Lost parents of Jaxissa Black

*004*

*•*

'TADAAA!' Schreeuwt Fred en ik open mijn ogen.

We zijn in een kamertje. In het midden staat een tafel met een grote kaars erop. Een lamp schijnt fel op de tafel. De tafel is bedekt met een roze hartjes kleed. Met open mond staar ik ernaar.

Waarom brengt Fred hier ons naartoe? Het is hier zo knus, bijna romantisch. Ineens herinner ik me wat Fred vanochtend heeft gezegd. Hij wist dat ik verliefd was!

'Fred...' zeg ik half-boos.

'Tot over een uurtje!' zegt hij snel en hij rent de deur uit. Ik wil achter hem aanrennen maar hij sluit de deur. Ik ruk aan de deur maar hij wilt niet open.

'Op slot, heb jij je toverstok nog?' vraag ik aan George en hij schud zijn hoofd. Ik voel in mijn zakken maar die zijn ook leeg.

Ik ga tegen de deur zitten. Zo iets kon ik van Fred verwachten...

'Dus..' zucht George en hij komt naast me zitten. Mijn buik ontploft zo wat van de vlinders

Ik heb mezelf zojuist voor gek verklaart, ik ben verliefd op mijn broer. Als ik met hem neem en het gaat uit, dan is onze hele vriendschap naar de klote. En dat wil ik niet.

George P.O.V.

En nu zit ik dan naast haar. Ik verlang naar haar, maar ik weet dat dat niet kan. Ze staart voor haar uit. Ik kan zien dat ze rood is geworden. Zou het woeden zijn of had Fred toch gelijk.

*Flashback*

Ik en Fred zaten op onze kamer. Jaxissa was naar beneden om de badge van Percy terug te leggen.

'Ik zie het in je ogen, al heel lang' zei Fred ineens mysterieus.

'Wat?' vroeg ik.

'Je bent verliefd!' riep Fred blij.

'Niet..' zei ik terwijl ik wist dat hij gelijk had.

'Echt wel, op Jackie!!' zei hij terwijl hij vrolijk op de grond aan het springen was.

Ik zei niks.

'Zie je wel!' riep hij.

'Ssht' zei ik tegen hem.

'Maar Gorgie, ik zie het ook in haar ogen' zei Fred ineens serieus en hij kwam bij mij op bed zitten.

'Wat?' vroeg ik

'Dat ze verliefd is, op jou!'

'Sure' zei ik. Jaxissa zal nooit verliefd op me worden dacht ik. Ik ben haar broer.

'O, ik vind dit leuk!' Riep Fred.

'Alsjeblieft, Fred bemoei je er niet mee' zei ik maar ik zag aan zijn grijns dat hij dat wel van plan was...

*Einde Flashback*

'Ik-Ik moet je wat vertellen' zegt Jaxissa ineens. Ze wil me iets vertellen, ik moet er voor haar zijn!

'Zeg maar, je kan alles bij mij kwijt' antwoord ik.

'Nou.. Uhm.. Ikbenzegmaarverliefd' zegt ze in een keer.

Mijn maag klapt dicht. Ze is verliefd op een ander. Beschaamd kijk ik naar beneden. Ik had ook nooit kunnen denken dat ze op mij zou zijn.

'Op wie?' vraag ik.

'Dat is ingewikkeld' zucht ze.

Zou het iemand van Zwadderich zijn?

'Hoezo?' vraag ik geïnteresseerd.

'Nou-uhm. Ik ken diegene goed' zegt ze beschaamd en ze kijkt naar beneden.

Kent ze iemand van Zwadderich goed??? Wie??? Ik kan niemand bedenken.

'D-Diegene is hier op Diagon Alley' zegt ze terwijl ze nog steeds naar de grond kijkt.

Oké niet iemand van Zwadderich dus. Wie dan?

De jongens die met ons mee zijn... Ik, Fred, Harry, Percy, Ron en... Verder niemand. Nou dat wordt raden!

'Harry?' vraag ik en ze schud haar hoofd.

'Percy?' probeer ik na een tijdje en weer schud ze haar hoofd.

'Ron' zeg ik maar alweer schud ze haar hoofd.

'Nee ik bedoel...' zegt ze maar dan zwaait de deur open.

'Time is up!' roept Fred en we staan beiden snel op.

Ze wou me net vertellen op wie ze is!!!!!

'Jij stomme Fred Weasley!' roept Jaxissa boos.

Nu echt boos.

Niet nep boos, wat ze vaak is.

Het bezorgt me rillingen om te zien hoe boos ze kan zijn.

'Doe..dit...nooit...meer' zegt ze trillend van woeden terwijl ze elk woord duidelijk uitspreekt. Ze geeft Fred een klap op zijn wang en rent naar buiten.

Ik meen een snik te horen, maar weet dat niet zeker.

'Auw... Zij slaat echt hard' zegt Fred terwijl hij over zijn wang wrijft.

'Eigen schuld' zeg ik.

Nu heb ik het bijna verpest bij Jaxissa. En heb ik te horen gekregen dat ze op iemand anders is terwijl ik niet weet wie. Dat komt allemaal door Fred!

'En..' vraagt Fred ondeugend.

'Laat me met rust' zeg ik en ik loop langs hem heen.

Dit is de eerste keer dat we ruzie hebben...

*•*