-Konuşmak için geldim.
Garip , şaşırtmıştı beni haftalardır yanıma uğramayan insanı şimdi evimde buluyordum .
'Neden şimdi?' demek gelsede içimden aramızdaki soğukluktan dolayı kestirip atmayı tercih ettim .
-Konuşacak birşey yok.
-Benim için var.
Sanırım ayrılığımız şimdi dank etmişti kafasına yada pişman olmuştu.
'İçeriye nasıl girdin? ' diye sordum .
-Yedek anahtarlarım var unuttun mu ?
Doğru , vereli üç dört hafta oluyordu sanırım . Ben tabi hala arabada olanları düşündüğüm için bu ayrıntıyı atlamıştım.
Hangi akıl ile vermiştim acaba o anahtarları ?
-Sanırım onları senden geri almam gerekiyor .
-Hayır anahtarlar bende kalacak .
Belli , beni zorlayacağı şimdiden belli olmuştu .
'Bu yaptığın çok saçma' dedim.
-Buraya anahtarlarları konuşmaya gelmedim.
Sonunda sadede geliyorduk.
'Pekala , neyi konuşmaya geldin?'
-Birşeyler duydum.
-Ne gibi ?
-Yeni gelen çocukla birlikteliğin doğru mu ?
İrkildim. Nasıl öğrenmişti ? Tuhaf olansa niye bu kadar sakindi.
Bu durumda evde yalnız olmamız hiç iyi olmamıştı.
Herhangi bir olasılığa karşı kapının yanından ayrılmadım.
-Bunu nereden duydun ?
-Okuldaki birkaç topluluktan . Bana doğruyu söyle eğer bu öylesine yapılmış bir dedikoduysa hepsinin susmasını sağlayabilirim .
Evet yapardı, okulda hatrı sayılan kişilerden biriydi Onat . Bu yüzden yalan söylemek işime gelirdi aslında ama doğruyu söylemek istiyordum . Sonuçta beni bir bar odasında aldatan oydu . Benimde onun bana verdiği değerden fazlasını ona vermediğimi görmesini istiyordum .
-Doğru söylüyorlar .
'Anlayamadım' dedi şaşkınlıkla .
Benden böyle bir karşılık beklemiyordu tabi. Son derece duygusuz davranmayı tercih ettim .
-Doğru duymuşlar diyorum onunla yattım .
Amacıma ulaşıyordum.
Asabice gülümsemeye başladı . Birazdan sinirden kızarmaya başlardı .
-Öyle mi ?
-Neden peki ?
-Onun nesi benden daha iyi ?
-Sadece benimle yetinemedin öyle değil mi ?
Beni tanımasına rağmen beni bu şekilde yargılayabilen bir insanla işim yoktu . Artık bu durumu tamamen halletmeliydim . İstediğim olmuştu zaten daha fazla ileri gitmeme gerek yoktu .
-Biliyor musun Onat ne düşündüğün umrumda bile değil . Senden ayrıldım . Şimdi , evimden defol !
Hışımla kapıdan çıkarken sadece sinirle gözlerime bakmakla yetinmişti . Pişman olmayacaktım , bu yaptığımı fazlasıyla hakediyordu.
Söyleyebilirdim ama söylemek istememiştim seni odada bir kadınla görüp sonrasında onun yanındaydım demek istememiştim .
O şekilde kendini suçlar beni yargılamazdı ama gururuma yedirememiştim .
O bahçe kapısından çıkarken kızlar gelmiş durumu bildiklerinden bir kenarda çıkışını izlemekle yetinmişlerdi .
Onat epeyce uzaklaşınca koşar adımlarla içeei girip heyecanla yine aynı anda 'Ne oldu?' diye sordular .
