Flikken Maastricht- mishandeld

deel 19

Wolfs p.o.v

"Wat is er met har aan de hand Eva? Waarom vertel je het me niet gewoon!? Godverdomen Eef ze is mijn dochter ik heb het recht om het te weten!!!" schreeuw ik wanhopig tegen Eva. Ik wil helemaal niet boos zijn maar toch voel ik het borrelen in mijn lijf. Ik voel dat er tranen van wanhoop in mijn ogen op komen. "Eva.." Hoor ik de stem van Jasmin achter me. Ze kijkt bang naar mij. "Heb je nu je zin!" Schreeuwt Eva naar mij. Ik voel me schuldig, ik zou er juist voor Jasmin moeten zijn niet haar bang maken.. "Kom maar meisje." Hoor ik zachte moederlijke stem van Eva naast mij. Wat zou Eva toch een geweldige moeder zijn! Stiekem droom ik er al heel lang van een kindje samen met Eva, maar ik durf haar nog steeds niet te vertellen wat ik nou eigenlijk echt voor haar voel. "Kom maar." Haalt de stem van Eva mij uit mijn gedachten. Ik zie dat Jasmin twijfelt... stap voor stap gaat ze naar Eva toe. Ze is helemaal alert, ik loop heel langzaam om Jasmin niet nog banger te maken dan ze al is naar een stoel aan de andere kant van de tafel. Jasmin rent bijna naar Eva toe, ze begint hart verscheurend te huilen. Ik voel me veschrikkelijk schuldig. Ik kijk naar Eva en Jasmin, Ik weet niet wat het is dat Eva zo betrokken maakt met dit meisje maar het is lief om te zien. Misschien heeft het iets te maken met Eva haar verleden. Altijd als ik daar over begin wordt ze nog meer gesloten als dat ze normaal is. Het is soms best moeilijk om Eva te lezen, zoals Marion bij onze eerste ontmoeting zij. 'ze heeft een beetje een gebruiksaanwijzing.' Toen had ik nooit gedacht dat het zo erg zou zijn. Eva en ik zijn ondertussen al 4 jaar partners. En ik vertrouw haar alles toe en zij mij... Behalve het stukje van haar verleden. Dat durft ze niet te vertellen, maar dat komt nog wel. Iedere dag is een stukje meer vertrouwen in mij. Jasmin wurmt zich uit de knuffel van Eva. Ik hoop dat dit het goede moment is. "Wil je wat drinken?" Jasmin knikt heel licht. Ik loop naar de keuken, even twijfel ik wat ik in zal schenken voor Jasmin maar dan bedenk ik me het blije gezicht van haar met de chocomelk. Ik vul dan ook twee glazen met chocomelk. 2x chocomelk voor de dames. Voor mezelf schenk ik een glaasje water in. Normaal zou ik een biertje of een glaasje wisky nemen maar gezien de omstandigheden met jasmin's vader lijkt mij dat niet z'n goed plan "Ik vind je lief Wolfs." ik krijg een grote glimlach op mijn gezicht bij het horen van deze woorden. "Ik vind jou ook lief Jasmin." Zeg ik dan maar terug. "En nu gaan we weer terug naar bed! Het is al kwart voor 12. Veel te laat voor kleine meisjes zoals jij!" Met een beetje commentaar gaat Jasmin samen met Eva naar boven.