KADER

4. Bölüm

            Zeliha Halime Hanımla konuştuktan sonra Halime Anasının fikrini düşünmüş ve Ali Ağa'nın baskılarına katlanamayıp kabul etmişti . İstanbul'da çalışacak ve çocuklarıyla yaşayabileceği yeni bir iş bakacaktı . Sonuçta çocuklarından ayrı yaşayamazdı.

      
       Halime Hanım Yağızıyla konuşmuş, ona durumu    iyice anlatmıştı . Yağız kabul etmişti Zelihayı çalıştırmayı . Zeliha Halime Sultanın anlattığına göre iyi birisine benziyordu . Hem yanında da fazla kalmayacaktı . Gerçi bu belli de olmazdı . Kaderin ne getireceği belli olmazdı nasıl olsa .

        Zeliha Halime Anasıyla konuşup kararını ona bildirdikten sonra çocuklarıyla vedalaşmış , her ne kadar onlardan ayrılmak istemese de onları güvendiği Halime Anasına bırakmış ve bilmediği bir şehre doğru yola konulmuştu . Istanbul'a babasıyla daha önce küçükken gitmişti    ama o zaman da orada fazla kalmamıştı . Kim bilir istanbul ne kadar büyüktü? Bir an içi ürperdi.  Hangi akla hizmet buralara kadar gelmişti? Halime Anasına güvenmiş tanımadığı bir adamın evinde çalışmak için bilmediği bir şehire gelmişti . Halime Ana onu iyice tembihlemiş Zelihayı eve bırakması için hava alanından bir araba ayarlamıştı . Ayrıca Zelihaya gideceği evde ona yardım edecek birisinin daha çalışıyor olduğunu söylemişti . Bu kişi Yağız Beyin  şöförüydü. Halime Ananın söylediğine göre getir götür işlerinde Zelihaya yardım da edecekti . Sonuçta Zeliha yol yordam bilmiyordu . Koca İstanbulda kaybolabilir ,başına kötü işler gelebilirdi . Buna izin veremezdi Halime Hanım .

       
        Zeliha havaalanından çıktı ve onu bekleyen arabaya bindi. Arabada giderken aklında bin bir tane soru işareti vardı . Acaba gideceği ev ne kadar büyüktü ? Tek başına tüm eve nasıl baş edecekti ? Peki evin beyi nasıl bir adamdı ? Ya Zelihaya bir şey yapmaya kalkarsaydı ? Düşündüğü şeyle içi ürperdi Zelihanın ama Halime Anasına çok güveniyordu . O kendisini yeğenine güvenmese   onca yola göndermez çocuklarına da sahip çıkmazdı .  Sağolsun kadıncağız çok yardım ediyordu Zelihaya . Zeliha anası gibi sevmişti onu .

        Ali Ağa Zelihanın Istanbul'a gittiğini öğrenmiş , küplere binmişti . Ne kadar kaçarsa kaçsın Zeliha eninde sonunda kendisinin olacaktı . Ondan kaçış yoktu . Zeliha da anlayacaktı bunu elbet . Hemde çok yakında anlayacaktı . Ne varki bunlar sadece Ali Ağanın düşünceleriydi . Şimdiden hain planlar kurmaya başlamış ve Zelihanın dönmesini sağlamak için planlarını en kısa zamanda işleme koyacağını aklının bir köşesine yazmıştı . Bilmediği bir şey vardı ki o da planlarının başka şeylere vesile olacağıydı .

       
       Halime Hanım akıllı bir kadındı . Ali Ağanın boş durmayacağını adı gibi biliyordu ama o da boş durmayacak Zelihasıyla  çocuklarını korumak için elinden geleni yapacaktı . Zeliha bundan sonra onun kızı çocukları da torunları olmuştu . Onları asla o it herife teslim edemezdi .  Aklına koymuştu bir kere . Hem eli varsa da vicdanı varmazdı buna .

  
       Tüm bu zamanlarda Zeliha eve sonunda varmıştı . Ev iki katlıtdı ve küçüktü  ayrıca küçükte bir bahçesi vardı . Rahatladı Zeliha . Bu evle tek başına ilgilenrbilirdi . Yavaş adımlarla içeriye girdi ve kapıyı çaldı.  Hanımının söylediğine göre yeni beyi şuan evde kendisini bekliyordu . Zeliha kapıda beklerken kapıyı genç bir adam açtı . Karşısındaki adam en fazla otuz yaşında olabilirdi . Buğday tenli ,kahverengi saçlı ve ela gözlüydü .  Yüzündeki ciddiyet onun sert çehreli olmasına neden oluyordu . Oysaki kalbi çok yumuşaktı . Aynı zamanda karşısındaki adam da ona bakıyordu . Neyseki çok geçmeden onu içeri buyur etti ve evi gezdirdikten sonra odasını gösterdi. Bu sırada da uzak yoldan geldiği için dinlenmesini söylemiş ve yarın işe başlayabileceğini belirtmişti . Zelihanın yüreği şimdiden yeni beyine ısınmıştı ...    
            
    Öncelikle hikayemi okuyup yorum yapan ve beğenen okuyucularıma çok teşekkür ederim . Desteklerinizin devamını bekliyorum :)

Not : Kahramanları bilerek paylaşmıyorum  .  Benim için  hayal gücü çok önemli . Hayal gücünüze güveniyorum :)