The captain of her heart Book 3

Κεφάλαιο 12

**ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ**

Lauren

Τα χείλια του έλιωναν απαλά πάνω στα δικά μου, σαν ζεστή κουβερτούρα η οποία λιώνει πάνω στην ζεστή φωτιά η οποία σιγοκαίει. Τα χέρια του με ευλάβεια τυλίχτηκαν γύρω από την μέση του, ενώ εγώ ακολουθώντας το παράδειγμα του γλίστρησα τα δάχτυλα μου μέσα στον χείμαρρο με τις μπούκλες του. Τόσο απαλές, τόσο μεταξένιες που δεν θες να τις αφήσεις ποτέ! Τις τράβηξα ελαφρώς, και ένιωσα έναν αναστεναγμό να αφήνετε μέσα στο στόμα μου αποκολλώντας για λίγα δεύτερα τα χείλη μας, το κούτελο του βρέθηκε πάνω στο δικό μου, με την καυτή του ανάσα να πέφτει σαν κύμα πάνω στο αναψοκοκκινισμένο μου πρόσωπο. Τα βλέφαρα του κλειστά, οι ανάσες του βαριές ενώ στα χείλια του ένα υπέροχο χαμόγελο είναι ζωγραφισμένο, όπως και στο δικό μου άλλωστε...

«Μου έχεις λείψει τόσο πολύ...» ψελλίζει και με κολλάει ολοένα και πιο πολύ πάνω του, δείχνοντας μου ακριβώς πόσο του έχω λείψει, αισθανόμενη τον κάτω κόσμο του να έχει ανορθωθεί. Χαμογελάω...

«Και εμένα Harry, δεν φαντάζεσαι πόσο.» απαντάω και τα χέρια μου αφήνουν τις μπούκλες του, οδηγούμενα προς τον σβέρκο του τρίβοντας τον απαλά...

«Τότε... ας... μην... χάνουμε... καιρό...» διακεκομμένα μου λέει και με ωθεί, ώστε να ανέβω πάνω του, τυλίγοντας τα πόδια μου γύρω από την μέση του.

Με κρατούσε κολλημένη πάνω του, στην αγκαλιά του με το ένα του χέρι να στοιβάζετε στον τοίχο, ενώ το άλλο να ανασηκώνει τη νυχτικιά μου και να οδηγείτε προς την πλάτη μου χαϊδεύοντας την απαλά, καρτερικά και με ιπποτικές κινήσεις. Το στόμα του έψαχνε το δικό μου, δίνοντας μου το οξυγόνο που λαχταρούσα τόσο κολασμένα για να μπορέσω να επιβιώσω σα να ήταν η μόνη μου ελπίδα σωτηρίας το φιλί του. Μα τι λέω, είναι η μόνη μου σωτηρία και αυτός και τα πάντα του. Σπαρταράω στην αγκαλιά του, ενώ τα χείλη του εξερευνούν κάθε σημείο των δικών μου ξανά και ξανά δαγκώνοντας ορισμένες φορές με λύσσα και θυμό... Μπορεί να πονάει, αλλά συνάμα είναι τόσο εθιστικό που το χρειάζομαι πάλι και πάλι και πάλι.

Τα χείλη του κατέβηκαν στον λαιμό μου, βρήκα την ευκαιρία μου να εισπνεύσω οξυγόνο σφραγίζοντας τα βλέφαρα μου σφιχτά και αγκαλιάζοντας τον. Με φιλάει, με δαγκώνει και ύστερα με την γλώσσα του απαλύνει τον πόνο που ο ίδιος μου δημιουργεί σε αυτά τα σημεία, το κάνει τόσο καλά, πάντα το έκανε καλά... Θεέ μου, πόσο καιρός πάει από την τελευταία μας φορά. Αισθάνομαι πως μόνο από τα χείλη του πάνω στην σάρκα μου θα ολοκληρώσω, θα αφεθώ στα χέρια του.