deel 4

435 13 8
                                    

eva p.o.v


Jasmin zegt dan wel dat er niks aan de hand is maar ik geloof haar niet, op de manier dat ze in elkaar kroop toen ze geen antwoord wist op mijn vraag zag ik dat ze bang was hoe goed ze het ook probeerde te verbergen. Langzaam sta ik op van het bankje en loop terug naar de auto waar Wolfs al op mij zat te wachten. terwijl ik in diepe gedachten in de auto ging zitten, deed ik mijn gordel om en staarde uit het raam wachtend tot Wolfs weg zou rijden. maar hij reed niet weg, als ik mijn ogen zijn kant op richt zie ik een stel bezorgde ogen die naar mij kijken. 'Wat is er nou' vraagt hij voorzichtig even twijfel ik of ik eerlijk antwoord zou geven maar besluit dan toch om maar gewoon mij mond te houden, Wolfs zou het toch alleen maar gek vinden als ik hem dit zou vertellen 'niks' antwoord ik dan ook zo overtuigend mogelijk. Ik zie in zijn ogen dat hij mij niet geloofd maar hij weet ook dat als ik het er niet over wil hebben er niks is wat mij op andere gedachten kan brengen. Ik ben nou een maal geen prater, langzaam komt de auto op en gaan we richting het bureau.



Als we op het bureau aan komen worden we meteen warm verwelkomt door de stem van Mechels 'Wolfs, van Dongen mij kamer nu!!!' Wolfs kijkt mij met geeriteerd gezicht aan, langzaam lopen we richting haar kamer. Wolfs klopt op de deur 'binnen' word er meteen geroepen. 'hoe was het op die bassischool?' Pff moesten we daarom zo snel komen om te vertellen hoe het op die bassischool was. 'goed' antwoord ik zo kort mogelijk, in de hoop zo snel mogelijk weer buiten te staan. 'Ik heb een zaak voor jullie, geluidsoverlast. Een schreeuwende vader, er zijn vannacht 3 meldingen over binnen gekomen. 'maar dit is toch geen recherche zaak?' zeg ik een beetje boos dat wij met de klusjes van onze collega's opgezadeld worden. 'ga toch maar even kijken' ik loop al weg, vaag hoor ik Mechels Wolfs het adres geven, ik gris mijn jas van mijn stoel en loop alvast naar de auto. Ik kruip achter het stuur en start alvast de auto. Als Wolfs mij het adres geeft, rijden we samen naar het huis, niet wetend wat we daar zullen aantreffen.

dit was deel 4, wat vinden jullie er van?

Flikken Maastricht- mishandeldWhere stories live. Discover now