Unveiling the Secrets of the Innocent Princess

Kabanata 3

Kabanata 3
Concert

Sa isang linggong pagpapractice, I can say that I've improve a lot. Mabilis akong natuto. One week. One week na rin akong absent but that's it. Papasok na ako na rin ako bukas. Ang mga pagsasanay ay pagkatapos ko nalang umuwi. I don't think week of not attending school is a good idea. Kalilipat ko nga lang pero absent agad ako. Sabi naman ni Papa, s'ya na raw ang bahala. He can do something about that.

Ang problema ko lang ay hanggang ngayon hindi ko parin magawang matalo si Papa. We've been fighting a lot. Physical fighting. That's one of the thing I should learn, so that I can defend myself. Bata palang ay tinuruan na naman ako para sa self-defense pero hanggang doon lang 'yon.

"Bakit hindi ka parin matuto? You're weak," pang-iinsulto sa akin ni papa. Naiirita ako tuwing paulit-ulit niya iyong sinasabi. I am not sure if he's saying that so that I'll get pissed but it seems effective.

But then how will I win against him? He's a mafia boss!

"You can't even punched me. Ang suntok mo ay sa hangin lang napupunta! Walang kuwenta."

"Well papa. Let me show you how I'll win!" irita kong sigaw at sumugod sa kaniya.

"Talaga lang ha? Ipakita mo."

I got irritated. Biglaan nalang nandilim ang paningin ko.

Ilang suntok ang ibinigay ko ngunit patuloy lang ang pag-ilag n'ya. Sa pangalawang suntok n'ya gigil na hinawakan ko ang kamao n'ya at ipinilipit papunta sa kan'yang likuran. Tinulak ko s'ya na naging dahilan ng pagkakasubsob n'ya sa lupa. Sisipain ko na siya sa kaniyang mukha nang maalala kong si papa pala ang kalaban ko. And for pete's sake we're just having a training!

"P-pa! I'm sorry." I panicked as I help him stand up.

"I... am fine. No need to worry. If not because of the insults you're not going to attacked me like that," ani papa, pilit ang ngiti niya. I felt guilty. Alam kong nasaktan siya.

"Siya nga pala, next week may laban kami. I want you to replace me." Lumakad siya papunta sa lamesang malapit sa amin at may kinuhang kung ano roon.

"Wear this mask."

Inabot niya sa akin ang isang maskara. Full mask, takip ang buong mukha-kulay white ang kanan at itim ang kaliwa.

That same day I planned to take a rest for the remaining hour but then someone visited me.

Pagod man at ayaw kong tumayo pero wala naman akong nagawa.

"What Denice?" Bungad kong tanong pagkababa. Nagbabasa siya ng magazine at ngiting ngiti pa. Tss, parang baliw.

Ibinaba niya iyon bago tumayo at magsalita.

"Samahan mo ako manonood nang concert ng Diamond Band!" She was so excited. Ang tili niya ay halos tumagos sa mansyon at marinig ng kapit-bahay.

"Please Maribella! Gustong-gusto ko kasi talaga sila! Their group was so talented! I promise, hindi ka magsisisi!" Niyugyog niya pa ang balikat ko.

"Denice, I can't. I'm tired."

"What? Why? Please na! Go with me! Remember sinamahan kita sa mall?" I groaned. Here she go again. Sinumbat pa ang pagsama niya sa mall. And she knows kapag ganoon ang depensa niya ay wala akong magagawa.

"Sino 'yon? Di ko kilala. Ayaw ko. Magagaling ba talaga 'yan? Gwapo?"

"Syempre gwapo ang mga 'yon! Magaling ako pumili bess. Magaling akong pumili ng iidolohin 'no! Ililibre kita ng pagkain, dali na!" pagmamakaawa niya.