DURAKTAKİ KATİL (TAMAMLANDI)

4. GÖLETTEKİ CESETLER

Uzandığım koltuktan yavaşça doğrulmaya çalıştım . Dedikleri ve bakışları . Bir an olsun gözümün önünden gitmiyordu . Beni öldürmeyi bu kadar istediğini bilmek bile her an diken üstünde olmama neden oluyordu . Korkuyordum . Ansızın beni yakalamasından korkuyordum . O siyah gözleri bana ölümün dansını yaparken içimde anlam veremediğim tuhaf duygular barındırıyordum . Onu dediği anda kalbim , sanki bir daha atmak istemiyor gibi beni zorlamıştı . Kendimi ondan ayırarak buraya gelebilmiştim . Aksi takdirde gerçekten zorlanıyordum . Bakışlarından bile rahatsızken nasıl yanında daha fazla durabilirdim ki ?

Rahatsızca kımıldanmaya devam ederken bir yandan da düşünmeden edemiyordum . Beni öldürüp ne yapacaktı ki ? Şuan tek çarem ona iyi davranmaktı . Aksi takdirde ölmek kaçınılmaz bir sondu benim için . Bir türlü düzelmek bilmeyen , dört saatten beri uyumaya çalışıp da uyutmayan kalbime söverek ayağa kalktım . Tam dört saatten beri buradaydım . O ise neredeydi bilmiyorum . Odasına geçmiş olabilirdi . Yavaşça ayağa kalktım ve biraz beklemeye başladım . Nerede olduğunu merak ediyordum .

Kulağıma dolan su sesi bana gerekli açıklamayı yapmıştı bile . Sessizce odaya yaklaştım ve kapıyı açtım. Tahmin ettiğim gibi duş alıyordu . İlerlemek için harekete geçtiğim sırada ayağıma bir şey dolandı . Düşmekten son anda kurtulurken ayağıma takılan şeye baktım . Bu benim çantamdı . Tam kenara itekleyip geçeceğim sırada içinden dökülen şırıngalarla şaşkınlıkla dondum . Bunlar da neydi ? Elime bir tane alıp rengine baktığımda o gün elinde tuttuğu iğneden olduğunu anladım . Neden benim çantama koyduğunu da bilmiyordum gerçi ama ... Çantanın ağzını tamamen açtığımda uğradığım şaşkınlık korku olarak geri dönmüştü .

Burada yüzlerce iğne vardı . Su sesi kesilince korkuyla bir tane alıp cebime attım . Çantanın ağzını kapatıp hızla odadan çıktığımda kalbim deliler gibi atıyordu . Korkmuyordum evet . Bu sefer kurtulacaktım . İğneyi şortumun arka cebine iyice saklayıp koltuğa oturdum . Bana batmasını istemiyordum . Biraz bekledikten sonra ne yaptığını merak ederek ayağa kalktım . Kapıya yaklaşıp elimi vurmak için kaldırdığımda kapı hızla açıldı . Korkuyla gerilerken üzerini çoktan değiştirmiş olduğunu fark ettim . Yanımdan geçip yavaşça kapıya ilerlediğinde ben de arkasından yürümeye başladım . Bir elim iğnedeyken kapının kilidini cebinden çıkardığını fark ettim .

'Nereye ? ' beni duyduğunda dönmek için hazırlanmıştı . Ben de bu sırada cebimdeki iğnenin ucunu çıkarıp biraz sıkmıştım . Hızlı olmam gerekiyordu . Yavaşça arkasını döndüğünde elimdeki iğneyi son hızla boynuna sapladım . Tam isabet . Şırıngayı sıktığımda beni durdurmak için elini kaldırsa da sadece on saniyede uyuşmuştu . Siyah gözleri yavaşça kapanırken bir anda yere düştü .

Başardım . Başardım ! Yaptığım şeye inanmazken yerde uzanan çocuğa baktım . Bir ara adını sormam gerekiyordu . Hızla şırıngayı köşeye fırlatıp odaya gittim . İlk uyandığımda ip ve sandalye gördüğüme emindim . Kapıyı açar açmaz ip ve sandalye gözüme çarptı . Ahşap sandalyeyi elime aldıktan sonra boşta kalan elime de ipi alıp tekrar salona yöneldim . Bana iğneyi vurduğunda sadece on saniyede her yerim uyuşmuştu . Kendimden geçmiştim . Baygın değildim ama geçici felç yüzünden kımıldayamıyordum da . Aynısı ona da oluyordu . Bu durumdayken bana karşı gelmesi imkansızdı .

Yaklaşıp ne durumda olduğuna baktığımda kendini zorladığını fark ettim . Aklıma beni kaçırdığı gece geldi . Kımıldamaya çalıştıkça kaslarımdaki ağrılar artıyordu . En sonunda pes etmiştim . Ama o pes edecek gibi görünmüyordu . İnlediğini duyduğumda bir an kendime küfür ettim. Ona bunu yapamazdım . Ama beni öldürmesine de izin veremezdim . Yavaşça yanına gittiğimde sinirden alev alan gözleriyle karşılaştım . Bir an korksam da kalkamaz diyerek kendimi tekrar avuttum .