Lost parents of Jaxissa Black

*003*

*•*

P.O.V. Jaxissa Black

Wanneer we allemaal weer omgekleed en gedoucht zijn lopen we naar beneden om te ontbijten. Als we door de gang lopen horen we ineens iemand een kreet slaken.

Een deur vliegt open en Percy komt naar buiten stormen. Hij ziet ons en rent meteen boos naar ons toe.

'Wat is dit?!' Vraagt hij boos roepend en hij houd ons de "Hoofd"monitor badge voor. Ik grinnik.

'Dit is toch leuker?' zegt George zo onschuldig mogelijk.

'Dit beschrijft je ware innerlijk' vult Fred zo onschuldig mogelijk zijn broer aan.

'Jullie zijn gemeen,  Ik krijg jullie nog wel!' roept hij en hij loopt weer naar zijn kamer.

'Echt niet' zeg ik zacht wanneer Percy de deur achter zich dicht heeft gesmeten.

Ergens voel ik me wel schuldig, maar we hebben het toch niet helemaal expres gedaan? Oke toch wel laat maar. De tegenspreuk is wel makkelijk dus hij vind het wel uit hoe je hem moet terugtoveren in een Hoofdmonitor Badge...

'Wat zal Ron blij zijn, met z'n vrolijke kamergenoot' lacht George en ik en Fred grinniken mee.

We gaan aan de lange tafel waar Meneer en Mevrouw Weasley en Harry zitten. Ik ga naast Harry zitten. Hij ziet er heel wit uit, hij heeft duidelijk niet goed geslapen vannacht.

'Gaat het?' vraag ik en voorzichtig knikt hij.

Ik geloof hem niet.

Ik eet mijn ontbijt snel op. Ik zie dat Ron en Hermelien onrustige blikken op mij en Harry werpen. Zij weten het dus vast ook. Ik kijk naar links en George ogen ontmoeten de mijne. Ik verzink in zijn mooie bruine ogen. Wat is hij knap. Fred begint te lachen en snel kijk ik op en kom ik weer tot de realiteit.

Ik ben niet verliefd op George.

Hij is mijn broer! Nou ja niet echt maar hij voelt aan als een broer!

Net als Fred!

Maar nu dus toch anders!

'Ik ga mijn spullen pakken' zeg ik en ik sta op.

Wanneer ik weg wil lopen legt iemand een hand op mijn schouder. Ik draai me om.

Het is Fred.

'Ik ga mee, George komt zo' zegt hij en ik knik. Samen lopen we zonder iets te zeggen de trap op.

Zou hij het gemerkt hebben? Dat ik verliefd op zijn broer ben.

Nee wacht, ik ben niet verliefd op zijn broer.

Ik ben niet verliefd.

'Ik denk dat mijn Jackie verliefd is' zegt Fred wanneer ik de deur achter ons dicht heb geslagen.

En ja hoor, hij heeft iets door.

'Jack..' zegt hij.

'Uhm' mompel ik in gedachten verzonken.

'Ik heb gelijk! Ik wist het wel!' Roept Fred als een klein jongetje van 5.

'Hou je mond' sis ik en ik gooi een kussen naar hem toe.

De kussen lag op zijn bed en is dus nat. Zacht grinnik ik.

Dan gaat de deur open.

'Gorgie, onze Jackie doet gemeen!' Roept Fred. Nu gooi ik de kussen van George naar Freds hoofd.

'Omdat onze Freddie een gestoorde irritante bananenaap is'

George lacht heel even en ik sta op. Ik pak mijn toverstok en mantel uit mijn hutkoffer. Ook pak ik de lijst voor alle boeken die we nodig hebben. Ulgh het zijn er gewoon te veel, aangezien we dit jaar voor onze SLIJMBALLEN gaan.

'Komen jullie?' vraag ik aan ze terwijl ik mijn mantel aan doe. Ik probeer mijn vlinders in mijn buik te negeren, die ik kreeg toen George binnen kwam.

Ik herhaal probeer..

Ik stop mijn toverstok in mijn zak en hoor de jongens zuchten.

'Ja mevrouw' zeggen ze in koor en ik grinnik.

Met z'n allen lopen we naar buiten waar de rest van de Weasleys, Hermelien en Harry al staan te wachten.

'Mogen wij met z'n drieën gaan mam?' vraagt Fred en we trekken met z'n drieën tegelijk een pruillip, wij kennen elkaar zo goed.

'Vooruit dan maar' zucht mevrouw Weasley en ik kijk haar dankbaar aan. Ze opent de poort voor ons en meteen stappen wij de Wegisweg in.

Ik kijk om me heen. Overal hangen poster van mijn vader, als een gestoorde gek. In mijn droom kwam hij heel lief voor. Dat betekent dus dat mijn droom nooit echt geweest kon zijn!

'Kom mee' zegt Georgie, die waarschijnlijk mij al naar de posters zag staren. Hij pakt mijn arm vast en sleurt me mee en winkel in. Tintelingen betreden alweer mijn maag. Ik probeer er niet op te letten. We zijn in Klieder & Vlek

'Kom laten we eerst snel onze spullen gaan halen, dan hebben we daarna tijd om nog wat andere dingen te doen..' grijnst Fred en hem kennende kon dat nooit iets goeds betekenen. De verkoopster komt haastig naar ons toe geschoven.

'Moeten jullie ook zo'n boek?' vraagt ze wijzend op een kooi vol bijtende boeken. Ik kijk op mijn boekenlijst.

'Uh ja' zeg ik en ik kijk verbaasd Fred en George aan. Zij kijken mij verbaasd terug aan.

Jammerend zoekt de verkoopster haar handschoen en een stok en haalt drie bijtende boeken eruit.

'Jaar vijf?' vraagt ze en ik knik. Ze legt de drie bijtende boeken achter de toonbank en gaat onze boeken halen.

'Met Verzorging van fabeldieren en waarzeggerij!' roep ik nog achter de verkoopster aan en ze knikt.

We lopen naar de toonbank en betalen onze boeken.

'Had je die hand gezien? Zat helemaal onder de rode plekken!' zei Fred.

'Dat wordt nog wat. Staartje gaat met pensioen he?! Ik ben benieuwd wie we krijgen' zegt George. Snel kopen we nog wat Gewaden en ingrediënten voor Potions.

'En nu? Wat wou Freddie doen?' vraag ik aan Fred en hij grijnst.

'Doe je ogen maar dicht' grijnst hij.

'En hoe moeten we jou vertrouwen?' zeg ik bezorgt en George kijkt ook mij bezorgd aan.

Waarschijnlijk denken wij allebei hetzelfde:

Dit kan nooit goed gaan.

'Doe nou maar' zucht Fred ongeduldig.

Ik zucht en sluit mijn ogen. Ik voel dat Fred mijn hand vast pakt en voorzichtig lopen we ergens naartoe. Vraag me niet waarheen.

*•*