𝑴𝒚 𝑺𝒕𝒆𝒑 𝑩𝒓𝒐𝒕𝒉𝒆𝒓

Epilogue.

Δύο Μήνες Αργότερα

Περπατούσα με γρήγορο βήμα μέσα από τις πόρτες της αρένας, ο Brad με εντόπισε αμέσως και έτρεξε προς το μέρος μου.

"Ακολουθήστε με."

Μου μίλησε στον πληθυντικό αν και ήταν αρκετά μεγαλύτερος μου. Του χαμογέλασα και τον ακολούθησα προς τα παρασκήνια.

Ακούγονταν δυνατές φωνές από πολύ κόσμο, κοιτούσα γύρω μου την αρένα με ένα μεγάλο χαμόγελο, ήταν γεμάτη από νεαρούς και μεγάλους.

Ένιωθα έναν μεγάλο ενθουσιασμό με το που έφτασα στα παρασκήνια, πέρασαν δύο ολόκληροι μήνες παρόλα αυτά.

Είχα μόλις μία μονάχα ώρα στο L.A. και πραγματικά δεν το πίστευα πως βρισκόμουν εκεί μετά από τόσους μήνες. Δύο ολόκληροι μήνες, διακοπές με την Gemma και την Kelsey στην Γαλλία, στην Ιταλία, στην Ελλάδα και στην Κωνσταντινούπολη, ήταν απίθανα.

Ο Brad μου έκανε νόημα προς το τέλος του δωματίου, εκεί βρισκόντουσαν τα παιδιά. Προχώρησα προς τα εκεί έχοντας την καρδιά μου να χτυπάει πιο γρήγορα από ποτέ και σύντομα εντόπισα τον Louis.

Έτρεξα προς το μέρος του και πήδηξα στην πλάτη του τυλίγοντας χέρια και πόδια γύρω του και φωνάζοντας στο αυτί του δυνατά το όνομά του.

"Louis!"

Τσίριξα και εκείνος αμέσως αναπήδησε βγάζοντας μια δυνατή κραυγή. Σχεδόν έπεσα κάτω και άρχισα να γελάω με την αντίδραση του. Ο Louis ήταν ο μόνος που ήξερε πως ερχόμουν σήμερα, αυτός μου έκλεισε εισιτήριο, όπως και στην Kelsey. Ο Harry ήταν πραγματικά θυμωμένος όταν είχε μάθει πως δεν θα ερχόμουν σε ένα μήνα αλλά σε δύο μήνες, αλλά το ξεπέρασε γρήγορα.

"Διάολε!" Φώναξε ο Louis και γύρισε να με κοιτάξει με το χέρι του τοποθετημένο εκεί που βρίσκεται η καρδιά του. Συνέχισα να γελάω και τον έκλεισα στην αγκαλιά μου. Ο Louis έπαιρνε βαθιές ανάσες και ύστερα με αγκάλιασε πίσω. "Με τρόμαξες, ηλίθιο πλάσμα. Πως έφτασες;" Με ρώτησε χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.

Βγήκα από την αγκαλιά του με ένα χαζό χαμόγελο στα χείλη μου. "Τέλεια!" Αναφώνησα σηκώνοντας τα χέρια μου ψηλά.

"Μαύρισες, ομόρφυνες, αδυνάτησες, τι στον διάολο;!"

Είπε φωναχτά ο Louis κοιτώντας με απο την κορυφή έως τα νύχια.