11. All Clouds In me are Raining

116 5 0
                                    

"မင်း ယုံချင်ယုံ၊ မယုံချင်နေ။ ငါ မဟုတ်ဘူး"

"အဲ ဒါ ဆို ... ဘယ် သူ က .."

"ငါ ... ဘယ်သိမလဲ"

သူတို့ကြား တိတ်ဆိတ်မှုက ပျံ့နှံ့သွားသည်။ နားထင်ကို လက်မနဲ့ဖိပြီး မျက်လုံးတွေ မှိတ်ထားပြန်တဲ့ Frank Lucas ကို Jake တစ်ချက်လှမ်းကြည့်သည်။ ထိုလူကြီး နံဘေးနား ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ချလိုက်ရင်းနဲ့ပင် အမွှေးအမျှင်ရှည်တွေ ဖုံးလွှမ်းနေသော လက်ဖျံကို ကိုင်ကာ လှုပ်ခါလိုက်သည်။

"ကိုကြီး"

ဒီတစ်ခေါက် ခေါ်သံမှာ Frank Lucas တစ်ယောက် စိတ်ပျက်လက်ပျက် ဖြစ်နေပုံတူသည်။ သို့သော် Jake က ဂရုမစိုက်ပေ။ ထိုလူ မျက်လုံး ပွင့်လာတာနဲ့ ...

"အဲဒါဆို ... ဘယ်သူ လုပ်တာလဲ? ကိုကြီး သိလား"

"ဟ! ငါ ဘယ်သိမှာလဲ! ဘာမှ မသိလို့ အခု အချုပ်ခန်းထဲမှာ မင်းနဲ့ အတူ ရှိနေတာ မဟုတ်ဘူးလား"

အဆူခံရလို့ မျက်ခုံးလေးတွေ တွန့်ကွေးနေပြီဖြစ်တဲ့ Jake က Frank Lucas ကို ငိုမဲ့မဲ့ မျက်ဝန်းလေးတွေနဲ့သာ စိုက်ကြည့်နေသည်။

ကိုကြီးက အများကြီး ပြောင်းလဲ သွားတာဘဲ။ အရင်က Jake ကိုဆို အများကြီး၊ အများကြီး ချစ်ပေးခဲ့တာကို မှတ်မိသေးတယ်။ သူ ငယ်ငယ်က ကိုကြီး ကျောပြင်မှာ ခိုတွဲစီးခဲ့တာကိုလဲ မှတ်မိသေးတယ်။ သူ လိုချင်တာရှိတိုင်း ကိုကြီးက ဖြည့်ဆည်းပေးခဲ့တာကိုလဲ မှတ်မိသေးတယ်။ ကြောက်ရွံ့အားငယ်နေတဲ့အချိန် သူရဲကောင်းကြီးတစ်ယောက်လို ရောက်လာပေးတတ်တာကိုလဲ သတိရသေးတယ်။

ဒါပေမဲ့ အခု ပြန်ရောက်လာတဲ့ လူကြီးက ဘယ်သူပါလဲ။

ဆယ်ကျော်သက်အရွယ် အရင်ကထက် ရင့်ကျက်သန်မာလာပေမဲ့၊ ရင့်မာခက်ထန်လာပုံက လူတိုင်း ရှိန်ရလောက်တဲ့အထိ။

Jake လက်လေးကို ကိုကြီးရဲ့လက်နဲ့ တိုင်းကြည့်လိုက်သည်။ အချုပ်ခန်း မီးမှောင်မှောင်အောက်မှာ ဖယောင်းပန်းလို သေးသွယ်သွယ် ဖြုအုနေတဲ့ လက်ကလေးနဲ့၊ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထနေတဲ့ လက်ဖမိုး နှစ်ခုက တူယှဉ်တွဲလျက်သား။

𝓔𝓿𝓮𝓷 𝔀𝓱𝓮𝓷 𝓽𝓱𝓮 𝓝𝓲𝓰𝓱𝓽 𝓒𝓱𝓪𝓷𝓰𝓮𝓼Donde viven las historias. Descúbrelo ahora