Sweetest Lie

Chapter 17

RHOANN 

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA fuck, that’s so epic. HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

I tried to walk straight. Totally ignoring her annoying laugh.

Gusto ko ng maiyak sa sobrang kahihiyan. Hindi ko ginawa ang lahat ng iyon para lang pagtawanan ako ngayon ni Kaliya. Mamatay-matay na sa tawa si tanga, tapos ayaw pa akong tantanan. Kasi raw sa sobrang pagka-stupid ko, dinamay ko na pati si RK.

Damn it! HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

Kita mo ‘yan, ang saya-saya niya. Masamid sana siya.

“Kaliya, will you stop?” inis ko na talagang bulong habang sinisigurado ko kung naka-lock ba ang pinto ng unit bago ako umalis.

Damn, what was that again? A long rest? Two hours you mean? HAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAHAHAHHAHAHAHAHHA

Napalabi na lang ako dahil ayaw pa rin nitong matigil sa pag-tawa. Nakakainis naman kasi si RK. Kung kailan ako pwedeng ipahiya, ngayon niya pa talaga napili. Hmp, ang ayos na sana ‘e.  Kaliya totally loses her control in our system, babalik na sana sa dati uli. Iyong siya at ako lang, kaso nalaman lang niyang lumipas na ang dalawang taon…ayon. Bigla na lang hinimatay, tapos paggising; ako na ulit ang nasa labas.

Nakakaasar!!!

Nakakahiya!!!

Nakaka-frustrate!!!

I gave her the coolest and dramatic entrance, yet she chose to sleep again!

Nakakainis naman talaga. Ngayon tuloy ay kailangan ko ng puntahan si Miss Amira para mag-sorry dahil sa ginawa ni Rk.

RK was clueless on what was going on with her. And instead of figuring out on why did she sleep for two years, mas pinili niyang matulog ulit dahil what she was feeling earlier is too much for her heart. Ang overwhelming masyado para sa kanya.

Kaya naman tinatawanan ako ngayon ni Kaliya. Walang tigil.

Now I know, you can force her to come out but you can’t make her stay.

Natatawa pa rin nitong turan.

“Tumigil ka nga,” naiinis kong sinapak ng mahina ang ulo ko. Kung pwede lang siyang saktan, ginawa ko na. Pero kapag ginawa ko naman ay damay-damay na kami. I was about to smack my head again para patigilin na si Kaliya sa katatawa; na hindi ko alam na marunong pala, nang bigla ko namang makita si Eva kasama si Portia sa elevator.

Ayan, mas mabuting sa kanila na lang muna ako kaysa ang intindihin pa si Kaliya.

Ngingiti na sana ako para asarin siya kaso ang talim talim na agad nang tingin sa akin ni Monster. It remind me of that night tuloy. Iyong sinampal niya ako tapos nahulog pa ako sa pool. Kaya imbes na ngumiti at asarin si Eva ay mas pinili ko na lang na huwag pansinin ang mga ito.

I ended up mimicking Kaliya’s usual expression tuloy, emotionless.

Patingin-tingin naman sa banda ko si Eva. Ramdam kong may gusto siyang sabihin sa akin pero hindi niya magawa dahil nababantayan siya ng babaeng hindi pa naman niya girlfriend.

Hindi pa naman sila pero ramdam ko ng ia-under lang ni Monster ang pinsan ko.

Hayst. Kawawang Eva.

Sumalangit nawa ang kanyang kaluluwa, soon.

Pagkababa sa lobby ay hila-hila agad ni Monster ang pinsan ko. Akala mo naman aagawin ko sa kanya si Eva. Kanya na iyan, iba ang gusto kong suyuin ngayong gabi. Lmao.