Operation: Destroy Thomas Torres (FINISHED)

Chapter 28

Chapter 28

Ara

 

“Ara! Ara!”

Wala kang naririnig. Hindi mo siya naririnig. Lalalalala…

Patuloy lang ako sa paglalakad, kapag hindi ko siya papansinin, siguradong mapapagod rin siya sa kakatawag at kakahabol sa’kin.

“Hoy!” Sobrang nabigla ako dahil may biglang humawak sa aking balikat mula sa likuran.

“Ay! Chinitong demigod!” Bwiset! Bakit ba sa lahat ng pwedeng lumabas sa aking bibig, yun pa?

“Uyyy, ako ba ‘yun?” Ngumiti nang nagpapa-cute sa’kin si Thomas. Gaya ng inaasahan, heto na naman ang wild palpitations ng aking puso.

“As if! Feeling! Tumabi ka nga!” Tinulak ko si Thomas palayo pero hindi pa rin siya natitinag.

“Grabe ka naman, halos isang linggo na nga tayong hindi nagkita tapos ngayong nagkita na tayo, tinutulak mo pa ako palayo. Hindi mo ba ako nami-miss?” Nag-puppy dog eyes pa sa’kin ang Hudas. Uy puso, dahan-dahan ka naman dyan… nahahalata na ako eh.

“Hindi. Busy ka naman kay Arra di ba?”

“Ayun! Kaya naman pala nagtatampo si Victonara… nagseselos ka ano?” Ha? Paano niya nalamang nagseselos ako? Baka alam na din niyang mahal ko siya???

“H-hindi ah. Bakit naman ako magseselos? Kailangan ko na talagang umalis kaya pwede bang wag mo na akong kulitin? Tsupe!”

“Ganyan ka na pala ngayon? Parang wala tayong pinagsamahan. Sige….” Akmang aalis na si Thomas na nakayuko ang ulo.

“Sandali!” Tinawag ko siya pero patuloy lang siya sa paglalakad.

“Uy Thomas! Joke lang ‘yun! Syempre pwede ako ngayon! Hehehe…” Hay nako Victonara, bakit ba ako nagpapakatanga sa lalaking ‘to?

 Sumunod ako sa kanya at inakbayan siya.

“Thomas, joke lang yun kanina. Ikaw naman, masyado kang matampuhin.” Hindi niya pa rin ako pinapansin. Maglalakad na lang sana ako palayo pero bigla naman niyang hinila ang kamay ko.

“Aray!”

“Sinasabi ko na nga ba hindi mo talaga ako matitiis! Effective talaga ang acting ko!” Natatawang pahayag ni Thomas pero binatukan ko lang siya. Nakakaasar kasi eh…

“Aray! Physical abuse na yan ha?” Paminsan-minsan talaga, hindi ko ma-gets kung bakit ako na-in love sa asungot na ‘to.

“Pwede ba? Wag ka ngang OA! Hinding-hindi naman kita sasaktan kasi mahal na mahal nga kita.” Ooppps!!! Oh knows!!! Lord!!! Did I just say that? Kung ano-ano na talaga ang lumalabas sa bibig ko. Nakakahiya. Ano kaya ang magiging reaksyon niya? Kahit ramdam ko ang pag-iinit ng aking mga pisngi, tumingin ako kay Thomas.