Villanueva Series #2: Love's Fatal Twist

CHAPTER 19

"Ibaba mo ako!" Sigaw ko pilit na binubuksan ang pintuan nang sasakyan.

"No, fuck Calista."

"Ibaba mo sabi ako, please Avy!"

Nabigla si Avery sa biglang paglabas ng salita ko... Hindi ko pa siya kailanman kinausap ng ganun dati. Agad niyang binagal ang takbo ng kotse at huminto sa tabi ng kalsada.

Maraming bagay ang pumapasok sa isip ko
Lumabas ako ng kotse at tumakbo palayo bago pa man makapagsalita si Avery ng kahit ano pa.

"Calista!" Huling rinig ko sa boses niya.

Tumakbo ako sa mga kalye, ang aking isip ay puno ng galit at takot. Ang taong pinakakailangan ko ngayon ay ang aking ama at ang kanyang buhay ay nasa alanganin. Kailangan kong makarating sa ospital nang mabilis. Hindi ko maipaliwanag ang nangyayari kung hindi ako makarating sa oras.

Maririnig ko ang mga tinig sa malayo. Mga tao na nagsasalita nang mababa at nagtuturo sa akin. Hindi ko sila pinansin habang tumatakbo, nakatuon ako sa aking pupuntahan.

When I finally arrived at the hospital I was gasping for air. I ran right up the front entrance, shoving past the people who tried to stop me as I went. I could feel the stares and whispers around me, but I didn't care. I was just focused on getting to my father.

I rushed through the waiting room, past the nurses' station, down the hallway until I finally reached the emergency room. The place was packed with all sorts of people, but I ignored them all and pushed my way through the crowd. I saw the double doors leading into the intensive care unit, I ran straight towards them. Pero pinigilan agad ako nang mga nurse.

"Miss, bawal po ang pumasok" The nurse blocked my path.

"Let me in, my dad is in there!" I shouted, "He's hurt, I need to see him!!"

The nurse looked sympathetic but firm, "Miss, nauunawaan ko kung ano ang nararamdaman mo. Ngunit sa kasalukuyan, ang iyong ama ay nasa delikadong kalagayan at hindi namin maaaring payagan kang makita siya. Kailangan mong maghintay sa labas, okay po ba 'yon?"

"Calista!" Rinig kong tinig na papalapit sakin. "I thought, where is Avery?" Sambit ni Tita

"Iniwan ko."

"What? Diba sinabi ko na sa'yo, bakit ka nakikinig! Leave now. Ipapa hatid kita sa driver ko"

"Sabi ko na Tita hihi--"

Hinatak ako nito papuntang sasakyan, pinilit ako nitong umupo sa backseat. Hindi pa man ako pumapayag ay nilock na nung driver ni Tita 'yung pintuan nang sasakyan, pinaandar niya ito.

"Tita!" I shouted

"Ayoko umuwi sa mansion, sa bahay ni Caleb ako uuwi!" Sigaw ko.

"Opo ma'am, kalma lang po baka akalain nang mga tao ano ginagawa ko" Bungad sa'kin nang driver.

"I don't care what they think!" I yelled back. "I just want to see my daddy."

The driver was trying to stay calm and was clearly uncomfortable with the situation. He seemed like he was going to say something else, but he kept quiet.

"Huwag kayo mag alala ma'am, hahatid ko kayo sa c-caleb niyo"

Napawi ang galit ko nang banggitin nito si Caleb. Ilang minuto lang byahe ay nakarating na din kami, hindi ako mapakali.

The driver slowed down as we approached Caleb's house, it was a huge and luxurious compound. The gates opened and we drove inside, my heart pounding in anticipation.

The driver parked the car close to the main door. I was unable to wait any longer. I jumped out of the car and rushed up the steps towards Caleb's house.