18

3.5K 102 5
                                    

I muttered a lot of curses as soon as I got up from my bed. "That fucking dream." I absentmindedly said. Nangangatal ang binti kong nagtungo sa banyo.


Ano na naman bang pumasok sa sistema ko at napanaginipan ko iyon? I mentally asked myself as I stared at the mirror in the bathroom.


My face was pale, and my hair was sticking out everywhere. Halatang kakagising ko lang. But other than that, my eyes were void of any emotions. It was still cold.


Kahit na nangangatal ang mga binti ko at nagtataka sa panaginip na iyon ay wala akong makitang emosyon. Why?


Saglit akong pumikit at naghilamos para mahismasan. Para akong sira dahil kinakausap ko na naman ang sarili ko.


Damn it, Yumi. Forget it.


Nang lumabas ako sa banyo ay napagdesisyunan ko ng magbihis. But then, I remembered I don't have my school uniform in here. So I decided to just drop by to my twin's penthouse where me and the others were staying.


It was just 5 o'clock in the morning but I was up already. Hindi ko alam kung andito pa ba sila mansion, if ever, maaaring tulog pa sila. Kung hindi man, siguro nauna na silang umuwi dahil I went MIA, or missing in action yesterday.


I walked straight to the mansion's basement, where my cars were parked. Yes, cars. Hindi lang iisa. I went to one my cars and got inside.


Hindi na ko nagaksaya pa ng oras at pinahururot na ito.


Walang tao nang makapasok ako sa unit. There were no signs of them or that they have been here. Mabilis lang akong nagbihis, kinuha ang backpack kong nakapatong sa kama at dumiretso na sa school.


Habang nagmamaneho ay nakaramdam ako ng pagkahilo at pagkalam ng sikmura. That's when I realized that I haven't eaten anything yet since yesterday.


Uminom lang ako ng juice sa party yesterday night and bam. I did what I was supposed to do.


I was also too occupied by my thoughts after the party and I was too tired to even think of eating after I got to the mansion.


Ngayong naisip ko ito, naintindihan ko na. This explains why I was feeling this way. Kakain muna ako pagdating ng school. I thought.


Kakaunti pa lamang ang tao sa school ng makarating ako. May ilan ilan akong nakikitang naglalakad pero kakaunti parin. Maybe because it was too early.


Nang makapagpark ako sa parking lot ng school ay kinuha ko ang backpack ko at hinanap ang phone ko. I didn't bring this sa mansion, so I checked my phone for messages at ngayon ko lang nakita na nagtext nga ang mga kasama ko.


From: Van

Damn. Princess, where are you?

That Infamous GirlWhere stories live. Discover now