deel 9

386 12 4
                                    

Jasmin p.o.v

Ik zit naast Eva in de auto onderweg naar het politie bureau. Eva heeft haar arm om mij heen geslagen, ze voelt al echt als een een moeder die ik zo lang gemist heb... 'Eva' fluister ik zacht 'ja' zegt ze terwijl ze een pluk haar achter mijn oor veegt. 'Wil jij mijn moeder zijn?' Ik kijk haar aan en zie dat ze tranen in haar ogen heeft maar ze probeert ze te verbergen. 'Sorry schatje, ik kan je moeder niet zijn. Je had toch al een moeder?' Zegt ze met een waterige glimlach op haar gezicht.  'Maar die is er niet meer, kan jij het dan niet worden? Dat wil ik hel graag!' Vraag ik haar terijl ik op zijn liefst probeer te kijken. Ik vertrouw Eva steeds meer, daarom durf ik dit ook aan haar te vragen...

Ik was zo in gedachten geraakt dat ik niet eens door had dat we bij het politie bureau aangekomen warren. 'Kom je mee?' 'Wat gaan we doen dan?' Ik ben best bang en durf eigelijk niet naar binnen... 'er zijn daar allemaal mensen die je willen helpen, je moet het zelfde verhaal wat je net aan mij hebt verteld ook aan een andere meneer of mevrouw vertellen.' 'Maar dat wil ik helemaal niet!' Zeg in al een beetje in paniek. 'Kom maar ik blijf bij je, ik laat je geen minuut alleen.' Als ze dit zegt stelt ze me wel weer wat gerust. Met tegen zin stap ik uit. Ik geef Eva een hand en loop samen met haar en die andere man, waarvan ik de naam even vergeten ben naar binnen. Hij zie er best wel lief uit, ik kijk een goed naar hem. Als hij dat door heeft glimlacht hij naar mij. Ik voel mijn gezicht rood worden, het was niet de bedoeling dat hij zou door hebben dat ik naar hem keek. Ik wou gewoon even zien of hij wel lief is, ik hoop dat hij nu niet boos is.  We lopen het grote gebouw in er zijn overal mensen, ik ga nog dichter tegen Eva aan lopen. We lopen een trap op, we komen dan in een stuk van het gebouw waar het een stuk rustiger is. Er staan z'n 15 bureau waar mensen aan zitten, allemaal zijn ze aan het werk. 'Ga hier maar even zitten.' Zegt Eva terwijl ze naar een bureau met een bureaustoel er aan wijst. Ik ga zitten en wacht rustig af wat er verder gaat gebeuren.

Weer een nieuw deeltje, wat vinden jullie er van?

Flikken Maastricht- mishandeldWhere stories live. Discover now