DURAKTAKİ KATİL (TAMAMLANDI)

2 KAÇIŞ

Gözlerimi yavaşça aralamaya çalıştım . Yumuşak bir yerde uzanıyordum . Gözlerim hızla etrafta gezinmeye başladı . Karanlıktan bir şey seçemesem de odayı çok az görebiliyordum . Burnuma dolan nem kokusuyla kaşlarımı çattım . Burada ne işim vardı ? Burası neresiydi ? Kendime soru sormayı bırakıp ayağa kalkmaya çalıştım .

Yere bastığım ayaklarımda parmak uçlarımı hissetmiyordum . En son olan olaylar gözümün önüne perde gibi düşmeye başladı . İğne , otobüs , katil ve o çocuk . Hızla ayağa kalktım . Başımın dönmesini umursamadan etrafıma bakınmaya devam ettim . Odada sadece yatak vardı . Ve sağdaki duvarın orada bir tane sandalye vardı . Yanındaki kesilmiş ip dikkatimi çekince hızla ellerime baktım .

Bileklerimdeki morluklara kaşlarım çatılırken düşünmeye başladım . Sanırım beni ilk önce sandalyeye bağlamıştı . Uyanmadığımı fark edince de çözüp yatağa yatırmıştı . Hızla kapıya ilerlemeye başladım . Bana yaptığı iğnenin etkisini hala hissedebiliyordum .Parmak uçlarımın hiçbirini hissetmemem de buna ekti . Kapının kulpunu tutmaya çalıştım . Uyuşmuş parmak uçlarım bana hiç yardımcı olmuyordu . Sonunda kapı açıldığında etrafıma bakınmaya başladım .

Tam karşımdaki çıkış kapısını görebiliyordum . Hızla kapıya doğru yürümeye başladım . Bir yandan da ellerimi sallayıp uyuşukluğu gidermeye çalışıyordum . Kapıyı zorlanarak da olsa açmayı başardığımda yüzüme vuran soğuk havayı umursamdan adım attım . 

' Kızıl ' arkamda hissettiğim soğuk sesle korku bedenimi ele geçirirken hızla adım attım . Aslında atamamıştım çünkü kolumdan yakalayıp geriye çekmişti . Odanın ortasına düşerken kapının kilitlenme sesini duyabiliyordum . Sinirle ayağa kalktığımda hızla arkasını döndü . Gözlerini görebiliyordum . Ve sinirden çatılmış kaşlarını ... Yanıma gelmeye başladığında korkuyla geriledim . Bir katille aynı evdeydim . Yetmiyormuş gibi bir de beni kaçırmıştı . Kıza yaptıkları aklıma gelince korku titrememe neden oldu . Kalbimin ritmini hissedebiliyordum . Ve bu hiç de iyi değildi . Dibime girene kadar yürümeye deva etmişti . Şuan dibimdeydi ve bakışlarıyla beni deliyordu . Yavaşça konuşmaya çalıştım . 

' Lütfen bırak beni .Kimseye bir şey söylemem ' kahkahası kulağımı doldurmaya başladığında kaşlarımı çattım . Gerçekten de ruhsal sorunları olan birisi olmalıydı . Gerçekten beni deli ediyordu . Yanından geçmek için hamle yaptığımda kolumdan kavrayıp hızla arkamdaki duvara fırlattı . Sırtımı çarparak yere düştüğümde acıyla inledim .Benim gibi birine böyle davranması çok yanlıştı . Her an kalbim durabilir ve ölebilirdim . Kesik kesik nefes almaya başladığımda yavaşça yanıma eğildi . Elleri yavaşça saçlarımın arasında dolanıyordu . Sonunda parmağı boynumun üzerinde durduğunda kaşlarını çattı . Bir şeyi anlamaya çalışıyor gibiydi . 

'Bu ne ? ' kafamı kaldırıp ona bakmaya başladım . Açıklamama izin vermeden beni oradan oraya fırlatıyordu . Nefesimi düzene sokmaya çalışıp konuştum . 

' Aritmi hastasıyım ' kafasını anlamıyormuş gibi salladı ve yüzüme bakmaya başladı . Açıklama gereği duyarak tekrar konuşmaya başladım . 

' Kalp ritim bozukluğu hastalığı ' gülümsedi ve ayağa kalktı . Neye gülüyordu ki şimdi ?  Bana verdiği iğneden sonra bir daha uyanamayabilirdim . Nefesim düzene girmeye başladığında kalbimin hala ayrı ritimlerde attığını fark etmeye başladım . Koltuğun kenarından destek alarak ayağa kalktım . Üzerindeki siyah kıyafetler onu ne kadar çekici yapsa da o bir katildi . Kaçmaya çalışacaktım tabi ki de . Burada durup beni ne zaman öldürecek diye bekleyemezdim .

Korkuyla pencerelere bakındım . hepsi tahtayla kapatılmıştı . Kim bilir ailem ne yapıyordu ? Belki akıllarına bile gelmemişimdir . Bana döndüğünde bakışlarımı ondan kaçırdım. Gerçekten ürkütücü birisiydi . Hele o göz rengi . Buradan nasıl kurtulacaktım ?  Adını merak etmiyor değildim . Yanıma geldiğinde korkuyla geriye çekildim .  Nefesini yüzümde hissedebiliyordum .