Ateş'in İzleri

42-Final- Mutlu yarınlara...

Bir de baktım finali yazıyorum.. Çok duygulandım. Benden beklenmeyecek kadar hem de.. Ne söylemem gerekiyor bilmiyorum.. Ama hepinize o kadar minnettarım ki...
İyi ki ama iyi ki varsınız!
Sizi çok seviyorum..
Değerlisiniz! Sevgiyle kalın. Aşk hayatınızı daima renklendirsin💕💕💕

İyi okumalar 😩☹️

Emre ve Bulut Harunla uzaktan Leyla'yı izleyerek konuşuyordu.

"Emin misin Harun? Yani babasının düşmanları yapmadı?"

"Bulut bey çok araştırdım. Zaten olay gözümün önünde gerçekleşti. Çok dikkatsiz davranmıştı Mert bey. Müdahele etmek istedim ama o kadar çabuk gelişti ki olay neredeyse gözlerimi açıp kapattıktan sonra Mert beyi çoktan araba çarpmıştı."

"Yine de araştıralım, adam teslim oldu ama geçmişinde falan belki bir iz bula biliriz. Yoksa ben Mert'in yüzüne bakamam. Herkes çok dağıldı."

Nevin hanım ve Mesut bey, halası ve eniştesi ve diğer herkes aşağıda toplanmıştı. Ama bir tek Leyla yoğun bakımın önünden ayrılmıyordu.

Bacaklarını kendine çekip oturduğu yerden camın arkasından aletlere bağlı haraketsiz uyuyan adamı izliyordu.

Kaç saattir yeniden camın önüne dikilmişti bir umut belki bu sefer uyanır diye.

Gözlerini bir an bile kırpmıyordu belki parmağını haraket ettirir belki gözlerini açar diye ama hiç bir gelişme yoktu.

Bugünle birlikte tam 7 gün olmuştu, hiç yaşam belirtisi vermiyordu Mert.

Leyla ise ondan farksızdı.

Mert makinelere bağlı haraketsiz uyuyordusa Leyla da ondan farksız durumdaydı. Kimseyle tek laf etmeden onun gözlerini açacağı anı bekliyordu.

Mert uyanacaktı.

Yaşaması için, oğlunu büyüte bilmesi için başka şansları yoktu.

Yorgun bir şekilde iç geçirdi. Kendisini suçlamaktan hiç bıkmayacaktı.

İç dünyasında sürekli kendisi ile savaş halindeydi.
Sürekli ağır suçlamaları ile kendisini yerden yere vuruyor, içindeki fırtınalara rağmen susuyordu.

Çoktan sabah vakti geldi ama sen doğmuyorsun be güneşim..

Mert'i kontrol eden doktoru ve hemşireyi izliyordu. Doktor günlük kontrolleri yaptıktan sonra hemşireye bir şeyler söyleyip odadan çıktı.

Leyla gözleri ile doktoru takip ediyordu.
Doktorun ona doğru geldiyini görünce ayağa kalktı.

"Nasıl? Günü günden iyileşiyor değil mi? Bence iyileşiyor, çünkü ameliyyattan sonraki günlerde rengi daha beyazdı."

Doktor sadece dinledi. Leyla ise söylediklerini doğrulaması için gözleri ile yalvarıyor gibiydi.
Yaşlı adam yorgunluğuna rağmen sabırla her gün Leyla'yı dinliyordu.

"Kızım, yine söylüyorum. Çok ağır ameliyatlar geçirdi Mert bey. Toparlanması elbette uzun sürecek yeter ki uyansın. Ama zor. Umudunu kaybetme."

"Yine aynı şeyleri söylüyorsunuz.."
Ağlamak istiyordu ama ağlayamıyordu. Bağırmak her tarafı dağıtmak istiyordu ama sadece susup Mert'i izliyordu.