KADER

14.Bölüm

Bu bölümü @Es_Rae adlı arkadaşımıza ithaf ediyorum . Kitabımı okuman beni çok onurlandırıyor canım iyiki varsın:)

İyi okumalar ...

Zeliha Yağızın dediğini dinlemiş ve çocukların bütün eşyalarını toplanmıştı . Yağız ise arkadaşına ne diyeceğini düşünüyordu . Ona gerçekleri anlatmalı mıydı ? Bunu yapması biraz sakıncalıydı . Buna sonra karar verse onun için daha iyi olacaktı .

En sonunda hazırlanmış ve yola çıkmışlardı . Çocuklar yolculuk yaptıklarından dolayı çok heyecanlılardı ama hala nereye gittiklerini kavrayamamışlardı . Eve gidince onları kocaman bir süprizin karşılayacağından haberleri yoktu .

Yolculukları iyi geçmiş çocuklar bütün yol boyunca uyumuş ve annelerine sorun çıkarmamışlardı . Eve geldiklerinde çocuklarının ikisini de kucağına almaya çalışan Zelihayı görünce Yağız sinirlendi . Kendisinden yardım istemek bu kadar mı zordu yani ? Zelihaya izin vermeden Ayşeyi kucağına aldı ve eve girdi . Zeliha ise şaşkın bir şekilde onu takip ediyordu . Tam kucağında uyuyan Emiri kaldığı odaya götürmüştü ki gözleri daha da büyük bir şaşkınlıkla açıldı . Odanın içi çocuk eşyalarıyla doldurulmuş biri kız biri erkek olmak üzere iki yatak yerleştirilmişti . Zelihanın eşyalarıysa ortalıkta görünmüyordu. Yağız Zelihanın şaşkın yüzüne baktı ve onun yanına gidip

" Beğendin mi ? " diye sordu .

"Bence çocuklar bu odayı çok sevecek . " diyerek devam etti .

Zeliha gördüğü güzel manzara karşısında ne diyeceğini bilemiyordu . Çocuklarının güzel bir odası olsun istemişti hep ama bir türlü onlara oda hazırlayacak parayı bulamamıştı .

"Çok güzel ." diyebildi en sonunda tüm samimiyetiyle . Yağız beklediği cevabı almanın huzuruyla kocaman gülümsedi .

"Beğenmene çok sevindim . Senin eşyalarını odama taşıttırdım . Sonuçta artık evliyiz . Eşyalarımızın farklı yerlerde olması pek hoş karşılanmaz . "

"Haklısın . " diye karşılık verdi Zeliha ve ardından gözleri yaşlı bir şekilde devam etti .

"Çok korkuyorum Yağız . Bir aksilik çıkacak ve çocuklarımı benden alacaklar diye çok korkuyorum . "

Yağız Zelihanın elini tuttu ve onu kendisine doğru çekerek gözlerinin içine baktı .

"Korkma . Onları kimse bizden alamaz . Sana daha önce de söyledim . Buna adla izin vermem . "

Teşekkür eden gözlerle Yağıza baktı bir süre Zeliha . Ardından kucağındaki çocuğu yeni yatağına yatırdı . Yağız ise çoktan Ayşeyi yatırmış ve üstünü örtmüştü bile . Küçük kızın alnına öpücük kondurmayı unutmamıştı tabiki de . O an Yağız düşünmeden edemedi . Böyle çocukları olsa ne kadar da güzel olurdu . Sonra aklına gelen fikirler sarsıldı . Ne olursa olsun Zelihayla evliydi ve bu demek oluyordu ki Ayşeyle Emir bir yerde onun da çocukları sayılırdı . Acaba onlara yeterince babalık yapabilecek miydi ki ? Elinden geleni yapmak istiyordu . Zelihayla en az bir yıl evli kalmak zorundaydı . Yoksa kurumdakiler bir şeylerden şüphelenebilirdi . Bunu Zeliha da kendisi de hiç mi hiç istemezdi ama bu durumu hala Zelihayla konuşmamıştı . En önemlisi arkadaşının evlendiğinden haberi bile yoktu ve bunu duyunca kıyameti koparacaktı . Biliyordu Yağız .

Aslan Yağızın geri döndüğünü duymuş ve ona süpriz yapmak istemişti . Kapısı açık olan eve girdiğinde gördüğü manzarayla şok oldu . Yağız karşısındaki kadınla bir şeyler konuşuyor ve evlilikten söz ediyordu . Ayrıca kucağında uyuyan bir kız çocuğu vardı . Yağız onu yatırdıktan sonra karşısındaki kadına uzun ve düşünceli gözlerle baktı ama bu gözlerde Aslanın gördüğü başka bir duygu daha vardı . Gözlerini kendisine çevirip şaşkınca kendisine bakan arkadaşına baktı bir süre Aslan . Arkadaşından bir açıklama bekliyordu . Hemde hemen ...

Merhaba arkadaşlar . Öncelikle hikayemi okuyup beğenen ve yorum yapan herkese şimdiden çok teşekkür ederim .

Sizce Yağız Aslana ne anlatacak ?

Aslanın Yağızla konuştuktan sonra vereceği tepki ne olabilir ?

Bölümü beğendiniz mi ? Kısa bir bölüm olmuş öyle değil mi ? Biraz da geçiş bölümü gibi sanki .

Yorumlarınızı bekliyorum hepiniz kocaman öpüldünüz :*

Not : Güzel bölümlere çok az kaldı :)