𝑴𝒚 𝑺𝒕𝒆𝒑 𝑩𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓

Chapter 35.*

*SEXUAL CONTENT (ΚΑΛΗΜΈΡΑ).

Ένιωσα το στρώμα του κρεβατιού μου να βουλιάζει, μπορούσα να μυρίσω το γνωστό του άρωμα, το μεγάλο του χέρι πέρασε γύρω από το στομάχι μου και με τράβηξε προς το μέρος του. Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα και κοίταξαν το ρολόι στο κομοδίνο. Τι κάνει εδώ στις τρεις το πρωί;

Γύρισα από την άλλη μεριά ώστε να τον κοιτάξω και έσμιξα τα φρύδια μου προσπαθώντας να αγνοήσω το γεγονός πως βρισκόμασταν τόσο κοντά. Δεν μπορούσα να τον δω καλά, έτσι, γύρισα από την άλλη πλευρά και άπλωσα το χέρι μου ώστε να ανάψω το μικρό φωτιστικό επάνω στο κομοδίνο μου. Ύστερα γύρισα και τον κοίταξα, τα μάτια του φαινόντουσαν τόσο φωτεινά, με κοιτούσε με εκείνο το αθώο βλέμμα.

"Τι κάνεις εδώ;"

Ψιθύρισα φωναχτά. Το χέρι του αγκάλιασε το σώμα μου πιο σφιχτά, πιο κοντά του.

"Δεν μπορούσα να κοιμηθώ και..." Ξεκίνησε μιλώντας ψιθυριστά. "Σκέφτηκα να έρθω εδώ. Μαζί σου." Συνέχισε κοιτώντας για μερικά δευτερόλεπτα τα χείλη μου. Έσμιξα τα φρύδια μου για μια ακόμη φορά και τον κοιτούσα μπερδεμένη. Γιατί το κάνει αυτό; Ήμουν έτοιμη να μιλήσω αλλά με πρόλαβε. "Το ξέρω ότι είναι όλοι εδώ, αλλά θα φροντίσω να φύγω νωρίς το πρωί, το υπόσχομαι." Πρόσθεσε κοιτώντας με γεμάτος ελπίδα πως δεν θα τον διώξω.

Συνέχισα να τον κοιτάζω για λίγα ακόμα λεπτά. "Γιατί το κάνεις αυτό;" Ρώτησα ήρεμα. Προσπάθησα να ξεφύγω από το κράτημά του αλλά δεν με άφησε και με κράτησε σφιχτά στην αγκαλιά του. Ήταν τόσο κοντά στο πρόσωπό μου που μπορούσα να νιώσω την ανάσα του πάνω μου.

Με κοίταξε με εκείνο το σκεπτικό βλέμμα. "Τι κάνω;" Ρώτησε φανερά μπερδεμένος.

"Αλήθεια τώρα Harry; Την μία μου λες πως τελειώσαμε και να μην σε ξαναφιλήσω και την άλλη έρχεσαι στο κρεβάτι μου και με αγκαλιάζεις και συμπεριφέρεσαι σα να μην συμβαίνει τίποτα;"

Του είπα όσο πιο σιγανά μπορούσα για να μην τυχόν ξυπνήσω κανέναν. Ο Harry ξεφύσηξε και τράβηξε τα χέρια του από γύρω μου ενώ εγώ κοίταξα αμέσως αλλού μετακινώντας το σώμα μου μακριά του. Ποτέ δεν πίστευα πως θα το έκανα αυτό.

Ένιωσα το χέρι του να ακουμπάει απαλά το πρόσωπό μου, ο αντίχειράς του χάιδεψε το αριστερό μου μάγουλο και γύρισε το κεφάλι μου ώστε να τον κοιτάξω.

"Λυπάμαι τόσο πολύ για νωρίτερα." Ψιθύρισε αργά. Συνέχισα να τον κοιτάζω δίχως να λέω τίποτα. "Απλά ήμουν τόσο μπερδεμένος και σοκαρισμένος με τον τρόπο που μας είδε η Gemma. Θα μπορούσε να μας είχε δει κάποιος άλλος και δεν ξέρω τι θα έκανα πραγματικά. Είμαι τόσο ευγνώμων που ήταν η Gemma. Δεν ξέρω αν μπορείς να με καταλάβεις, δεν μπορώ να σταματήσω να σκέφτομαι συνεχώς. Δεν μπορώ και δεν το αντέχω."