KADER

17.Bölüm

Bu bölümü @Galatasaraylii_1905 adlı arkadaşımıza ithaf ediyorum . Umarım beğenirsin canım :)

Yağız mutlu bir şekilde şirkete girdi . Çevresindeki herkese gülümsüyor ve selam veriyordu . Patronlarının bu durumuna alışık olmayan çalışanlar ise ne yapacaklarını bilemiyor ve ona karşılık veriyorlardı . Aslan arkadaşının bu halini görünce küçük çaplı bir şok yaşadıysa da aklına gelenlerle sırıtmaya başladı . Demek arkadaşının evcilik oyunu iyi gidiyordu . Odasına giren arkadaşını görünce hemen peşinden o da odaya daldı .

"Günaydın patron . Nasılsın ? "

"Çok iyiyim Aslan . Sen nasılsın ?"

" Beni terslemediğin için ben de iyiyim . Ne bu halin yeni gelin gibi ? Aa pardon senin yeni evli olduğunu unutmuşum . Ne o karınla aranda bir gelişme mi oldu yoksa ?"

"Yok be oğlum . Çocuklarla oyun oynadık bu sabah . Görsen çok tatlılar . Onları yemek istiyorum . "

"Demek öyle . Niye omzunu tutuyorsun ? Bir şey mi oldu ? "

"Sırtım ağrıyor da ondan . İlaç alsam iyi olur . "

"Sırtın mı ağrıyor ? Neden ? Yoksa bir yaramazlık mı yaptın ? "

"Yerde yattım bu gece ondandır . "

Duyduğu şeyle şaşırdı Aslan . Arkadaşı yerde mi yatmıştı ? Hadi ama bu kadar aptal olamazdı . Zeliha gibi birisiyle evli olup onunla yatamamak ceza gibi olmalıydı herhalde ama anladığı kadarıyla arkadaşı bu durumdan bile memnundu . Kesinlikle bir aptaldı .

"Anladım ."

diyebildi sadece arkadaşına Aslan ve odadan çıkmak için ayağa kalktı . Anlaşılan iş başa düşmüştü . Yeni evli çifti yakınlaştırsa iyi olurdu . Şimdiden aklında planlar canlanmıştı bile .

Zeliha güzel bir uykunun ardından gözlerini açtığında onu izleyen Yağızla karşılaşmıştı . Yağız o an ne yapacağını bilememiş ve kalkmaya çalışırken aniden yataktan düşmüştü . Zeliha Yağızın bu haline dayanamayıp gülmüştü. Dikkatinden de kaçmamıştı ama Yağız o dakikadan sonra hep omzunu tutup durmuştu . Acaba omzuna bir şey mi olmuştu ?

"Sırtım ağrıyor ."

demişti ona Yağız . Büyük ihtimalle yerde yattığı için ağrımıştı sırtı . Bir de yetmezmiş gibi yere düşmüştü . Yağızın bu haline Zeliha üzülmeden edemedi . Sahi neden onu izliyordu acaba Yağız ? Bunu ona sormak istemişti ama çekinmişti . İçindeki merakı bir kenara bıraksa iyi olurdu . Sonuçta ilgilenmesi gereken iki tane afacan vardı .

Yağız şirketteki tüm işlerini bitirmiş eve gitmek için can atıyordu . Biran önce güzeller güzeli kızını kucağına almak ve onu öpmek böylece tüm günün yorgunluğunu unutmak istiyordu . Yağız eve giderken ilaç almayı da unutmadı ama bir sorun vardı . Bu ilacı nasıl sırtına sürecekti ?

Zeliha çalan kapıyla birlikte elindeki işi bir kenara bıraktı ve kapıya doğru yöneldi . Karşısında bu denli güler yüzlü bir Yağız göreceğini beklemiyordu . Yağız içeri girince onları izleyen Yasemin Hanımı gördü ve eğilip hemen Zelihanın yanağına bir öpücük bıraktı . Sonuçta yeni evli çiftler böyle yapardı . Öyle değil mi ? Ardından etrafına bakınıp Zelihaya döndü .

