Lost parents of Jaxissa Black

*028*

Yaël POV!!!!!!

Ik sta net naast het lokaal, te luisteren naar wat Snape Jaxissa te zeggen had. Ik schrik wanneer ik Snape hoor zeggen dat de moeder van Jaxissa dood blijkt te zijn. Wist ze dat zelf wel. De vrouwelijke professor Lupin kijkt mij verbaasd aan, ze stond de heletijd mee te luisteren met mij, en stapt boos het lokaal binnen.

'Zei jij nou dat Noah dood is?' zegt ze boos. Ik hoor wat gestommel en dan zie ik Jaxissa naar buiten rennen. Ik ren haar snel achterna. Waarom weet ik niet maar iets in me zegt dat ik dat moest doen.

'Jaxissa, wacht!' Roep ik maar ze luistert niet. Ze rent door tot aan de Gryffindor toren en gaat dan snel naar binnen. Ik blijf voor het portret van de Gryffindortoren staan.

'Ja, jou laat ik niet binnen, Slytherin' zegt de vrouw afkeurend. Ik kijk haar boos aan en loop weg. Sikkeneurig loop ik door de school.

'Yaël?' Hoor ik ineens en ik kijk op. Ik ben inmiddels buiten. Mijn moeder komt naar me toe gerend. 'Wat is er?' vraagt ze.

'Er is een meisje van Gryffindor en die wilt op een of andere manier vrienden met me worden. Dus net bij Potions ging ze naast mij zitten. Severus mag haar niet en zij mag hem eigenlijk ook niet. Maar toch deed ze goed mee en was ze aardig tegen hem, voor mij. Maar toen wou Snape dat ze na de les terug kwam. Nou zo gezegd zo gedaan en ik wachtte om het hoekje van het lokaal en ik kon alles horen. En toen zei Snape dat haar moeder dood was en is ze maar de Griffoendortoren gevlucht' zeg ik zo snel mogelijk en ik kijk naar de grond. Naast mijn moeder staat een hond raar te kwispelen. Ik herken het als de hond waar Jaxissa de heletijd mee om gaat. Ik aai hem een keer over zijn kopje en hij komt dicht tegen mij aan staan.

'Hoe heette dat meisje, Yaël?' vraagt mij moeder en ik kijk op.

'Jaxissa, Jaxissa Black' zeg ik en mijn moeder kijkt me met grote ogen aan. Snuffles blaft een keer zo hard dat ik bijna omval.

'Het zal toch niet waar zijn...' zegt mijn moeder en boos loopt ze het kasteel binnen. Snuffles wilt haar ook na lopen maar mijn moeder houd hem tegen. Teleurgesteld loopt hij naar mij toe. Ik ga in het gras zitten en hij legt zijn kop op mijn schoot. Ik aai hem zachtjes.

'Snuffles! Wie is dat, diegene die naast hem zit?' Hoor ik ineens een stem zeggen. Ik draai me om en zie twee Gryffindor eerstejaars op me af lopen. Snel sta ik op. En loop weg. Zij mogen die hond wel hebben, ik moet me nergens mee bemoeien.

'Heb jij Jaxissa gezien?'

'Nee na Potions niet meer, het duurt wel lang'

'Kan je niet zonder je meisje, George?'

Ik kijk de drie jongens aan. Ik herken ze als de jongens met wie Jaxissa altijd omgaat. Fred, George en Lee als ik het goed heb. Ik zucht even.

'Jaxissa, is in de Gryffindortoren. Snape vertelde haar dat haar moeder dood is' zeg ik. 

'Shit' roept een van de roodharige Weasleytweeling en ze rennen naar binnen. Geen bedankje? Oke. Nou ja dat verwacht ik ook niet meer van Gryffindors. Ik loop zelf ook naar binnen naar de Slytherinleerlingenkamer. Waarom moest mama er nou perse voor zorgen dat ik in Slytherin kwam. Ik mocht de sorteerceremonie niet eens meedoen. Nee ik hoorde gewoon in Slytherin.

Ik voel me niet thuis in Slytherin, maar ik kan/moet er mee leven. Al 5 jaar.