Deel 21

314 13 9
                                    

Eva p.o.v

Langzaam word ik wakker, 8.00 uur... shit... ik ben door alle commotie gister avond helemaal vergeten mijn wekker te zetten. Ik spring uit bed en trek een sprintje naar de badkamer. Ik wou mij schone kleren aan doen, ik verwachte een lege badkamer aan te treffen maar inplaats daarvan zat er een huilende + bebloede fleur op de grond. "Ik denk dat er iets niet goed is Eva" huilt Fluer zachtjes. "Wolfs!!!" Roep ik zo hard als ik kan. Ik zie het verdriet en de angst in Fleur haar ogen. Het verdriet omdat het niet goed gaat met het kindje en de angst voor haar vader die misschien wel boos word omdat ze het hem niet eerder heeft verteld. "Wolfs!!!" Roep ik nog een keer als hij voor mijn gevoel niet snel genoeg naar ons toe komt. Ondertussen kniel ik naast Fleur neer en neem haar in mijn armen. "Komt het goed?" Vraagt ze zacht. Het beeld van mezelf anderhalf jaar geleden flits door mijn hoofd. Bij mij kwam het niet goed... ik zou Fleur zo graag hoop willen geven maar weet niet of ik wel tegen haar kan liegen. "Ik weet het niet..." zeg ik dan toch maar in de hoop dat ze het niet gehoord heeft. Ik merk dat Fleur begint te hyperventileren. "Fleur kijk mij is aan, je moet nu even heel goed luisteren, ik kan je niet met volle zekerheid zeggen dat het goed komt maar een ding weet ik wel zeker en dat is dat je nu even samen met mij rustig moet gaan ademhalen." Zeg ik best wel fel. Ik zie dat ze een beetje schrikt mar het heeft wel het gewenste effect. Omdat ik zo druk bezig was met Fleur. Had ik niet eens gemerkt dat zowel Wolfs als Jasmin in de badkamer stonden. "Eef..." hoor ik opeen de lege stem van Wolfs achter me. Ik kijk hem aan en zie het diepe verdriet in zijn ogen. "Ik ga de auto halen, we moeten naar het ziekenhuis." Ik knik en kijk hem nog een keer aan. Alleen deze blik van maximaal 1 seconde zegt voor ons beiden genoeg. We weten nu precies wat we bedoelen en gaan doen. Ik trek Fleur omhoog en gris nog snel een paar handdoeken mee. "Fleur, je vader haalt nu de auto en dan gaan we naar het ziekenhuis." Zeg ik bemoedigend tegen Fleur. Dan zie ik Jasmin staan, tja die moet dan ook maar mee. "Jasmin wil je deze even vasthouden?" Vraag ik aan haar terwijl ik de handdoeken geef. Ze knik zonder iets te zeggen. Ik heb namelijk nu alle kracht en handen nodig om haar naar benden te krijgen. Na wat moeite is ze benden en geef ik haar aan Wolfs. Ik ren naar boven en pak haar portemonnee met haar id-kaart en zorgpas er in mee. Ik ren weer naar beneden en smijt de deur achter me dicht Wolfs zit al samen met Fleur achter in. Jasmin staat nog een beetje verbijsterd naast de auto. Het is ook niet niks voor z'n meisje is net in een beetje een veilig omgeving gebeurd er dit op de vroege morgen. "Ga maar voorin zitten" ik ga zelf aan de bestuurders kant zitten. Met vol gas ga ik naar het ziekenhuis. Fleur heeft hulp nodig ze heeft veel bloed verloren, en ze zit echt heel erg slap achter in de auto.

Wat vinden jullie er van? Doorgaan of stoppen? Laat het ff weten 😊👀👇

Flikken Maastricht- mishandeldWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu