Cold Fangs [Fangs Series # 2]

Chapter 38 - Runaway

Chapter 38 - Runaway

Cassey's POV

DUMATING ako sa Vampire City na walang ibang dala kaya aalis ako rito na wala ring dala. Gusto kong mag-paalam kay Theyn at Cindy pero hindi ko magawa. Alam kong masusundan ako ni Ivo kapag ginawa ko 'yon. As of now, gusto ko munang lumayo. Dito naman ako magaling, eh. Ang takbuhan ang problema. Ang takasan ang sakit.

Nakalabas akong portal ng Vampire City ng walang kahirap-hirap. Gustong-gusto kong dumeretso sa hospital para makita si Daddy pero alam kong 'yon agad ang iisipin ni Ivo na pupuntahan ko. At ayaw kong sundan niya ako. I need time to think. I need to be away from him to heal. Hindi ko 'yon magagawa kung nandiyan lang siya sa tabi ko. I won't heal if everytime I see him, the only thing I can remember was his lies.

Siguro isa sa mga pinagpapasalamat ko ay ang kakayanan kong mag teleport. Hindi ako nahirapan maglakad. Hindi ako na-mroblema na wala akong sasakyan para maghanap ng matutuluyan.

Dapit hapon na. Gusto kong pumunta kay Sandy pero natatakot ako na baka nandoon si Kuya Seth. Wala akong ibang mapuntahan at isang tao lang ang pumasok sa isipan ko.

"Lyrron," I mumbled.

Pumunta ako sa isang phone booth dinial ang number niya sa office. 'Yon lang kasi ang number niya na memorize ko since sa office.

"Mr. Candilaria is on leave, Ma'am. May I know who's on the line?" said his secretary.

"Uhm, his friend. Sige, salamat." I hang up at sa bahay niya ako tumawag. Luckily, sinagot naman ng isa sa mga maids niya. Nasa Bicol daw si Lyrron kasi grand reunion ng family nito. Hindi ko tuloy alam kung pupuntahan ko siya. Pero siya lang ang gusto kong lapitan ngayon. Wala nang iba.

Walang kahirap-hirap na nakarating ako sa pent house ko. Kinuha ko ang mga importante kong gamit. 'Buti na lang at naglalagay ako ng pera sa safe ko. Pati passport ko kinuha ko na rin. I wore my jeans, blouse, and a cardigan. Nag-suot din ako ng shades and cap for my protection.

Dala-dala ang back pack ay nagteleport ako papunta sa isang bus station. I can't teleport from here to Bicol. Hindi pa ako gano'n ka-expert. The more na magteleport ako, the more na pwede akong ma-trace ni Ivo. And I don't want that to happen. Ang gusto ko lang ngayon ay lumayo sakanya.

I'm also tempted na puntahan si Daddy. Gustong-gusto ko siyang puntahan pero hindi ko kaya. Sobra akong nako-konsensya sa pang-iiwan ko sakanya. Pero ayaw kong i-reveal ang sarili ko lalo na't hindi ko pa alam kung ano ang balak ni Kuya Seth. Siya ang may kagagawan nitong lahat. Isa rin 'to sa dahilan kung bakit hindi ko magawang humingi ng tulong kay Sandy kasi alam ni Kuya Seth na sa bestfriend ko ako hihingi ng tulong.

Sumakay akong bus. I felt alone and lost. I was happy. Pero ngayon parang binawi 'to sa akin. Sana hindi ko na lang nakita ang newspaper. Sana kasal na kami ni Ivo ngayon. Pero kung pinili ko pa ring pakasalan siya kahit nalaman kong tinago niya sa akin ang totoong kalagayan ni Daddy, mapapatawad ko pa ba siya? Magiging masaya pa ba ako sakanya?

Mag-uumaga na nang makarating akong province ni Lyrron. Thank god at alam ko pa kung saan ang daan papunta sakanila. Sumakay lang akong traysikel papunta sa anscestal house nila. Sana lang nandito siya.

Nag doorbell ako sa gate at isang matandang babae ang sumabat sa akin. She looks familiar to me. Ngumiti naman siya nang makita ako.

"Ikaw 'yong kababata ni Lyrron, diba?" binuksan niya ang gate.

"Ako nga po. Na saan po siya?" I asked politely.

"Ay tulog pa siya, hija. Pasok ka, gigisingin ko muna siya."