𝑴𝒚 𝑺𝒕𝒆𝒑 𝑩𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓

Chapter 49.

Ήμουν ξύπνια για περίπου δέκα λεπτά. Ο πόνος στο κεφάλι μου με έκανε να μουγκρίσω, τα μάτια μου μετά βίας άνοιξαν. Μετακίνησα το σώμα μου στο κρεβάτι και πριν το καταλάβω, βρέθηκα πεσμένη στο πάτωμα.

"Ω!"

Βόγγηξα και έμεινα για λίγα ακόμα λεπτά στο πάτωμα, τεμπέλα αρκετά για να σηκωθώ. Σήκωσα το κεφάλι μου αργά από το πάτωμα και άνοιξα ελάχιστα τα μάτια μου, κοιτώντας γύρω μου. Πρόσεξα πως βρισκόμουν στο σαλόνι και όχι στο δωμάτιό μου.

Τοποθέτησα τα χέρια μου στο πάτωμα και σήκωσα το σώμα μου από κάτω. Τέντωσα το σώμα και την ίδια στιγμή, είδα τον Louis ξαπλωμένο στον καναπέ όπου κοιμόμουν. Μάλλον κάποιος με έσπρωξε, δεν έπεσα μόνη μου... 

Στην αρχή ήμουν μπερδεμένη για το γιατί ο Louis βρισκόταν εδώ, αλλά ύστερα θυμήθηκα πως χθες βγήκαμε για ποτό, για δεύτερη μέρα στην σειρά, ύστερα από τα γενέθλιά μου. Την ημέρα των γενεθλίων μου, ήμουν πιο μεθυσμένη πεθαίνεις, όπως όλοι μας και το επόμενο πρωί, ήμουν γυμνή σε ένα κρεβάτι ενός ξενοδοχείου με τον Harry κυριολεκτικά επάνω μου να κοιμάται. Λογικά κάποιος από την παρέα θα σκέφτηκε να μην γυρίσουμε στα σπίτια μας και να μείνουμε σε ξενοδοχείο. Πόσο συνηθισμένο είναι αυτό;

Βγήκα από το σαλόνι και περπάτησα ως την κουζίνα. Μου πήρε μερικά λεπτά να θυμηθώ πως ο μπαμπάς μου με την Anne έφυγαν μόλις χθες το πρωί, για το ταξίδι του μέλιτος, στην Καραϊβική. Ήμουν συνηθισμένη, να κατεβαίνω στην κουζίνα για πρωινό και να τους βλέπω εκεί να πίνουν το τσάι τους, συζητώντας, γελώντας και δίνοντας μικρά φιλιά ο ένας στον άλλον.

Στην κουζίνα παρόλα αυτά, συνάντησα έναν ημίγυμνο Zayn. Wow...γιατί είναι ξύπνιος τέτοια ώρα; Κοίταξα το μεγάλο ρολόι στον τοίχο και είδα πως η ώρα ήταν 2 το μεσημέρι. Ίσως να μην είναι τόσο νωρίς τελικά. Έβηξα σιγά για να του τραβήξω την προσοχή μα δεν γύρισε, ούτε είπε τίποτα.

"Καλημέρα."

Είπα έχοντας σταθεί δίπλα στην πόρτα.

"Μέρα." Μουρμούρησε ο Zayn γυρνώντας να με κοιτάξει νυσταγμένος. Κρατούσε μια κούπα στα χέρια του, υπήρχε ένα μικρό χαμόγελο στα χείλη του καθώς στερέωσε το σώμα του στον πάγκο την κουζίνας. "Συγγνώμη, μόλις ξύπνησα." Είπε τρίβοντας το μάτι του με το ελεύθερο χέρι του.

"Είναι εντάξει. Και εγώ μόλις ξύπνησα." Του είπα χαμογελώντας. "Εμμ, πηγαίνω στην τουαλέτα εγώ." Τον ενημέρωσα και αφού κούνησε το κεφάλι του καταφατικά, γύρισα και βγήκα από την κουζίνα. Που είναι ο Harry, επί τη ευκαιρία;