Villanueva Series #2: Love's Fatal Twist

CHAPTER 50

"Congratulations, Attorney Harrison! You won again on your third trial."

"Ano kaba, 'dahil 'yon sainyo ang ga-galing niyo, tinulungan niyo rin kaya ako"

"Asus"

"Ah, ano sasama ka ba samin, lunch?" dagdag pa nung isang Attorney na kasamahan namin

"Hindi eh, ito nanga oh" pinakita ko ang phone ko 'dahil kanina pa ito nag ri-ring.

"Sorry next time nalang" bulong ko sa kanila, alam ko naman na naiintindihan nila 'yon

"Mama!" Sigaw nito sa kabilang linya halos mailayo ko na ang cellphone ko.

"Mama asaan kana po?" iyak nito ni hindi ko maintindihan kung bakit.

"Wait baby girl, nasa sakayan pa lang ako!" Natatarantang sabi ko

"Mama!" Iyak nito

"Taxi!" Malakas na sigaw ko, sumakay agad ako dito, hawak-hawak ko pa rin ang phone ko. "Saan ba 'yan, papunta na ako antayin mo ako, asaan ang papa mo?!" Sigaw ko kaya pati 'yung taxi driver ay napa tingin saakin

"Kuya paki bilis naman!"

"Oo ma'am" saad nito, tila natataranta na rin, "Baby calm down okay? pa-punta na si mama, mauupakan ko talaga 'yan si Caleb, ano ba nangyari?"

"Mama..." Hikbi nito. Kasabay ng hikbi nang anak ko ay ang pag receive ko ng text.

Unknown:
456 Palm beach Road

"Huh?" ibinigay ko ka-agad ka'y manong iyong address, "Malapit lang po ba 'yan?"

"Isang oras at kalahati po ang byahe ma'am"

"Huh? ano ba 'yan, sorry manong ah."

"Sige na po..." Natatarantang sabi ko

Nanginginig ang mga kamay ko pakiramdam ko mag pa-palmitate ako sa kaba.

Mahigit isang oras na kaming buma-byahe, the only thing I did, ay mag message nang mag message sa anak ko, pati si Caleb ay tinatawagan ko na, lahat na siguro na-tawagan ko na pero walang sumasagot.

Mahigit isa at kalahating oras na ang nakalipas nang makarating ako sa paroroonan ko.

The 456 Palm Beach Road is nothing but sand and sea, with not a single person in sight. The silence is deafening, the wind blowing softly in the distance, the sun's rays shining brightly.

"Where do I go?" I ask the driver.

"Doon po ma'am, ingat po kayo. Delikado na"

"What?"

I slowly walk on the sand, looking at and trying to understand the direction. My heart is beating very fast, my stomach is twisting into knots, I am scared of what I am about to witness.

After a few minutes, nakita ko ang anak ko. It is my child, sitting on the sand, and...

Nagulantang ako nang may gumapos sa mga kamay ko, pati na rin ang mga mata ko ay naka takip, sinubukan kong sumigaw ngunit bigla na lamang akong nawalan ng malay, tingin ko ay pam-patulog ang dahilan.

Nang magising ako ay wala na ang pag kaka-gapos sa mga kamay ko, wala na rin takip ang mga mata ko, hindi ko alam kung bodega ito, napaka dilim wala na akong takip sa mata ngunit sobrang dilim at wala akong makita. Napansin ko rin na iba na ang suot ko, sa sobrang kinang ay mapapa-kusot talaga ng mata. "White sequin dress? expensive dress, teka bakit?"

"Caleb?" iyak ko

"Hey, may tao ba dito?" maliliit na hakbang ang ginawa ko, "Please help me, hello. Huwag niyo akong saktan, I will give you all my money, wealth. Everything, help me please, I'm scared," malakas na sigaw ko