Lost parents of Jaxissa Black

Proloog

*•*

Niemand P.O.V

Het was een winderige dag. Sirius had al gehoord dat Pippeling de Potters vanavond ging verraden. Hij zou Pippeling te grazen nemen als dit echt waar zou zijn. Hij vroeg zich af hoe het nu met Noah zou zijn. Zou ze nog leven?Hij had zijn dochtertje van drie op zijn schoot terwijl ze met zijn haar speelde. Als hij de bak in zou draaien zou zij naar een weeshuis moeten, en dat wou hij niet. Dat zou Noah ook niet verdienen. Hij moest nu een onderkomen voor haar regelen. Hij draaide Jaxissa naar zich toe en wreef een plukje haar wat voor haar gezichtje hing achter haar oortje. Wat zou hij dit lieve meisje gaan missen. Hij had al haar spulletjes al ingepakt in haar favoriete snaaitasje.

Sirius had al een idee waar hij zijn dochter naartoe zou brengen, de Weasleys. De Weasleys waren altijd al heel gastvrij geweest en daar wist hij tenminste zeker dat ze welkom zou zijn. Hij moest nu naar ze toe gaan en daarna naar zijn beste vriend James en zijn vrouw Lily. En Hope had gezegd dat Jackie het heel goed met Fred en George kon vinden en sindsdien kwamen ze daar ook soms.

'Kom je?' vroeg Sirius aan zijn dochtertje.

'Waar gaan we naartoe, Papa?' vroeg Jaxissa met een klein stemmetje.

'Naar een nieuw huis voor jou, liefje' zei hij.

'Blijf je bij me?' vroeg ze onzeker.

'Ik zal het proberen'

Jaxissa knuffelde haar vader en Sirius tilde haar op. Hij draaide met haar rond en Jaxissa gierde van de pret.

'Zullen we gaan?' vroeg Sirius lachend nadat hij haar weer neer had gezet. Ze knikte en pakte met haar handje de hand van Sirius stevig vast. Voor een meisje van drie was ze al best sterk en slim. Wat was Sirius toch trots op zijn dochter, hij was er bijna zeker van dat ze net als hij en haar moeder super goed in quidditch zou zijn. Samen liepen ze de deur uit en verschijnselde naar de Wealseys.

Sirius klopte op de deur van het scheve huis. Het zonnetje was intussen een beetje achter de wolken vandaan gekomen en het waaide al iets minder. Een vrouw met een dikke buik deed open. Ze was hoog in verwachting van haar zevende kind en had haar zesde kind in haar armen.

'Hey Sirius en Jaxissa, kom maar binnen!' riep ze vrolijk en deed de deur nog iets verder open.

'Bedankt Molly, maar ik kan helaas maar even blijven' zei Sirius terwijl hij met zijn dochtertje naar binnen stapte.

'Jackie!!!' klonk het vanuit de woonkamer en twee jongetje van drie jaar kwamen eruit aanrennen. Jaxissa liet haar vader los en liep naar de jongens toe.

'Gorgie en Freddie' riep ze vrolijk en ze knuffelde de jongens.

'Papa mag ik met Gorgie en Freddie spelen?' vroeg ze aan Sirius en ze trokken alle drie tegelijk een pruillip. Sirius, Molly en Arthur, die net binnengekomen was, lachten tegelijk.

'Ja hoor' zei Sirius en op dat moment renden ze alle drie meteen naar boven toe.

'Wil je wat te drinken?' vroeg Molly terwijl ze naar de woonkamer liepen.

'Nee bedankt. Zoals ik al zei, ik kan maar even blijven' zei Sirius en ze gingen met z'n drieën op de bank zitten.

'Ik wou jullie eigenlijk om een gunst vragen' vervolgde Sirius een beetje onzeker en hij keek naar zijn benen. 'Vanavond moet ik naar James en Lily toe, alleen ik weet niet of ik nog thuis kan komen'

'Hoe bedoel je, niet thuis komen' onderbreekt Arthur Sirius geschokt.

'I-Ik heb z'n voorgevoel dat er heel veel mis gaat vanavond en ik wil dat Jaxissa niet naar een weeshuis ofzo gaat. Zouden jullie misschien voor haar kunnen zorgen? Als alles goed gaat kan ik haar weer komen ophalen, alleen weet ik dat dus niet zeker. Ik snap als het misschien te druk wordt maar..'

'Natuurlijk willen we voor haar zorgen!' onderbreekt Molly , 'toch Arthur?' vraagt ze bijna streng en Arthur knikt.

'Heel erg bedankt' zegt Sirius en hij haalt het snaaitasje tevoorschijn. 'Hier zitten al haar spulletjes in' zegt hij.

'Geen probleem' zegt Arthur terwijl Sirius hem het tasje geeft.

'Dan ga ik nu afscheid van haar nemen' zegt Sirius met een brok in mijn keel. Hij loopt naar boven en weet meteen waar hij moet zijn, door alle herrie.

'Jack Black!' roept hij en hij ziet zijn kleine meisje meteen naar buiten hollen.

'Ik ga, blijf jij hier?' vraagt hij aan haar.

'Wanneer kom je terug?' vraagt ze terwijl ze knikt als antwoord op zijn vraag.

'Ooit' zeg Sirius pijnlijk.

'Beloofd?'

'Beloofd' zeg Sirius en hij aait haar door haar haren. Hij geeft haar nog een knuffel en een kusje op haar hoofd en loopt dan echt weg...

*•*