Deel 2

451 14 2
                                    

Eva p.o.v
Met mijn vinger tikkend op het stuur wacht ik tot het licht groen is, Wolfs en ik gaan vandaag op bezoek bij een basisschool om informatie te geven over ons vak. Het licht springt op groen ik geef gas en rij zonder na te denken naar die school, mijn oude school. 'Wil je het adres nog hebben Eef?' 'Nee ik weet waar het is.' Zeg ik met een waterige glimlach. Eigenlijk wil ik helmaal niet naar mijn oude school. Ik heb daar helmaal geen leuke tijd gehad... 'Gaat het' vraagt Wolfs, ik knik en geef hem een waterige glimlach. Als we op die school aankomen loop ik zonder na te denken naar binnen met Wolfs op mijn hielen gaan we naar groep 6. Wolfs klopt op de deur 'binnen' ik loop maar binnen en herken de vrouw die achter het bureau zit meteen, mijn oude juffrouw. 'Eva!?' Vraagt ze ongelovig, 'wat ben je veranderd, ik wist helemaal niet dat je bij de politie werkte. Hoe gaat het met je?' Tja wat zou ik daar eens op zeggen 'goed, dit is mijn werk partner Floris Wolfs.' Terwijl ik dit zeg zie ik Wolfs een beetje verast kijken, 'waarom heb je niet verteld dat dit je oude basisschool is?' Misschien om dat ik het niet leuk vond... Ik zeg het maar niet en negeer de vraag. We lopen samen naar het bureau van de juf, ik kijk maar het bord en zie er met grote letter POLITIE op staan. Er komen al enkele kinderen kletsend binnen, terwijl Wolfs een praatje maakt met mijn oude lerares zie ik een meisje binnen komen, ze ziet er slecht uit ze heeft haar lange blonden haren in een slordige paarden staart zitten, ze heeft versleten kleding aan en ze kijkt verdrietig uit haar ogen. Ik twijfel of ik maar haar toe zal lopen maar doe het dan toch maar, ik steek mij hand uit 'hallo ik ben Eva van de politie Wie ben jij?' Verlegen geeft ze mij haar hand en zegt 'Jasmin' 'hallo Jasmin' als ze mij een hand geeft schuift haar mauw een beetje naar beneden en zie ik allemaal krassen en blauwe plekken op haar armen. Ik kijk haar aan en laat haar hand weer los, snel loopt ze naar haar plaats achterin de klas. Ik loop weer terug naar Wolfs, hij ziet mijn gezicht een kijkt mij met een vragende blik aan, ik maak een gebaar van laat maar. De bel gaat en langzaam loopt de klas vol met kinderen, Ik kijk stuk voor stuk maar alle kinderen, mijn oog blijft weer hangen bij Jasmin. Die blauwe plekken en krassen zagen er wel erg uit, zou er wat zijn? zou haar vader ook... Nee, meteen druk ik die gedachten uit mijn hoofd daar wil ik niet aan denken. Als iedereen zit begint de juf een verhaaltje een geeft ons dan het woord.

Het tweede deel wat vonden jullie er van?
Vote!?
Comment!?

Flikken Maastricht- mishandeldWhere stories live. Discover now