kasalanan mo, deserve nang lahat ang mahalin at mag mahal" Hinimas nito ang likuran ko.

"Talaga po?" Tumango ito. "Teka may cravings ka ba ngayon?"

"Tinapa tapos sinangag na may itlog" Tawang sabi ko, "Sige i-luluto ko 'yan"

Nag shower lang ako, pag tapos ko mag shower ay nakahanda na 'yung pag-kain na pinaluto ko, "Ambango manang. The best ka po talaga!" Sabi ko sabay thumbs up"

Napa lingon ako nang may narinig akong mga tinig na papasok sa loob nang bahay ni Caleb. Ang dalawa ay pamilyar sa’kin ang isa naman ay unfamiliar. "Keb??!" Sigaw ko, kaagad na tumayo sa kinauupuan, kumunot naman ang noo ni Caleb.

"Calista? gàgó ginagawa mo dito?" sabi ni Keb

"Ah...Dito ako nakatira pero huwag muna tanungin kung bakit" Sambit ko, sabay ngisi.

"Miss mo ko?" sabi ni Keb habang pinipilit ko na itigil ang pagtingin sakanya para hindi ako awkward tignan.

Lumingon ako sa direksyon ni Caleb. Naka taas ang kilay niya. "Kilala niyo 'yung isa't isa?" Tanong nito.

"Oo, yan yung kaibigan ko pero kapag interested siya puwede namang ka-ibigan" sabi ni keb habang tumatawa, pinandilatan ko siya nang mata sa mga sinasabi nito

We both laughed and I look at Caleb looking at me with that inggit na look.. I want to keep on laughing with Keb but I don't want to provoke Caleb anymore

"Tara na" Sambit ni Caleb sa mga ka-trabaho niya, pansin ko rin na wala yung babaeng prosecutor, buti naman.

"Oo na" sabi ni Keb habang tumingin sa’kin

"Calista, magpapaalam nako okay, may dinaanan lang talaga kami dito" sabi ni Keb, habang kumakaway, nginitian ko ito

Bumalik ako sa hapag kainan nakita ni manang ang mga ngiti sa labi ko. "Siya ba ang tinutukoy mo hija?" Tanong nito

"Po si keb? hindi naman po ako ‘yon, kaibigan ko po 'yung nag ta-tanong" Ngising sabi ko. "Kain na po tayo" Sambit ko muli. Tinawanan ako nito