Flikken Maastricht- mishandeld

deel 5

Jasmin p.o.v

Als de juf zegt dat we kunnen gaan staat iedereen meteen op en loop zo snel als ze kunnen het gebouw uit. Ik treuzel een beetje en loop langzaam het lokaal uit, als ik even niet oplet loop ik per ongeluk tegen een van de leukste en liefste jongens van de klas aan. Hij is de enige jongen die mijn niet pest en mij gewoon met rust laat, en soms heel soms komt hij bij mij zitten in de pauze. Dan zeggen we niet veel en eten zonder elkaar echt aan te kijken onze lunch op. Maar soms als hij even niet oplet kijk ik toch en besef ik dat ik hem toch wel een beetje leuk vind, maar hij vindt mij vast niet leuk en wat maakt het uit, het mag toch niet van mijn vader. Ik zat zo in mijn gedachten over hem dat ik niet eens door had dat ik hem al zeker een paar minuten aan het aanstaren was. Ik voel mijn hoofd rood worden en loop snel door naar buiten waar ik op mijn fiets springen en weg rij.

Als ik thuis aan kom zie ik een vreemde auto voor de deur staan. Van wie zou die zijn? Vaag in mij gedachten ken ik de auto ergens van, maar ik kan er zo niet op komen waarvan ik de auto ken. Ik zet mijn fiets in de schuur en loop met tegen zin naar binnen bang voor wat mijn vader nu weer met me gaat doen. Als ik naar binnen loop hoor ik drie stemmen een hevige discussie voeren, een stem herken ik meteen het is de stem van Eva. Maar wat doet ze nou hier? Ze mag hier helmaal niet zijn straks komt ze er achter wat mijn vader allemaal met mij doet en dat mag echt niet... Zo stil mogelijk loop ik naar binnen, om niet op te vallen en gewoon naar boven te gaan. Mislukt 'Jasmin ben jij dat!?' Schreeuwde mijn vader vanuit de kamer, ik wist dat als ik nu zou door lopen en net zou doen alsof ik hem niet gehoord had, het mij straf zou opleveren. Met tegenzin zeg ik dan ook 'Ja ik ben thuis.' Ik loop de huis kamer binnen en inderdaad daar zitten Eva en Wolfs samen op de bank met mijn vader tegenover hun. Ik zie aan Eva's gezicht dat ze verbaast is mij hier aan te treffen.

wat vonden jullie er van?