DURAKTAKİ KATİL (TAMAMLANDI)

10. ACI FERYATLAR

İlerleyen arabanın camından etrafıma bakındım . İçimde tanıdık olduklarını hissettiren bir duygu vardı . Muhtemelen de aynı yere gidiyorduk zaten . Yavaşça kafamı yasladığım camdan kaldırıp Mirza'ya çevirdim . Sinirli bakışları bir an olsun düzelmiyordu . Bana ne yapacağı hakkında en ufak bir fikrim bile yoktu . Ne yapabilirdi ? En azı da öldürür seni . İç sesime hak verip gözlerimi ondan çektim . Başından beri taksideydi . Dediğim ve sayıkladığım her şeyi duymuştu .

Korku içime kıvılcım gibi yayılmaya devam ederken derin bir nefes almaya çalıştım . Midemde acı bir tat vardı . Ve araba sallandıkça artan bir his . Kemerin çıkarma yerine bastıktan sonra yavaş bir şekilde camı indirmeye başladım . Şuan ona karşı yapabileceğim tek bir şey bile yoktu . Ne yapacaktım ? Onun karşısında bir hiçtim . Kendimi savunamazdım . Bana saldırsa kendimi koruyamazdım . En kötüsü de beni öldürmesinden kurtulamazdım . Boğazıma doğru çıkan acı tadı hissettiğimde elimi hızla ağzıma kapattım . Yutkunmaya çalıştığımda bu daha da midemi bulandırırken yapacağım şeyi düşünüyordum .

' Dur ' dediğimde yavaşça bana döndü . Karnıma saplanan kasılmayla öne doğru eğilsem de kendimi engelleyebilmiştim . Arabayı durdurduğunda hızla kapıyı açıp dışarıya çıktım . Adımımı atar atmaz ağzıma gelen tatla öğürerek yere doğru eğildim . Midemde dünden kalan ne varsa çıkarken saçlarımı önüme gelmesin diye tutuyordum . Aklıma saçma sapan kanlı görüntülerin gelmesiyle daha fazla öğürmeye başladığımda bir an önce ilgi odağımın başka bir şey olması için dua etmeye başladım .

Arkamda bir hareketlenme hissettiğimde ağzımda kalan tadı yok etmek için çabalıyordum . Çoğu kez tükürdükten sonra derin bir nefes aldım . Yavaşça arkama dönerken Mirza'nın başka yöne baktığını anladım . Muhtemelen iğreniyordu . Yavaşça torpido gözüne uzanıp açtım ve su aramaya başladım . Sadece peçete olduğunu görmek canımı sıksa da yapabileceğim bir şey yoktu . Elime aldığım peçeteyle ağzımı kurularken bir yandan da saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırıyordum .

Mirza iki adımda yanıma ulaştığında sertçe kolumdan kavradı . Acıyla yüzümü buruşturduğumda ne yaptığını merak ediyordum . Kolumdan sertçe çekerek arabaya fırlattığında acıyla inledim . Arabanın kapısına çarparak yere düştüğümde gözlerim kapalıydı . Sırtımda sızlayan yerin bir süre geçmesini beklerken neden birden bire böyle yaptığını merak ediyordum . Saçımdan kavradığında dip kısmına giren yanmayla inledim. Ellerimi eline koyup iteklemeye çalışsam da gücü buna engel oluyordu .

'Seninle yeterince uğraştım . Artık bitti !! ' gürlediğinde korkuyla gözlerimi kapattım . Saçlarımdaki parmaklarını çekerek ayağa kalktığında kolumdan tutarak beni ayağa kaldırdı . Kapıyı sertçe açıp içeriye fırlatıldığımda kafamı çarpmaktan son anda kurtulmuştum . Kapıyı kıracak gibi kapattığında yerimden sıçradım . Etrafına korku salıyordu . Ve etrafındaki tek kişi benim .

Korkuyla köşeye sindiğimde arabaya binip kapıları tekrar kilitledi . Çalışan motor sesini duyduğumda korkuyla arkama yaslandım . Sırtım ona gelecek şekilde yan döndükten sonra gözlerimi kapattım . O eve gitmek istemiyordum . Bana yapabileceği şeylerin sınırı yokken kendimi en kötüsüne hazırlamak canımı yakıyordu . Aptallık yapmıştım . Onun yanından kaçarak aptallığın en büyüğünü yapmıştım. Kendi ellerimle ölümümü garantilemiştim .

Derin bir nefes alarak delice atan kalbimin ritminin sakinleşmesini bekledim . Ne yazık ki bu hiç de kolay olmuyordu . Özellikle de vardığımız yerde olacakları düşündükce ... Yavaşça kafamı kaldırdım ve camdan dışarıya bakındım . Nasıl kaçabilirdim ki artık ölümden ? Nasıl kurtulabilirdim bu kadar güçlü ve acımasız bir insandan ? Kaçamazsın !! Bağıran iç sesimi duymak istemeyen kulaklarım inat etse de gerçek buydu işte . Öleceğim !!