VERVOLG VAN: ARE YOU CRAZY?!
Ik zou ook aanraden om dat boek eerst te lezen☺️☺️
Dit is boek gaat over Jaxissa Black, de dochter van de misdadiger Sirius Black. Ze schaamt zich voor haar vader, die al bijna haar hele leven in Azkaban zit. Zo lang z...
Twee maanden later. Ik was van de schrik bekomen en had Fred en George alles uitgelegd. Ze snapten niet waarom hij me gered had. Hij wou me toch dood hebben?
We hadden de Map aan Harry gegeven. Hij had hem meer nodig dan wij. Soms gluurde we nog wel mee wanneer we zagen dat hij hen gebruikte, maar dat was zelden.
Ik liep door de gangen. Ik was bijna te laat voor Potions, en ik hoorde dat Snape op een een of andere manier de hele dag nog al chagrijnig was. Ik bots tegen iemand op en kan nog net mijn evenwicht bewaren.
'S-Sorry' stamel ik snel. Dan pas zie ik de jongen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
(Dit is Kye⬆️)
'Maakt niet uit, ik ben Kye' zegt hij.
'Hi, ik ben Jaxissa' zeg ik en ik glimlach.
'Je bent knap' zegt hij ineens. Ik voel dat ik rood wordt. Hij drukt me voorzichtig tegen de muur.
'Uh.m in welk house zit je?' Vraag ik snel. Ik krijg het ineens heel benauwd.
'Gryffindor, in de zesde' zegt hij met een glimlach.
'Uh..ik ook in de vijfde dan' stamel ik benauwd. Hij komt nog een stap dichterbij.
'Uhm Kye, ik vind je heel aardig enzo maar ik heb al een vriendje' zeg ik benauwd. Geschrokken laat hij me los.
'Ow. Uhm sorry..' Stamelt hij en hij krabt achter zijn nek.
'Maakt niet uit' glimlach ik.
Ineens hoor ik de bel gaan.
'Oeps.. Te laat' glimlacht Kye. Ik glimlach ook.
'Pech, les weg' zeg ik en hij begint te lachen.
'Zullen we gewoon vrienden zijn?' vraag ik en hij knikt.
'Graag' glimlacht hij.
'Kom dan gaan we naar buiten. Ik zou anders Potions hebben maar Snape heeft toch een gemene bui en ik heb geen zin in punten aftrek omdat ik te laat ben' zeg ik in een adem en hij knikt weer.
Ik kijk in zijn twinkelende bruine ogen.
Hij is best knap..
Maar zo mag ik niet denken, ik heb George al.
We gaan bij het meer zitten en frustrerend laat ik mijn tas naast me vallen.
'Hij is zo zwaar' zucht ik. Kye lacht. Hij is schattig als hij lacht.
Niet dat ik hem leuk vind, ik bedoel. Ik heb George al.
'Waf! Waf!' Hoor ik ineens. Niet veel later wordt ik omgegooit en begint een hond me helemaal onder te likken. Ik herken de hond meteen.
'Hey! Snuffles' zeg ik blij en begin Snuffles te aaien.
'Hey Jack!' Hoor ik ineens twee stemmen in koor roepen. Ik kijk om en zie Joshua en Ilya op me afsprinten.
Niet even lang daarna liggen ze ook op mijn schoot, net als Snuffles.
'Uhh jongens..' Zeg ik ongemakkelijk.
'Jullie mogen nu echt wel van mijn schoot af gaan' lach ik en ze kijken me tegelijk aan. Tegelijk schudden ze hevig nee.
'Hey, dus dit is Snuffles' zegt Kye en ik knik.
'Jaaa... Dat is Snuffles' zegt Joshua heel wijs.
'Niet zo brutaal jij!' Zeg ik quasi-geschrokken en ik geef hem een tik op zijn neus.
'Auw' zegt hij terwijl hij met zijn hand pijnlijk over zijn neus gaat.
'Heyy Snuffles' zegt Kye en hij maakt een lokkend geluidje met zijn tong.
Snuffles kijkt hem aan en begint ineens heel hard te grommen.
'Snuffles!' Roept Ilya geschrokken en ook Kye deinst wat achteruit.
Snuffles blaft heel hard naar Kye, maar niet hetzelfde als hij soms naar ons doet. Nee, meer veel gemener. Verbaasd kijk ik Snuffles aan.
'Let maar niet op hem, hij is een beetje raar. Morgen is hij het wel vergeten en dan springt hij ook op je' lach ik en gelukkig kan Kye er ook om lachen.
'Maaruhm.. Ik ga' zegt Kye en hij staat op.
'Als je me nog eens zoekt, vraag dan gewoon naar mijn naam. Ze weten vast wel wie ik ben. Kye Pettigrew..'
