Ateş'in İzleri

27.. Çünkü aşığım..

Yeni bölüm geldi, bal okurlarım💜

İyi okumalar.. Yorum yapmayı unutmayın😘💜😇

Sevgi bu dünyada bize bahş edilmiş en güzel duyguydu. Sevmek kalbin kanatlarıdır derler. Sevdiğin insan tarafından sevilmek ise uçmak, yüzüne çarpan rüzgarları hissetmek, bulutların üzerinde gezinmek için nedendir..

Uzun zaman önce kalplerine kanat verilmiş iki aşık şimdi uçmak için nedenler bulmuşlardı. Yolunu kaybetmiş aşkları bir birinin kalbine konmuştu ve kavuşmuşlardı..

Leyla hâlâ yaşadıklarına, hissettiği mutluluğa inanamıyorken, Mert ciddi anlamda rüyadan uyanmaktan korkuyordu.

Tek taraflı severdi hep Leyla'yı ama başkasına aşık olmasından korkmuştu hep. Şimdi bir birinin kalbini elleriyle gönüllü teslim almışlardı.

Leyla başını yasladığı göğüsden hiç ayırmak istemiyordu. Sessizce karanlığı izliyorlardı.

Mert Leyla'nın saçlarını okşuyor, elini bebek teni gibi pürüzsüz ve narin teninde gezindiriyordu.

Leyla gözlerini karanlıktan çekip Mert'e baktı. "Rüyada değil bunlar, değil mi?"

"Değil. Ama rüyaysa bile uyanmak istemiyorum."

Leyla yeniden başını Mert'in göğüsüne yaslayıp "Ben de," dedi.
Sonra aklına gelen yeni soruyu Merte yöneltdi. "Tamamen iyileştin mi? Yani hastaydın."

Sesinde o günleri hatırlayınca acı çektiğini belli eden tonu gizleme çabaları boşunaydı.

Saklayamadı.

Saklayamazdı.

"İyiyim güzelim, merak etme. Sadece ateşim çıkmıştı."

Leyla omuzunda duran eli avuçları arasına alıp okşadı. "Özür dilerim. Sadece çok kızgındım. Çok kıs.." sonunu getiremedi.

Mert alaylı bir ses tonuyla "Çok kıskandın mı?" derken yine dudağıının sağ kenarı kıvrılmıştı.

"Evet kıskandım. Sanki sen beni hiç kıskanmadın."

Mert bakışlarını ciddileştirip "İnkar edemem. Kıskandım ve kıskanacağım! Etrafında sana salyalarını akıtarak bakan herkesin gözlerini kör ede bilirim." dedi.

Leyla gözlerini devirip "Yok artık sen hiç kavgacı birine benzemiyorsun. Hem onlar baka bilir. Yani dünyanın genel kanunu böyle. Kızlar yakışıklı erkek görünce bakıyor, erkekler de güzel kadınlara bakıyor. Esas olan benim kime baktığımdır." dediğinde Mert tek kaşını kaldırıp ya? der gibi baktı.

"Kadınlar yakışıklı erkek görünce bakıyor, sen de mi bakıyorsun?"

Mertin yüz hatlarının seğirmesinden sinirlendiğini anlamıştı Leyla.

Geri çekilip Mert'le yüz yüzü gelecek şekilde oturup "Yoook artık! O kadar söylediğimden bu sonuca mı vardın?" dedi.

"Cevabını bekliyorum."

Leyla Mertin bu haliyle biraz eğlenmek kararına geldi. Sonucunun ağır olacağını tahmin etse de!

"Yani durur izlerim." sanki gayet doğal bir şey söyler gibi sakindi.

Mert'in duyduğu cevapla kaşları çatılmış, çene kasları seğirmişti. Öfkeli kızgın boğalar gibi nefesi burnundan sesli şekilde veriyordu.

"Bir de bakmışsın bakacak gözlerin yok!" derken Leyla'nın kolundan tutmuş sıkıyordu.

Yüzünü buruşturup "Ne olacak ki, sevap kazanıyorum ben de. Yani insan ahireti de düşünmeli öyle değil mi?" diye sordu.