"Kızım nerede Zeliha ? " diye sordu en sonunda .

Yağızın Ayşeyi bu denli benimsemesine şaşırmıştı Zeliha .

"Salonda oyun oynuyor ."

diyebilmişti . Yağız hemen koşturarak salona gitti ve Ayşeyi kocaman kucakladı . Yerde onları izleyen Emiri görünce de gülümsemişti . Hemen oğlunun yanına oturup onunla oyun oynamaya başladı .

Akşam olmuş Yağız çocuklara yemeklerini yedirip yataklarına yatırdıktan sonra Yasemin Hanıma iyi geceler dileyip müsade isteyerek odaya ilaç sürmeye gitmişti ama bir türlü başaramıyordu . Tam bu sırada Yağızın odada olduğunu bilmeyen Zeliha içeri girmişti ki Yağızın çıplak bedenini görünce hemen arkasını döndü.

"Özür dilerim ben hemen çıkıyorum "

İlacı tek başına süremeyeceğini anlayan Yağız hemen

"Zeliha dur çıkma . Yardımına ihtiyacım var . İlacı süremiyorum sen sürer misin . "

dedi . Bunun üzerine Zeliha , Yağıza doğru döndü ve onun gerçekten de ilacı süremeyeceğini anlayıp yanına yavaş adımlarla yaklaştı .

"Peki ."

dedi ve Yağızın elinden ilacı alıp yavaş hareketlerle Yağızın sırtına sürmeye başladı . Eli Yağızın çıplak vücuduna deyince ürpermişti ama işini yapmaya devam etti . Bu sırada Yağız mutlu olmuş bir şekilde sırıtıyordu ama bu halinden habersizdi . Eğer birisi karşısına geçip sırıttığını söylese asla inanmazdı .

Zeliha ilaç sürmeyi bitirdikten sonra giysilerini aldı ve banyoya giyinmek için geçti . Bu arada Yağız da üstüne tişörtünü geçirip yatağını yapmaya başlamıştı . Giyinip odaya geçen Zeliha onun zorlanan halini görünce çekinerek

"İstersen yatakta yatabilirsin . Ben yerde yatarım " demişti .

"Olmaz öyle şey ."dedi hemen Yağız .Kendisi dururken bir kadının yerde yatmasına izin veremezdi .

"Ama birlikte yatabiliriz . Nasıl olsa daha önce de yattık . "

dedi daha sonra . Zeliha ilk başta ne diyeceğini bilemedi ama sonra Yağıza olan borcu geldi aklına . Onun isteklerini yerine getirmekten başka şansı yokmuş gibi hissetti o an .

"Peki o zaman ." dedi ve yatakta ki kendi tarafına yattı . Yağız onun kabul etmesine şaşırsa da bu duruma sevinmişti . Tabiki de sevinmesinin tek nedeni sırt ağrısından kurtulacak olmasıydı .

Zeliha yatağa Yağızın yatmasıyla kendisini kenara doğru itti . Eğer biraz daha kayarsa yere düşebilirdi . Onun bu halini fark eden Yağız Zelihayı belinden yakalayarak kendisine doğru çekti ve

"Böyle daha iyi yoksa yere düşeceksin." dedi .

Zeliha Yağızın bu davranışı karşısında sesini çıkaramadı . Yağız Zelihanın nefesini tuttuğunu fark edince

"Bence nefes olmalısın . Merak etme seni yemem ."dedi sırıtarak . Oysaki Zelihanın nefesini tuttuğundan haberi bile yoktu .

Yağız kendisini huzurlu bir uykunun kollarına bırakırken Zeliha uyuyabileceğinden emin değildi .

Merhaba arkadaşlar . Yeni bir bölümle karşımızdayım .Öncelikle hikayemi okuyan , beğenen ve yorum yapan herkese çok teşekkür ederim .

Bölümü nasıl buldunuz bakalım ?

Yorumlarınızı mutlaka bekliyorum . Hepinizi çok seviyorum :D Kocaman öpüldünüz :*