Geçirdiğim en güzel zamanlardan biri olan o kahvaltı sabahından sonra bizim için yoğun bir tempo başlamıştı. Eh nikah ertelenmediğine göre hala yirmi sekiz temmuzda evleniyordum. Bu da tüm yapılması gerekenlerin kalan kısıtlı sürede yetişmesi gerektiği anlamına geliyordu. Geçen hafta alışverişe çıkılmış ve gerekli tüm ev eşyalarım alınmıştı. Büyük ev aletleri zaten var olduğu için daha çok meyve suyu sıkacağı, kahve makinası , patates kızartma makinası vs. almıştım. Evet ağzımın tadını biliyordum, neyi ne kadar seviyorsam alışverişimi ona göre yapmıştım. Aren'i pek umursamamıştım, o nasıl olsa o evde yaşıyordu ve hayattaydı. Orada yaşamaya başlayacak olan bendim.
Bir delilik yaptım ve bir yığın çamaşırım olmasına rağmen Aren'in ısrarlarına dayanamayıp onunla iç giyim alışverişine çıktım. Neler yapmadı ki! En sevdiği kısım buydu belli.
Alışveriş merkezinde sırayla tüm iç giyim mağazalarını dolanırken tabiki en seksi çamaşırların olduğu Victoria's Secret da daha fazla kaldık. Bir dört beş saat daha fazla! Neden mi? Çünkü deniyorum! Çünkü deneyip görmesi için kabini açtığım her kombinde kabine sıkıştırılıp yiyiliyorum!
"Ya Allah aşkına dur! Burada o duruma düşmek istemiyorum!" dedim nefes nefese Aren'e.
Üzerimdeki sütyeni çıkarmış, kilot üzerine yoğunlaşmışken"Kimse yok ki, sessiz oluruz."dedi.
Gözlerim şaşkınlıkla irileşti. "Ya delirdin mi sen? Kameralar var ya!"
"Kameralar buraya girdiğimi zaten gördü. Ve bana izin vermezsen çıktığımda önümdeki şişkinliği de görecekler."
Gözlerim aşağı kaydı. Ya oha ama! "Bu alışverişe seninle çıkmamalıydım."
Çabalarının sonucunda üzerimdeki kilodu da çıkarmayı başardı. Pantolonunun fermuarını açarken sırıttı. "Tam bir saattir çalışanların gözü önünde kendime hakim olmaya çalışıyorum. Önümü kapatmaktan , kendimi sıkmaktan kangren olacaktım. Ama nihayet hepsini yollamayı başardım, kameraları sorun edersen onu da hallederim." dedi beni kucağına kaldırıp içime girerken.
Ah! "Bende diyorum ki neden hiç çalışan yok? Bu adama neden kimse engel olmuyor? Seni hain!"
"Söz konusu sen veya seninle bir şeyler yapmak olduğunda benden her türlü şeyi bekleyebilirsin. Her şeyi."
Bilmez miyim!
Nihayet seçtiğim çamaşırlar beraberimde kabinden çıktığımda suçluluk duygusuyla etrafıma bakındım. Benim hiçbir suçum yoktu aslında. Sıkışmıştım bir kere, Aren ve arzularımın kurbanı olmuştum! Aniden karşıma çalışan kadın çıktığında irkilerek kızardım. Aşırı kızardım! Biliyor muydu acaba?
"Ben, elinizdekileri alayım." dedi ufak bir gülümseme eşliğinde kaçamak bakışlarla. Biliyordu!
Mümkünmüş gibi daha da kızararak öfkeyle Aren'e döndüm. Piç! Yanaklarıma bakarken sırıtıyordu!
Ona uyaran bir bakış atarak genç kadına döndüm. "Evet ama birkaç parça daha seçeceğim." dedim bir an önce birbirimizden uzaklaşabilmemiz için.
"Pekala." diyerek elimdekileri aldı ve bizden uzaklaştı. Rahat bir nefes aldım ve hemen ardından bakışlarım Aren'e döndü.
"Beni rezil ettin! Sayende utancımdan ölüyorum Aren! Bunu sakın bir daha tekrarlama!"
Alaycı bir şekilde gülerek "Söz veremem." deyince bir çocuk gibi sinirden ayağımı yere vurdum. Dayanamamıştım. Kafamı çevirerek bahsettiğim birkaç parça modele doğru ilerledim ve onu yalnız bıraktım.
Kasada geçirdiğim bir utanç seansından daha sonra bir kez daha mağazanın bu şubesine gelmeyeceğime dair yeminler ederek oradan ayrıldım.
