CHAPTER 24

26 4 0
                                    

"Sure ka aalis kana talaga? puwede ka pa mag back out" Mangiyak-ngiya na saad nito habang pinagma-masdan ako mag impake nang gamit pauwi nang pilipinas.

"Yes po, Ms. Gana, wala nang back out." Diin na saad ko, kumunot naman ang nguso nito habang nag u-unahan ang luha niya sa pag dampi sa kaniyang pisngi.

"Pero tawagan mo kami ah, kapag may kailangan ka tawagan mo kami, kapag nee--"

Natigil ito nang hawakan ko ang pisngi niya, "Huwag kanang mag ala-la diyan, kaya ko ang sarili ko. Mami-miss kita, basta kapag kinasal na kayo nang bebe mo, pu-punta ako kahit anong mang yari." Sambit ko muli sa kaniyang habang pinupunasan ang luha nito

"Hoy, andrei. Alagaan mo itong si Gana ah, kapag ito pinaiyak mo ako mismo ang pu-putol sa dalawang leeg mo, naiintindihan mo ba ‘yon?!" Pinanlisikan ko ito nang mata kaya naman itinaas niya ang dalawang kamay at tumawa

"Ako bahala dito sa baby cakes ko" Saad nito sabay akbay kay Gana

"Eww." Bulong ko, sabay tawa

I was already a bit overwhelmed emotionally from my decision, but seeing Gana crying and pleading with me to stay made it even harder. Even though I knew it was the right choice for me,

"Paano 'yung carrier mo? pangarap mo maging doctor, iiwan mo talaga tapos nag resign ka pa?!" Bulaslas pa nito.

"Paano kung hindi ka makapasa nang bar exam?"

"Gana!" Nanlisik ang mata ni Andrei na tumingin saakin

"Huwag kang KJ, sweetiee, kaya 'yan ni Calista" Saad nito sabay hàlik sa pisngi ni
Gana

"Nag làndian pa ang dalawa oh" Tumayo ako, habang hatak-hatak ang dalawang maleta ko, at ang isang tote bag ko naman ay nasa kaliwang balikat ko

"Hatid kana lang namin"

"Hindi na, kaya ko na 'to. Mag labing-labing nalang kayo riyan" Tawang sambit ko sakanilang dalawa

After saying my goodbyes to Gana and leaving her in Andrei's protective custody, I took a taxi to the airport. I felt like I had just come out of an emotional rollercoaster, and I needed some time to process and adjust to the sudden change that my life had just been through.

But as I sat down in the backseat of the taxi, I couldn't help but feel a sense of relief. I had just made one of the toughest decisions of my life again.

As the taxi dropped me off at the airport, nag bayad lang ako at nag tungo na sa loob nang airport, I walked through the entrance and headed over to the check-in counter for my flight. I had planned ahead and had all my documents ready to go.

"Have a nice flight, ma'am" Sambit nung isang flight attendant.

After checking in for my flight, I went through security and made my way to the airport lounge. There, I sat down and tried to calm my nerves as I waited for my flight to board.

Huminga ako ng malalim at sinubukan kong magpahinga. Isang malaking deisisyon nanaman. Naararamdaman ko ang isang halo ng emosyon sa kaloob-looban ko.

I was feeling anxious and excited at the same time. Nai-excite ako na bumalik sa mansion.

Ngunit sa parehong pag kakataon kinakabahan din ako sa pagbabalik matapos ang mahabang taon.

When I finally arrived at the airport in the Philippines, I was immediately greeted by Nix, my boy best friend.

"Dude, it's been so long!" he exclaimed, giving me a big hug.

"I know, it's been way too long. I'm so glad to be here." I replied. I couldn't help but feel excited and a little nervous at the same time.

Villanueva Series #2: Love's Fatal TwistWhere stories live. Discover now