Flikken Maastricht- mishandeld

Deel 1

Jasmin p.o.v

Nee papa, nee niet doen.... Ik kijk weg omdat ik niet wil zien wat hij alweer doet, iedere dag is het het zelfde, als ik 's ochtend opsta ligt papa nog in bed dan maakt ik mijn brood voor de dag. Ik ga naar school en doe zo goed mogelijk mijn best om goede cijfers te halen anders wordt papa boos, en dat wil ik niet want dan doet hij mij pijn. Uit school moet ik altijd meteen naar huis, als ik dan thuis kom ligt papa dronken op de bank hij beveelt mij allemaal dingen te doen die ik helemaal niet wil. Zo lang als ik mij kan herinneren slaat papa mij al, maar na de dood van mama is het alleen maar erger geworden. Papa is erg maar de vrienden van papa nog veel erger. 's Avonds als ik dan naar bed ga komt papa naar boven en doet hij mij weer pijn. Zo laat is het dus nu ook weer, na een tijdje gaat papa weer weg. Alles doet pijn, maar ik ben zo moe dat ik meteen in slaap val.

's Ochtends word ik wakker met een verschrikkelijk stekend gevoel. Ik sta met moeite op en maak mij klaar voor school, als ik net het school plein op fiets zie ik meteen weer het irritante groepje dat mij altijd pest. Ik zet mijn fiets op slot in het rek en loop maar binnen, ik loop maar mijn klaslokaal hang mij jas en tas op en loop mij klas in groep 6. Er zitten al een paar kinderen in de klas, ik loop naar binnen en zie mijn juf met twee mensen praten. POLITIE staat er met grote letters op het bord, zullen die mensen van de politie zijn? Het is een slanke vrouw met een spijker broek en een straks zwart shirt aan ze heeft een pony en een paarden staart in, er is ook een man bij hij heeft een pak aan en heeft grijs haar. De vrouw kijkt om en lacht naar mij, ze loopt op mij af en geeft mij een hand 'ik ben Eva van de politie wie ben jij?' Een beetje verlegen geef ik haar een hand 'Jasmin' 'hallo Jasmin'

Het eerste deel, wat vinden jullie er van laat gerust een bericht achter tips zijn altijd welkom.