The captain of her heart Book 3

Κεφάλαιο 21

Λίγες μέρες μετά...

Lauren

Κάθομαι στο κρεβάτι του γυναικολογικού γραφείου για τον προκαθορισμένο υπέρηχο με τον Harry δίπλα μου να μου κρατάει μέσα στις παλάμες του το χέρι μου, σήμερα είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μάθουμε και το φύλο του μωρού μας. Η αλήθεια είναι ότι είμαι τις άποψεις πως γερό να είναι, όλα τα άλλα έρχονται δεύτερα. Για τον Harry από την άλλη δε νομίζω να ισχύει το ίδιο, από το βλέμμα του και μόνο διακρίνω το πάθος του, αλλά και την ανάγκη του να βγει αγόρι, τι να πεις άντρας ο οποίος θέλει αύριο, μεθαύριο να δίνει μαθήματα στον γιο του πάσης φύσεως θεμάτων.

«Σε λίγο θα μάθουμε...» του ψελλίζω και μου σφίγγει την παλάμη, χαμογελώντας μου. Παρόλο που θα έπρεπε να αγωνιά, τον παρατηρώ πολύ ήρεμο και αγχώνομαι. «Είμαι αγχωμένη...» σχολιάζω και με φιλάει στο μέτωπο απαλά.

«Μη φοβάσαι για τίποτα... όλα καλά, εσύ και τα μωρά» σμίγω τα φρύδια μου «το μωρό μας εννοώ.» ξεροβήχει και ξίνει αμήχανα τον σβέρκο του.

Η γυναικολόγος μπαίνει και μας χαιρετάει, απλώνει για άλλη μια φορά το τζελ πάνω στην κοιλιά μου και ύστερα ανάβει το μηχάνημα δίπλα της ώστε να δούμε το μωράκι μας. Για άλλη μια φορά εγώ παρατηρώ μόνο την μαύρη οθόνη, ειλικρινά δεν ξέρω καν που βρίσκεται η μικρή μου κουκίδα, όμως, μπορώ να ακούσω τον χτύπο της καρδιάς του τον οποίο η γυναικολόγος έχει βάλει σε δυνατή φωνή. Χαμογελάω και γέρνω το κεφάλι μου προς την πλευρά του Harry, ακουμπώ το στέρνο του και οι χτύπου της καρδιάς του χτυπούν ρυθμικά, όπως και αυτοί του μωρού μας οι οποίοι παραδόξως δεν ξέρω αν είναι φυσιολογικοί αλλά ακούγονται πολλαπλασιασμένοι και δυνατότεροι.

«Γιατρέ, όλα καλά;» ρωτάω την γυναικολόγο η οποία κοιτάει την οθόνη προσεκτικά, ύστερα, μια εμένα και μια τον Harry.

«Όλα μια χαρά.» σχολιάζει και χαμογελάει «Απλά...» κάνει μια παύση κοιτώντας πάλι την οθόνη.

«Απλά;» ρωτάμε τρομεγμένοι ταυτόχρονα με τον Harry.

«Απλά, αντί για ακόμη ένα μέλος σας προκύπτουν δύο. Περιμένεις δίδυμα Lauren...» μας πληροφορεί και με δυσπιστία κοιτάω τον Harry ο οποίος με παρεξενεύει, δεν ξαφνιάζεται καθόλου.

«Αλήθεια; Αυτό είναι υπέροχο. Μωρό μου...» γυρνάω προς τον Harry.

«Σε ευχαριστώ.» με φιλάει «Γιατρέ, μπορούμε να μάθουμε το φύλο των μωρών;» απευθύνεται ύστερα στην γιατρό.