Deel 6

393 12 3
                                    

Eva p.o.v

Ik parkeer de auto op de oprit van het huis, we stappen uit en lopen naar de deur. Net op het moment dat Wolfs wou aan bellen gaat de deur open, en komt een geur van alcohol en drugs het huis uit. De man die de deur open deed ziet er verbaasd uit, ik pak mijn politie pas uit mijn zak 'Eva van Dongen, recherche Maastricht en dit is mijn collega Floris Wolfs.' Zeg ik terwijl ik mijn pas aan hem laat zien. Bij het woord recherche zie ik de man een beetje geschrokken kijken, 'Wat komen jullie hier doen?' 'Wij hebben van de buurt een melding van geluidsoverlast gekregen' zegt Wolfs met een serieuze blik. 'Mogen wij misschien even binnen komen?' 'Ja hoor, koffie?' 'Nee bedankt we komen hier alleen maar even om te praten.' Wij lopen achter de man aan naar de woon kamer alles is donkere. Ieder gordijn wat er in dit huis is zit dicht, er staan geen lampen en het geeft een slordige indruk. Als ik in de woon kamer kom weet ik niet wat ik zie overal liggen legen flessen drank en uitgemaakt sigaretten het stink verschrikkelijk. Het liefst zou ik me zo weer omkeren en weg gaan maar dat kan natuurlijk niet. Voor het licht opent de man het gordijn voor heet grote raam aan de voorkant van het huis. Even lijkt hij verblind door het licht maar gaat dan zitten op een van de stoelen, wij nemen plaats op de bank die er het schoonst van alle maal uitziet. 'Waar komt die geluidsoverlast vandaan' kom ik maar meteen ter zaken 'geen iedee' houd de man zich een beetje van den domme. Wolfs en die man raken in een discussie over waar het vandaan komt terwijl ik het huis in mij opneem. Tot ik een deur hoor dicht vallen, wie zou dat dan zijn? 'Jasmin ben jij dat?' Schreeuwde die man ineens door het huis, Jasmin het zou toch niet zijn dat het die zelfde Jasmin is die ik van ochtend heb gesproken. Als dat zo is zullen mijn vermoeden wel juist zijn. En ja hoor daar komt de Jasmin binnen, ik ben best wel verbaast en ik denk dat het ook wel af te lezen is van mijn gezicht. Meteen komt er een gevoel van medelijden bij mij binnen arm meisje. Haar vader is net z'n kloot zak als die van mij was.

Nog ff snel een deeltje! Wat vinden jullie er van?

Flikken Maastricht- mishandeldWhere stories live. Discover now