Deel 20

306 15 1
                                    

Eva p.o.v

Ik heb net Jasmin weer in bed gelegd ze viel bijna meteen weer in slaap. Ik zie dat het licht op de kamer van Fleur nog aan is en klop daarom maar aan. Dat is tenslotte waarom Jasmin naar benden was gekomen. Zonder op antwoord te wachten loop ik naar binnen. Ik zie Fleur liggen als een soort van vosje opgerold in naar dekens. Voorzichtig loop ik naar haar toe, ze slaapt gelukkig. Ik leg een extra deken over haar heen en doe het nacht lapje naast haar bed uit. Waarom is ze niet blij met haar zwangerschap? Ik denk na over deze vraag terwijl ik naar de rustig ademhalende Fleur kijk. Ik voel een hand langs op mijn schouder, verschrikt kijk ik achter om. Het was Wolfs, hij maakt het gebaar dat ik met hem mee moet komen. Ik loop met hem mee naar gang en laat de deur op een kier openstaan. "Eef..." boort de gebroken stem van Wolfs door mijn gedachten. "Ik weet dat je aan Fleur hebt belooft om niks te zeggen maar kan je dan in ieder geval zeggen of het weer goed komt, het moet namelijk wel erg zijn als ze niet eens meer in haar eigen huis wil slapen." Ik denk even goed na over mijn woorden terwijl ik Wolfs twijfelend aan kijk. Zonder dat ik het verwachte zakte Wolfs naar benden via de muur, huilend. Ik ga naast hem zitten. "Het komt goed, alles komt altijd goed." Zeg ik tegen hem. Ik vind het moeilijk om mijn grote liefde en best vriend zo verdrietig te zien. "Ik ben zo bezorgt." Ik weet niet wat ik kan zeggen om hem gerust te stellen en geef hem daarom maar een gewoon een knuffel. Na een tijdje zo gezeten te hebben staat Wolfs op en zonder iets te zeggen loopt hij naar zijn kamer. Daar zit ik dan, tussen twee partijen in, aan de ene kant wil ik Fleur de kans geven om het haar vader zelf te vertellen als ze er zelf aan toe is maar aan de andere kant vind ik het hartverscheurend om Wolfs zo te zien, ik heb hem maar een keer zo gezien en dat was toen een of andere gek mij had opengesneden. Denkend over wat ik nu zou doen stap ik onder de douche. Ik probeer mijn eigen gevoelens over vroeger achter de muur te verbergen maar de plotseling komt van Jasmin heeft dat wel een beetje moeilijker gemaakt. Ze is net een mini mij... ik zet de douch uit, ik droog mezelf af. Shit... ik ben mijn pyjama vergeten. Ik sla den handdoek om me heen en loop naar mijn kamer, nog net op tijd kan ik mijn kamer deur sluiten voordat Wolfs langs liep. Ik trek mijn pyjama aan en ga in bed liggen, nu pas merk ik hou moe ik eigenlijk ben, ik val dan ook al snel in een droomloze slaap.

I am back.... ik had een idee, maar jullie moeten zelf maar zeggen of jullie het leuk vinden. Mijn idee was dat jullie allemaal quotes of kleine gedichtjes in sturen en ik daar dan kort FLEVA verhaaltje bij maak. De gedichtjes mogen in het Engels en het Nederlands zijn, ook kunnen jullie dan zelf aangeven of het verhaaltje in het Engels of Nederlands geschreven moet worden. Lijkt jullie dit leuk?
Julia 🙈

Flikken Maastricht- mishandeldWhere stories live. Discover now