Lost parents of Jaxissa Black

*032*

Jaxissa POV

Het gebeurde allemaal zo snel. Het ene moment waren Lisa en Snuffles met elkaar aan het stoeien en zat ik op het bed lachend toe te kijken terwijl we wachtten op de rest, het andere moment werd al het geluk uit me gezogen en waren Lisa en Snuffles ineens verdwenen. Alles werd zwart voor mijn ogen en ineens zag ik een oranje lichtflits. Mensen stapten op mij af en haalde me weg bij degene die ik het meest zou gaan vertrouwen. Ik herkende wie het was door de geur, mama.

-

'Jaxissa, Jaxissa!' BAM, klap op mijn gezicht. Ik schrik op en kijk wie er voor mij staan.

'Hey mam' zeg ik droog. Lisa kijkt me verbaasd aan. 'Nee grapje jij bent Lisa. Haha' zeg ik alweer droog. Daarna merk ik pas dat ik op de ziekenboeg lig. Madame Plijster komt aangerend.

'Och meisje, je bent al weer wakker. Blijf maar rustig liggen ik doe wat testjes bij je' zegt ze bezorgd en ineens vliegen er allemaal apparaten langs me heen.

'Gaat het weer een beetje?' Vraagt Lisa. Ik knik. Op dat moment vliegt de deur open.

'HEEEEY ALBIEE!' Roep ik zo hard als ik kan en professor Dumbledore glimlacht. Achter hem lopen Fred en George op mij af.

'Vanwaar dit bezoek?' vraag ik verbaasd.

'Je was knock-out' zegt Fred.

'Gezellig, hoelang?' vraag ik droog.

'1 maand' zegt George. Het is alweer stil. Ik haat stiltes. Vooral dit soort ongemakkelijke stiltes.

'Waarom is iedereen zo chagie? Ik ben er toch weer?' vraag ik verbaasd en quasi-sip tegelijk.

'Je moeder is bijna dood' zegt Lisa en ik slik even. Mama, dat was toch Noah Flesier?

-----

A/N: SORRYYYY! Kort en vreselijk hoofdstuk! Ik ben net terug van kamp en ik wou er iets op zetten alleen ik had geen idee wat dus ik dacht Yolo ik schrijf wat er in me op komt en ik plaats het gewoon online.
Maar dit is wel een erg vreselijk hoofdstuk!
Maar maakt niet uit ik schrijf snel verder! Hoe vinden jullie het boek tot nu toe? Tips/tops? BLIJF VOTEN EN COMMENTEN!!

I LUF JULLIE ALLLLLL

xxxxx Realyty