Ateş'in İzleri

Özel bölüm-Son

"Koca bebeğim, hadi uyan! İşe geç kalıcaksın." Bir kaç gündür eve geç gelen ve kendisi ile birlikte eve iş getiren kocası uykudan ayrılmakta zorluk çekiyordu.

Başını gömdüğü yastıktan ayırmadan "doha yini uyodum." dedi.

Leyla uzayan saçlarını toplayıp uçlarıya Mert'in boynunu gıdıklamaya başlayınca Mert huylanmıştı.

"Yapma..yapmaa.."

Leyla devam ederken "Kalkıyor musun yoksa devam mı edeyim?" diye sorunca ne olduğunu anlamadan yatakta havalandı ve bir anda kendisini Mertin altında buldu.

"Ya hani sen uyuyordun?"

Mert yüzüne konan tehlikeli gülümse eşliğinde "Ama uyandım. Ve.." dedi ve Leylaya dahası mümkünmüş gibi yakınlaştı.

Leyla kendini geri çekmeye çalışıp, "ve ne?" diye sordu. Ama tabii ki de kocasının yüzündeki yaramaz gülümseyişin ne demek olduğunu anlamıştı.

Ama bugün olmazdı.

Mert burnunu Leylanın boyun girintisine sürtüp çok ultraseksi bir ses tonuyla "ve karımı çok özledim, bugün onu yataktan çıkarmak gibi niyetim yok." dedi ve ard arda öpücükler kondurmaya başladı.
Leyla dudaklarının dokunduğu teninin yandığını hissediyordu.

"Hayır canım kocacım, ne yapıyorsun sen ya? Yapılır mı bana bu? Hem de o ses tonunda. Ama benim çıkmam lazım." iç sesiyle Mert'e itiraz ederken uyduracak bir bahane aramaya başladı.

Ama Mert hiç yardımcı olmuyordu. Elleri vücudunda fütursuzca geziniyor, bacaklarını okşuyordu.

"Şey Mert?" dedi ama yine de bir şeyler bulmuş değildi.

"Güzelim, bak ne güzel hem sabah sporunu da aradan çıkarmış oluruz."

Leyla kelimenin tam anlamında Mert'in altında kıvranırken aynı anda her an tüm planlarını erteleyip yelkenlerini suya indire bilirdi.

"Kocacım, iyi güzel söylüyorsun ama yarın önemli toplantın var,"

"Boş ver hallederim."

"Hem şirkete geç kalıcaksın."

"Patronum ben,"

"Aa Mehmetin sesi mi o? Dur ben ona bakayım?" dedi ve aynı anda Mert'in şüpheci bakışları ile karşılaştı.

"Yoo ben hiç bir ses duymadım ama sen iyi misin? Niye benden kaçıyorsun?"

Omuz silkip, "Mert saçmalama niye kaçayım ki?!" diye cevapladı.

"Karımı benden iyi tanıyamazsın. Ayrıca istemiyorsan sadece istemiyorum dersin olur biter."  kırgınlığı sesine yansımıştı.

Salak göt kafalı Leyla!

Daha fazla konuşma gereği duymadan yataktan kalkıp banyoya gitmişti.

Leyla ne yapacağını bilmeden yataktan çıkıp banyo kapısının önünde durdu.

Elini uzatıp tereddütle kapı kolunu çevirdi.

Mert ona taraf bakmadı bile. Sessiz ve yavaş adımlarla yanına gelip kollarını iki tarafdan beline doladı.

Başını sırtına yaslayıp haraketsizce durdu.

Fısıldar gibi bir sesle "Kırdım seni, değil mi?" diye sordu..

Mert onun bu üzgün haline daha fazla dayanamadı, kolundan tutup önüne getirdi. Kendisi lavabo kenarına yaslanmıştı.