KADER

11.Bölüm

Bu bölümü _damlabeyza_ adlı arkadaşınıza ithaf ediyorum . Ayrıca bu arkadaşınızın yazmış olduğu hikayelere de göz atarsanız sevinirim . Hikayelerinin adları Eylül ve İsimsiz :) Ayrıca kapak için yardımcı olan ablama çok teşekkür ediyorum . Benim için çok uğraştı :)

Yağız soğuk havayı hissedince karşısında oturan karısına baktı . Zelihanın üstünde elbisesinden başka bir şey yoktu . Üstündeki hırkayı çıkardı ve ardından Zelihaya uzattı . Çok üşüyen Zeliha bu teklifi hiç düşünmeden kabul etti . Bu sırada da yemekleri getirilmiş ve masalarında yerleştirilmişti . Zeliha çekingen bir şekilde söze başladı .

"Bundan sonra ne olacak peki ? "

"Köye gittiğimizde birbirimize aşıkmışcasına davranmalıyız . En azından karı-koca olduğumuz anlaşılmalı . Özellikle kurumdan gelenlerin önünde çok dikkatli olmaya çalışmalıyız Zeliha . En ufak bir yanlışımızda her şey mafolabilir . "

"Haklısınız "

"-nız ? Şu siz biz laflarını kaldıralım artık . Unuttun mu ? Formaliteden de olsa biz artık evliyiz . Eğer şimdiden buna başlamazsak köyde bir terslik olduğunu anlarlar . "

"Pekala öyleyse haklısın Yağız."

"iste böyle . Hadi şimdi soğutmadan yemeğini ye . "

Zeliha Yağızın dediğini ikiletmeden yerine getirdi ve karnını iyice doyurdu . Sonuçta bugün onlar için daha çok uzun olacaktı .

Halime Hanım sabah erkenden kalkmış gelecekler için hazırlık yapmıştı . İlk iş olarak Yağız ve Zelihaya birlikte kalacakları bir oda hazırlamayı unutmamıştı. Sonuçta onlar formaliteden de olsa evlilerdi . Hem sonra köy halkı yeni evli çiftin ayrı yattığını duyarsa neler olurdu . Şimdiden işinin başına geçmişti Halime Hanım . Kararının arkasında duracak ve bu evliliği gerçek kılmak için elinden ne geliyorsa yapacaktı .

Zeliha arabadan inmesiyle ona doğru gelen çocuklarına sıkıca sarıldı . Nasıl da burnunda tütmüşlerdi . Onlar için yapamayacağı şey yoktu . Ne olursa olsun çocuklarını asla bırakmayacaktı . Önünde ateş olsa çocukları için ona bile atlardı .

Ayşe annesinin yanında duran yabancı adama baktı . Ne kadar da yakışıklıydı . Kimdi acaba bu adam ? En iyisi annesine sormaktı. Yavaşça annesine yaklaştı ve üstündeki hırkayı çekiştirmeye başladı . Zeliha kızının isteğini anlamış ve hemen kızına doğru eğilmişti . Ayşe bunun üzerine annesinin kulağına eğildi ve sessizce sordu .

"Anne bu adam kim ? "

Zeliha kızının sorusu üzerine ne diyeceğini ilk başta bilemedi ve kızına bakmakla yetindi . Ardından

"Sanırım bunu seninle baş başa konuşmalıyız bebeğim . Tamam mı ? "

"Tamam anne ."

Zeliha Emirin Yağızla yakınlaşmaya başladığını gördü ve onları orda bırakarak kızıyla bir odaya girdi . Ayşeyi camın kenarındaki divana oturttuktan sonra o da kızının yanına oturmuştu. Ayşe meraklı gözlerle sordu .

"Şimdi anlatacak mısın anne ? "

"Evet canım . Anlamadığın bir yer olursa sor tamam mı ?"

Ayşe hızlı bir şekilde başını salladı ve annesini dinlemeye başladı . Zeliha söze nereden başlayacağını bilemiyordu .

"Bak canım Yağız senin yeni ..."

Zeliha nasıl söyleyeceğini bir türlü biemiyordu . Meraklı gözlerle sordu hemen Ayşe .

" Yeni neyim anne ?"

"Baban ."diyebildi en sonunda Zeliha ve derin bir nefes aldı . Ayşe annesinin ne demek istediğini anlamamıştı . İsminin Yağız olduğunu öğrendiği adam onun nasıl babası olabilirdi ki ? Zaten onun bir babası yok muydu ? Ne yani iki tane mi babası olmuştu şimdi . Ayşenin anlamayan gözlerle kendisine baktığını gören Zeliha daha açık konuşmaya karar verdi .

"Bak canım ben Yağız ile evlendim yani Yağız senin yeni baban oldu ve bundan sonra bizimle yaşayacak . "

"Peki babam bir daha gelmeyecek mi anne ? O nerde ?"

Zelihanın duyduğu soru karşısında gözleri dolmuştu . Ne demeliydi şimdi .

"Baban çok güzel bir yerde canım . O yanımıza gelemez ama hep bizimle olacak ."

Ayşe annesinin tam olarak ne dediğini anlamasa da babasını bir daha göremeyeceğini anlamıştı ve bu öğrendiğiyle kocaman annesine sarıldı .

Yağız sabahtan beri araba kullanmaktan çok yorulmuştu . Hava kararmış ve akşam olmuştu . Yolun verdiği yorgunlukla uykusu gelmişti Yağızın . Halime Sultana odasını sorduğundaysa duyduğu cevap karşısında şok oldu . Halime Sultan Zelihayla birlikte aynı odada kalacağını söylemişti . O an anladı Yağız bu gece ona uyku yoktu .

Zeliha Ayşeyle konuştuktan sonra bütün gün çocuklarıyla ilgilenmiş , onlara Yağızı tanıtmıştı . Yağız çok sevmişti çocukları . Ayşe Yağıza adeta aşık olmuş gibi bakıyor arada ona kaçamak bakışlar atıp gülümsüyordu . Yağızın keyfine diyecek yoktu . Bir süre Emirle oyun oynamış daha sonra Emirin uykusu gelince onu yatırmıştı . Tam kendisi de yatacaktı ki öğrendiği şey buna mani olmuş ve soluğu Zelihanın yanında almıştı . Zelihaya

"Halime Sultan bize bir tane oda hazırlamış . Bahane olarakta köylüleri öne sürdü . Onlar yeni evli olduğumuzdan bizi merak ediyorlarmış . Eğer ayrı yatarsak ve bu onların kulağına giderse bizim için hiç mi hiç iyi olmazmış . Aynen böyle söyledi ve korkarım ki bence de haklı ."

Duyduklarını şöyle bir gözden geçirdi Zeliha . Hala kulaklarına inanamıyordu . Bir adamla birlikte yatmak mı ? Kocasından başka kimseyle aynı odada uyumamıştı şimdiye kadar . Tabi ya ne bekliyordu ki ? Sonuçta o artık istese de istemese de evliydi . Evliliği kabul ederken bunları da kabul etmesi gerekiyordu ama evlendiği ilk günden böyle bir şeyin başına geleceğini hiç düşünmemeişti . Bu böyle giderse evliliği ona hiç mi hiç kolay zamanlar yaşatmayacaktı ...

Herkese merhaba :) Okuyan , beğenen ve yorum yapan herkese çok teşekkür ederim . Iyi ki varsınız . Çok sağolun :)

Kapak hakkında ne düşünüyorsunuz ? Beğendiniz mi ? Yoksa eski kapak mı daha iyiydi ?

Yorumlarınızı bekliyorum canlarım . Yeni bölümde görüşmek üzere :)