Flikken Maastricht- mishandeld

deel 26

Eva p.o.v

M = marion
E = Eva

M: "met marion dreesen"
E: "hey mar, ik had even een vraagje heb jij zin om morgen hier bij mij thuis een soort van meiden middag te houden? Samen met Fleur en Jasmin. We gaan dan een film kijken."
M: "ja natuurlijk, leuk! Je hebt gelukt Mechels belde net om te vragen of ik morgen wou komen werken. Maar ik heb nee gezegd omdat ik ook wel eens een vrije dag wil."
E: "dan zie ik je morgen rond half 11, 11 uur?'
M: "ja, is goed tot morgen Eef"
E: "tot morgen."

Ik hang weer op en ga terug naar boven. Ik ben echt moe. Hoe kan dat nou... ik heb bijna niks gedaan vandaag. Ik ga eens na wat ik allemaal gedaan heb en dat is inderdaad niet zo veel. Ik geef de emoties maar de shuld. Ik ga op de rand van mijn bed zitten en doe mijn telefoon aan de oplader. Ik ga in bed liggen en klik het nachtlampje uit. Ik nestel me in de deken en val bijna meteen in slaap.

"Mama.... euhm.... Eva, ben je wakker." Hoor ik het lieve stemmetje van Jasmin zeggen. "Nu wel, kleine boef." Ik open mijn ogen en zie Jasmin op de rand van mijn bed zitten. Ik kijk op de klok, 8.00 uur. Dat valt nog best wel mee mompel ik tegen mezelf. Ik kijk Jasmin nog een keertje aan, op dat zelfde moment zet ze een paar vragende ogen op. Ik hou de deken omhoog als teken dat ze naast me onder de deken kan gaan liggen. We liggen een tijdje dicht tegen elkaar aan als ik opeens een vlaag van misselijkheid voel opkomen. Zonder na te denken stap ik aan de andere kant het bed uit en ren naar de badkamer. Al mij maag inhoud komt er zomaar uit... ik denk dat Wolfs mij heeft horen rennen want hij zit nu heel lief achter me. Hij houd mijn haar vast en strijkt liefkozend over mijn rug. Als de misselijkheid weer weg is geeft hij me een glaasje water. "Dankje." Zeg ik toch wel een beetje beschaamd, omdat ik me realiseer hoe lief Wolfs eigenlijk tegen mij is geweest en hoe bot ik gedaan heb. Zonder verder nog iets te zeggen sta ik op. Ik wankel een paar seconde, mijn benen kunnen mijn gewicht toch nog niet dragen. Ik wankel en wankel, gelukkig hielp Wolfs me. Hij brengt me weer terug naar mijn kamer. Ik ga op mijn bedrand zitten en kijk in een paar bezorgde ogen van Wolfs. "Pas je wel een beetje op jezelf. Ik weet dat je er voor Fleur en Jasmin wil zijn, maar je moet ook op jezelf letten." Ik knik voorzichtig. "Hoe laat ga je naar je motor vrienden?" "Ik ga nu zo ontbijt maken voor jouw, Fleur en Jasmin. En dan ga ik weg. Maar ik ga alleen als je belooft dat je rustig aan doet vandaag." Hij kijkt me gemaakt streng aan. "Dat beloof ik!" Ik weet niet wat er precies gebeurde maar voor dat ik er erg in had zaten onze lippen op elkaar en deze kus ging langzaam over in een zoen. Ik open een oog en zie in mijn ooghoek een giebelende Jasmin staan. Meteen duw ik Wolfs van me af. Ik voel de kriebels door mijn buik gieren en vind het heel erg jammer dat ik de zoen moet verbreken. Wolfs kijk me niet begrijpend aan. Ik knik in de richting van Jasmin. Hij kijkt verbaast om. Tja... hoe gaan we dit nou weer uitleggen.... een week gelden hadden we Jas nog uitgelegd dat we geen relatie hadden zoals haar ouders hadden, maar dat we gewoon vrienden waren... en daar waren we het toen ook echt over eens. ik denk dat dat nu niet meer zo geloofwaardig is. Wolfs staat op en aait Jasmin over haar hooft. En laat mij daarmee alleen achter met Jas.

Long time ago... wat denken jullie dat er met Eef aan de hand is? Let me know...! Vinden jullie het nog leuk of moet ik er gwn mee stoppen... 😅 laat maar even weten...