DURAKTAKİ KATİL (TAMAMLANDI)

7. KURTULUŞ

Azap çekiyor gibiydim . Anlamadığım bir sebepten dolayı kalbim parçalanacakmış gibi ağrıyordu . Acıyla kıvranmaya başladım yattığım yerde . Lanet olsun bu da neydi ? Gözlerimi açamıyordum . Defalarca bıçak saplanmış gibi ağrıyan kalbim bana nefes almam için bile izin vermiyordu . Yavaşça gözlerimi araladım . Acı bir feryat koptu ağzımdan. Yanıma baktım . Mirza yoktu . Yanım bomboştu . Kıvranmaya devam ederken yanımda duran gece lambasına basmaya çalıştım . Ellerim uyuşuyordu . İğne mi yapmıştı ? İçimden bunlar geçerken olanak vermiyordum . Uyuduğum yerde bana neden iğne yapacaktı ki . Yatakta doğrulmaya çalıştım . Terlediğimi hissedebiliyordum . Boynumdan göğsüme doğru ilerleyen damlaları da . Ardı ardına ağzımdan çıkan inlemelerin ardından yatakta doğrulabildim . Saçlarım gözümün önüne düşerken aklımda sadece kalbim vardı . Neden bu kadar ağrıyordu . Gözümü pencereye çevirdim . Ağrıdan gözlerimi kısmış olsam da havanın zifiri karanlık olduğunu görebiliyordum . Yavaşça ayaklarımı yataktan sarkıttım . Nefesim kesik kesik gelmeye başlamıştı ve kalbimin ritmini de fark edemiyordum . Ne olduğunu henüz anlamamışken doğrulmaya çalıştım . Korkuyordum . Yanlızdım . Mirza neredeydi ? Yanımda yoktu . Elimden destek vererek kendimi ayağa kaldırdım . Sağ tarafım hissizleşmiş gibiydi ve kalbim hala acı çekiyordu . Tekrar saplanan ağrıyla acı içinde çığlık attım . Gözümden akan yaşlar umrumda değildi . Sadece canımın yanmasının geçmesini bekliyordum . Elimi duvara dayayıp ışığa bastım .

Tavanda aydınlanan güçlü ışıkla gözlerimi kısarken gözlerimin ışığa alışmasını beklemeye başladım . Alıştığında da ilk işim çantama bakınmak oldu . Siyah çantamın görünmesi bana bir mucize gibi gelirken yatağın altında atılı olduğunu fark ettim . Hızla adım attığımda artık dayanmak istemeyen bedenim yere düştü . Dizlerim sızlarken , kalp ağrımın yanında bir hiç olduğunu fark ettim . Çığlığım odayı doldurduğunda korkudan değil de acıdan olduğunu anlayabiliyordum . Hızla çantamı elime aldım ve ağzını araladım . İlaçlarım yoktu . Onun dışında ders kitaplarım ve Mirza'nın ölüm iğneleri buradaydı . Korkuyla bakınmaya devam ederken ne olduğunu da anlamaya çalışıyordum . Kriz mi geçiriyordum ? En son on iki yaşımda böyle olmuştum . Görüntüler aklıma gelirken hala çantaya bakınıyordum .

Çalıştığım masadan doğrulup acıyla etrafıma bakındım . Bu ağrı da neydi böyle ? Acıyla inlerken elimi yumruk yapıp sertçe kalbime vurdum . Acıyla çığırdım odamın içinde . Babam neden sesimi duymuyordu ? Çoktan yanıma gelmiş olmalıydı . Hızla ayağa kalktım . Sağ tarafım uyuşmuş gibi hissizdi . Kımıldamaya çalıştıkça saplanan ağrıyla güçlü bir çığlık attım . Ardından bir tane daha . Gürültüyle açılan kapının ardından babam yerde yatan bedenimin yanına koştu . Ağrıdan dolayı konuşamıyordum . Babam endişeyle yanıma çökerken annemin kapıdan umursamazca dönüp odaya gidişini izledim . Panik bedenimi ele geçirirken çocuk aklımla hıçkırmaya başlamıştım . Babam hızla konuşmaya başladı .

'Ülküm . Kızım ne oldu ? ' ağzımı açmaya çalıştıkça başaramıyordum . Gözlerimi sımsıkı yumup babamın elini sıkmaya başladım . Dişlerimi ve avuçlarımı sıkıyordum . Dilim arada kalsaydı şu anda kopmuş olabilirdi . Babam bir şeyler yaparken sesi tekrar kulaklarıma dolmaya başladı .

'Doktor . Ülkü'ye bir şey oldu . Bilmiyorum . Konuşamıyor ' bana döndüğünde gözlerimi kısarak açmıştım . İlaçlarımı iki haftadan beri almıyordum . Gerek olmuyordu zaten . Ama bu hale düşeceğimi de bilmiyordum . Dişlerimi daha fazla sıkarken babam masamın üstünde duran kalemlerimdrn birini ağzımın arasına sıkıştırdı . Dişlerimi sıkmadığım için biraz daha rahat olsam da kalbim hala aynıydı . Babam ayağımdan tutup ayaklarımı bana doğru ittirerek dizlerimi kırmama yardımcı oldu . Ellerimi boynumda birleştirdiğinde ne olduğunu anlamıyordum . Bir daha olacak mı diye düşünüyordum sadece . Bu lanet ağrı tekrar gelecek miydi ? Babam ellerini birleştirip kalbime baskı uygulamaya başladığında gözlerimi kapattım . Bu ağrıya dayanamıyordum .