Villanueva Series #2: Love's Fatal Twist

CHAPTER 29

When we arrived at Caleb's house, It was as impressive as ever, with its enormous front doors, elaborate details

And carefully-maintained landscaping. The gardens were a place of utmost quietness and tranquility, while the interior space had a more lively vibe. Masasabi ko na hindi lang ito basta malaking bahay, mansyon na ata ito

The mansion was huge, with multiple rooms and floors that were decorated with antique furniture and art pieces. The interior design was very luxurious and stylish, but still had a playful touch here and there. The gardens were very peaceful and serene, full of flowers and greenery that were maintained lovingly.

Masasabi ko na lahat ay nag iba na, napaka laki, at napaka ganda. Naka luwag-luwag siguro itong si Caleb.

Hindi ko talaga mapigilan ang aking sarili na mag tanong sakaniya, "Bakit andaming nag iba?" Tanong ko ngunit umiiwas nang tingin

"Tsaka napaka lawak na nung hardin" Sambit ko muli habang pinag mamasdan sa bintana.

"Things change, that's just the nature of life." He shrugged it off.

"I know that you'd rather spend time outside than inside the mansion anyway, that's why I made the garden a peaceful place."

"Hindi naman ako nakatira dito. Hindi mo ako asawa, tsaka walang tayo, tantanan mo nga ako, 'yan kananaman sa mga cheesy lines mo!"

"Magiging...Asawa ko pa lang, And yet here you are, back at my mansion." He replied softly.

"No need for the denial, we both know you secretly love it"

Para na tuloy kamatis ang pisngi ko, magaling siya mambola pero ang ending hindi naman pina-ninindigan, tinaas ko ang kilay ko pahiwatig na nababas ako sa mga pinag sasabi niya.

"Tigilan mo ako! Dito nalang ako sa sopa matutulog"

"Hindi ka matutulog sa sopa, calista"

"Bakit ba pakialam mo? tsaka ayoko na sa dating kwarto ko, matulog kana tamo mahimbing tulog mo niyan" Diin na sambit ko

"Paano ako makaka-tulog nang mahimbing kung alam ko na sa sopa ka matutulog, dàmn"

"Then where, ayoko nga sabi sa old room ko, ayos na ako dito" I challenged him, I was not going to back down.

"With me in my room."

"Huh?" Napalunok na lamang ako sa sinabi nito, pakiramdam ko ay namumula na ang dalawa kong pisngi.

"Manyak ka talaga!" Sigaw ko sakaniya, dinuduro pa ang kaniyang muka

"What's wrong, afraid I'm too hot for you?" He teased me back

"Huh? ikaw hot? muka mo!"

I rolled my eyes as he chuckled, his laugh was melodic and soft. There was something about this man that was simply irresistible.

"If you keep on being like this, I might actually believe we're in a relationship" I replied.

"Tantanan muna ako, umakyat kana sa kwarto mo, matutulog na ako dito sa sopa, tsee!"

"You know I can just come down here and drag you up to my room, right?" He spoke softly, playing with a lock of hair tucked behind my ear.

"Ikaw!" Tangka kong sisipain ang binti nito pero mabilis siyang umiwas, at ngumisi pa nga!

He chuckled, I don't know why but his laugh made my heart skip a beat.

"Are you sure you don't want to come up to my room? I have a big bed, there's plenty space for the both of us." He spoke jokingly, yet he was tempting me again.

"Okay na ako sa sopa, mas malambot 'yung sopa kaysa naman makatabi kita" Pag-tataray ko sakaniya

He laughed and shrugged. "It's your loss, I have a great mattress, and I'm great at cuddling." He was being too flirty again and I tried to resist it.

"Pumasok kana sa kwarto mo, Caleb Wyven Villanueva!" Sigaw ko sa inis

"Wow. Someone's getting angry." He remarked, he was definitely enjoying riling me up.

"Does someone have a little crush on me?" He raised an eyebrow as he smirked

"Tsee!" Nang maka-alis na ito sa harapan ko ay humiga na rin ako sa sopa, sa sobrang laki nang bahay niya. Minsan nakakatakot rin pala mag isa, lalo na't dalawa lang kami. Ni hindi ko nga alam kung andito pa rin ba si manang.

Unti-unti kong pinikit ang mga mata ko. Inalis ko ang takot at kaba na nararamdaman ko, iniisip ko lang 'yung masasayang bagay upang hind matakot.

"Kaninong kwarto ito?!" Inikot ko ang paningin ko at nakita ko si Caleb na nasa tabi ko na, Jusme! Siguro dinala niya ako sa kaniyang kwarto habang ako'y natutulog. Pagmulat ko, gising na ako sa kaniyang kama sa tabi niya, halos magkadikit ang aming mga katawan. Ang kanyang mga daliri'y marahan na dumaraan sa aking buhok habang siya'y natutulog, ang kanyang braso at binti'y nakapalibot sa akin. Mayroong isang bagay na napakapersonal sa sandaling ito na talagang ayaw kong aminin. "Ayoko na masaktan muli"

Hindi ko maiwasang maramdaman ang pagbilis ng tibok ng aking puso, ang pagbabawas ng aking paghinga, at ang init at kalmadong pakiramdam ng aking katawan. Ayaw kong gumalaw sa takot na gisingin siya. Sa unang pagkakataon, naramdaman ko ang ganap na kapayapaan sa tabi niya.

"I don't ever want to wake up in this bed without you again." He said in a sleepy voice, half-asleep and unaware of his own confession.

He shifted a little bit, his body pressed up against mine and his hand pulled me closer as he cuddled me

Hindi ko mapigilang ngumiti nang bahagya habang naka yakap siya sakin ang aking pisngi ay dumampi sa kanyang dibdib.

Ito ay isang damdamin na hindi ko pa kailanman naramdaman nang ganito kalalim, ang pagkakayakap niya sa akin. Parang nasa loob ako ng isang mainit na kumot, komportable at ligtas. Ayaw ko lang na matapos ang pakiramdam na ito. Pero sa puso't isip ko alam ko na mali lahat nang ito, dapat ay natuto na ako. Dapat ay sapat na sakin ang mahigit tatlong taon upang mapag tanto na hindi na talaga puwede.

Nagpahinga kami sa kama sa mga susunod na oras, hindi gumagalaw mula sa mga yakap ng isa't isa parang takot na sirain ang perpektong sandaling ito. Ang kanyang malambot at mainit na hininga ay kumikiliti sa aking leeg habang ang aking ulo ay nakahiga sa kanyang dibdib. Ang kanyang kamay ay naglalaro sa aking buhok habang kami'y nagyayakapan, tila ba hinihigop niya ako palapit, mahigpit na yakap habang siya'y bumabalik sa mas malalim na pagkakatulog. Anuman ang mangyari pagkatapos nito, may isang bagay akong tiyak

"Hindi ko alam pero, ang sarap sa pakiramdam nang ganito"